Kalktım geldim yanına alarak bendimi,
Yorgunum,yorgunluÄŸum sevmekten kendimi,
Karanlık çöker bana dolunay göğe indimi,
Gökkuşağı açar gölgemde aklım başımdan gitti mi ?

Hatırasız bu sokak, bu sıfat, bu zat,
Korktuğum bir demde duran hatırat,
Galibi,mağlup kadar çaresiz bu tezat,
Nefes alabilmeyi keza bu sefer sen tat.

Kaçarken ardımda bırakmış gibi,
Gülerken,biriktirip ağlamış içi,
Sen yokken ben vâr etmişim bir hiçi,
Gözlerim ağlamış ama sesim çıkmamış gibi.

Boyum yetmedi içine çekti beni kuyu,
Hissetti seni şanssız bu beş duyu,
DuygusuzluÄŸunun eseriyim iyi huylu,
Geriye kalan benden zarar gelmez uyu.

Bugün her dünün,her dün bu günün tekrarı,
Geçmişle gelecek arasında aramaktır her ânı,
Ağlarken,gülersen eğer yanmıştır o kişinin canı,
Ben değil sana gelen bedenimle bir gezen karartı.

İlgiyi,alakayı kesti içimdeki maden,
İçim kanıyor güler herkes el elden,
Baharlar uğrardı bahçeme zehreden,
SoÄŸuklar talan etti yurdumu sen gelmeden.

Labirent aşkında aradım hissini,
Buldum aşkında hissiz sevgini,
Sen,seni vâr eden eşsiz yüreğini,
Kestin dar ağacındaki kimsesiz ipini.

Gül, çehreni görsün son kez kelebek,
Uçuşsun göklerde güzelliğini önüne sererek,
Yaşasın uzaklarda gönlü seni sevene dek,
Bir gün o kelebek gökyüzüne hasretinden ölecek.

Esarettir bir kalpte tek yaÅŸamak,
Bir kalp düşün uğruna kalbinden vazgeçipte savaşmak,
Tek bir sözdür bazen kalbi kalpten ayıran,
İşte o gün kulağımda sözün,gözlerimde yüzün,
Çok uzak değil bir basamak aşağıda ölüm.