bozuk plak gibi dönüyorum
sadece dönüyorum
bir işe yaramaz
keyiflendirmez
ses çıkarmaz
bi' plak gibiyim
aksine keyif kaçıran
sinir bozan, bir plağım

başım da ağrı kıvranıyor
gözlerimi alıyor otoban da farlar
duvardaki saat
sabrımı sınıyor

çarmıha gerilmiş isa gibiyim
öldüm mu ?
kaldım mı ?
bu bir muamma
benden ne haber
ne de bi' ses var

umudun varsa benle ilgili
kes at içindeki umudu
artık ne ben, eski benim
ne sen, eski sensin
çok değişti her şey
çokta taş oynadı yerinden
bırak çarmıhta çürüsün bedenim