Kitap Tür Kategorileri

nsanlar için vazgeçmek çok kolaydır peki ya hiç diğer tarafından düşünen nadir insanları tanıdınızmı? en kötü haldeyken en yüksek şekilde yaşayanlar hayalleri küçük ama çok mutlu edebilecek hayal kuran insanlar,nadir insanlar... benimle gel ozaman hadii bekleme bekletmeyelim.

Aslında her şey bu şiire benziyor. Şimdi hapisdeyim önümde demir parmaklıklar. İstesem yıkılır bu duvarlar, Ama yıkılmadıkça sizin kafanızdaki parmaklıklar. Yeniden önüme dikilecektir bu duvarlar.

Duygu Seline Kapılmaya Hazır mısın?

"Sizce bilinmeyeni sorgulamak ne kadar doğru?" ADIM I - X

Ceyda nasıl bir işin içine düştüğüne anlam veremiyordu. Kendi kendine konuşmaya başladı. "Kendin ettin kendin buldun Ceyda evlendin de ne bok oldu rahatmısın şimdi" "Ne rahatlaması kızııımmm bütün hayallerim hedeflerim piç olduu" "Yaa bak işte insanın kendisine yaptığı kötülüğü el yapmaz yazık be! yazık!" "Ne yapalım Ceyda düzelticez bu durumu da" "Her şeyi düzeltirsin de Ceyda çocuğunu kaybettin sen onu nasıl atlatacaksın be kızım! Biliyorum için alev alev, biliyorum kimseye anlatamıyorsun, biliyorum kabuslar görüyorsun ben hepsini biliyorum ceyda!" "Her şeyi de bilmeyiver sende sus artık kafamın içinde dır dır dır yeter." İç sesi de sustu Ceyda`nın göz yaşları da durdu.

Daha realist denemelerimin olduğu kitap.

YETİŞKİN İÇERİK! DİKKAT! Bu kitabı okurken aklınızı dağıtan eylemlerden kaçınmanızı ve dikkatle sayfaları çevirmenizi tavsiye ediyoruz. İnce detayları kaçırmam, benim gözümden kaçmaz diyorsanız buyurun dünyamıza adım atın. Ve üzerinde uzuun süredir çalıştığımız bu kurguyu tahmin etmeye çalışın. Bizce zorlanacaksınız. İÇERİSİNDE: Bir tutam kara sevda, bir tutam intikam, bir tutam gizem, bir tutamdan fazla sır, bol bol entrika yer almakta ve sahneler tıpkı izlediğiniz filmlerdeki gibi farklı karakterler üzerinden aynı anda ilerlemektedir. OKUDUĞUNUZDA DELİ OLACAĞINIZ, KARAKTERİ YOK ETMEK İSTEYECEĞİNİZ SAHNELER OLACAKTIR, MERAK ETMEYİN BU KİTAPTA HERKES ETTİĞİNİ BULACAK ♤ Kaderinden kaçabilir misin? Bazen ne kadar farklı bir yön çizmek için uğraşırsan uğraş hayat seni yine aynı yöne savurur. Nehir`in hikâyesi de işte tam olarak böyle... Küçük bir çocukken hayatı tepetaklak oldu ve ait olduğu yaşamdan kopartılıp önüne temiz bir sayfa açıldı. Yıllar geçti. Yeni yaşamı o kadar sıradan ve normaldi ki geçmişi hatırlamaz oldu. Belki de en büyük hatası toprak altına gömdüğü geçmişinin bir gün aniden hortlayabileceğini düşünmeyecek kadar kendini kaptırmış olmasıydı. Sonra birden her şey değişti. Ve Nehir hiç ummadığı bir anda yeniden geçmişiyle yüzleşti. Üstelik bundan sonraki hayatında bir daha hiçbir şeyin normal ve sıradan olmayacağından habersizdi.

"Hadi anneciğim bir dilek tutun." diyerek üçüzlerimin gözlerinden okunan heyecanlarına ortak oldum. Biliyorum geçen yıl olduğu gibi bu yılda ortak bir dilek dileyecekler. Ellerini birleştirip pastanın mumlarını üflerlerken beni pişman edecek bir dilek dilediler. "Bir baba istiyoruz!"

