Kaybolmuş gökyüzüne ışık saçan sevda pusulası,
Yıldızlar düşmüş yeryüzüne kalmamış hiç bir manâsı,
Tek başına kalakalmış kalabalık görünen yalnız dünyası,
Bu bir aşk değil, bu gökyüzünün kelimelere dökülmüş bir istisnası.

Düşün ki gelmişsin, ışık saçıyorsun karanlık pencereme,
Düşün ki gelmişsin, aşk oluyorsun kimsesiz geceme,
İnan çicekler açacak gittiğinde bile karanlık penceremde,
İnan aşkın bir ay olup doğacak gittiğinde bile kimsesiz gecelerimde.

Mesela bak yukarı ne görüyorsan not et kalbine,
Aşk mı var orada ? Mavinin siyaha çalınmış eşsiz renginde,
Mesela bak yukarı bir yıldız düşün al onu sakla kendine,
Görmesin kimseler ve duymasın geceler al onu sevdan eyle gönlüne.

Biri salıncak kurmuş, iki yıldızdan oluşan iki hece,
Biri urgan olmuş ölüme meydan okuyan Pir Sultan nezlinde,
Biri gözyaşı olmuş sanki yağmurlara hükmedercesine,
Ve biri aşk olmuş gökyüzünden yeryüzüne onca anlam fakat tek kelime.