Bir hırpalanış hikayesiydi bu,
Yavaş yavaş yok olmaya mahkum,
Unutulmaya yüz tutmuş bir masal,
Tozlanacaktı rafta kalan fotoğrafın kum kum.

Kopacaktı sararmış ve zayıf sayfalarımız,
Açılmaya açılmaya kirlenecekti içimiz,
Silinecekti o anlam dolu kelimelerimiz,
Biz rafın tozlu parmaklıkarında kalan yarım bir hikayeydik.

Sen kitabın ilk sayfası kadar mutlu,
Ben son sayfası kadar hüzünlü,
Ne açıldığında kavuşacaktı ne de kapandığında yüzümüz,
İlk ve son gibi imkansızdık işte.

Bir hırpalanış hikayesiydi bu,
Ezelden gelen bir yarım kalışlık,
Sen bu hikayede bir başlangıç,
Bense bu hikayeyi bitiren sondum.