Yeni Üyelik
keyboard_arrow_left keyboard_arrow_left14.
Bölüm
keyboard_arrow_right
@metehankumoglu
Üşüyorum yine nefesimden karlar süzülüyor,
Başı boş bakışların hükmünde esir çocukluğum,
Görebildiğim kadar yakınsınız, siz yıldızlar,
Yüzünüzden eksilmedikçe parlaklığınız kaybolmayacak karanlığım.

Derin hıçkırıkların sessizliğinde boğuluyorum,
Buğulu pencerelerde parmak izlerim serili,
Bir cinayet akşamı katil kuşkusu ruhumda,
Gecenin ardından yine karanlığa kavuşuyorum.

Yorgun kelimelerin ağır fısıltıları geziniyor zihnimde,
Konuşmaktan kesilmiş nefesimle haykırmaktayım,
Yüzümde süzülmeye utanan gözyaşlarımın denizi
Her göz kırpışımda sessizce boğulmaktayım.
modal aç
modal aç
modal aç