Herkesin canı yanar... Benimki kadar mı? Orası tartışılır. Bu sadece dram hikayesi değil, yeniden hayata dönüş hikayesi. Eylül`ün hikayesi ufak bir kaza sonrasında Poyraz ile tanışınca yeniden başlar. Bir yandan geçmişindeki acıları peşini bırakmazken bir yandan kendini karşı koyamadığı aşkın içinde bulacaktır. ******************** "Geçmişimde tüm hayatımı etkileyecek şeyler yaşadım. Çok fazla acı çektim. O kadar çok yoruldum ki. Aynı şeyleri tekrar yaşamaktan korkuyorum. Ne olur anla. Ben sadece kendimi korumak istemiştim." Huh, söylemiştim işte. Heyecan, merak, korku, endişe... Bütün duyguları bir arada yaşıyor gibiydim. Poyraz`a baktığımda gözlerimin içine bakıyordu. Bu öylesi bir bakıştı ki daha önce hissetmediğim şeyleri hissettiriyordu, adını koyamadığım, beni etkisi altına alan garip hislerdi. Bakışlarımı ondan çekip herhangi bir yere baktım. "Beni hayatında istiyor musun Eylül?" "Sen hayatımda olmak istiyor musun? Beni korkularımla, kaçmalarımla arada gelen krizlerimle kabul edebilecek misin?" "Gülü seven dikenine katlanırmış, sorun sadece bu olsun. Bazı şeyleri tek başına aşamamış olabilirsin, ama bu hep böyle olacak diye bir şey yok. Sen kabul edersen bende kabul ederim."

Kimi zamanlar, geçen bir katarın puslu camından yol kenarında oynayan çocuklara yorgun bir el sallanır. Bazen ise körpe kuzuları ürküten bir ses ile irkilir herkes... Ve ardından sessiz çığlıkların kuşattığı derin bir karanlığa gömülür bu kasaba... Günde birkaç kez şimendifer klaksonu ve ardından akıp giden demir tekerleklerin çıkardığı gürültü ile hareketlenen bir Anadolu kasabasında; Mercan`da başlayan bir ayrılışın hikâyesi...

Aile; anne, baba ve çocuklardan oluşan toplumun en küçük yapı taşıdır, sözlüğe göre ancak Emir, Yiğit, Yağız, Ekim ve nice kimsesiz yada kimsesiz hissettirilmiş çocuğun aile olmak için anne veya babaya ihtiyacı yoktur. Olmamalıdır. Birbirlerinin yaralarını sardıkları, güvende hissettikleri ve yüzünü güldürdükleri ailedir onlar için.

Karanlık bir gecede doğmuşum. Adıma bu yüzden, `Gece.` dediler. Bir oraya, bir buraya savruldum. Elimden kimse tutmadı. Küçük bir çocukken hem bir yuva edindim, hem de kimsesizliği tattım. Küçüktüm, düştüm, yaralandım, ağladım. Sesimi duyan olmadı. Elime bir beyaz kağıt ve kalem verdiler. `Kendi hayatını yazacaksın.` dediler. Ciddiye almadım. Ellerim yaralıydı, kanattılar. Hayatımı yazmam için zorladılar. Bembeyaz kağıdın üzerine, elimden akan kanlar damlayacaktı, avuçlarımı kapattım. Hayatını yaz dediler, ben de sayfanın üzerine sadece bir nokta koydum. Sonra bir kabus gördüm, beyaz kağııt siyaha boyandı. Hayatını yaz dediler, bu kez kağıdı yırtıp attım. ©2020 · İrem Oruç Uyarı: Kitabın içinde psikolojik hastalıklar, şiddet, argo ve olumsuz örnek olabilecek davranışlar yer almaktadır (!) [YALANCI MASKE adındaki ilk kitaptır.]

Yaşayanların içinde bir ölü olmak… İnsanların senin öldüğünü bilmeden yaşadığın bir hayat… Ah, ne ölümcül ama!