Ellerimle çaresiz kalışımı resmetişim bu güne kadar bu satırlara,
Ufkumda görünen bu siyahlıklar kalacak hep hatırlarda,
Bi gün batımına karışıp kaybolurken bedenim,
Tüm inancımı dökeceğim elbet kavuşacağım bu topraklara.

Yarının umuduyla geçti bu günler,dünler,
Ve her gece yine dip,ve her yeni doğan sabah yine hiç,
Varlığını unutup kaybolanda öldürdün kendini sonunda,
Ve yine vedasıydı avuçlarında kalan yine bir başına.