Yeni Üyelik
keyboard_arrow_left keyboard_arrow_left14.
Bölüm
keyboard_arrow_right
@metehankumoglu
Düşse şu göğün ışıl ışıl yıldızları dokunsa ellerime,
Sussam biliyorum sığmaz hiç bir bakışım şu alfabeye,
Bir dökülse zaten gözlerim gözlerinden yüreğine,
Geceler kalmaz yüzünde sabahlar zaten yok eşiğinde.

Gelmez çok istesem de dolunay şu yalnız geceye,
Hangi anlam eşlik etsin şu tablodaki son heceye,
Çıkmaz zaten sesim bağırsam da uğramaz senin şehrine,
Hangi yüz eşlik etsin bu aynaya söyle hangi kirli çehre.

Bulanık gözlerim sanki buğulu soğuk bir pencere,
Üfledim her hayalimi görünmeyen neşter yüzlere,
Diyorum neden kızılımsı bu gün bu gökyüzü,
Ögrendim şimdi ve bil hiç güvenim de kalmadı yağmur sonrası çıkan renklere.

El bir olsun da güç olsun tüm bu yollar tüm bu dağlar,
İki gönül ayrıysa zaten gözlerden akan yüreği dağlar,
Bekle bir dursun şu şimşekler dursun şu gök gürültüsü,
Ayrı gidilen her metre yolda iki insan hiç habersiz sırılsıklam ağlar.
modal aç
modal aç
modal aç