Çaresiz bakışlarımın sanat eseri diyarındayım,
Böyle yemyeşil ve ilkbaharın vermiş olduğu samimi sanatla,
Hiçbir simada telaşın te'si yok herkes neşeli,
Bir ben kaygılıyım bir ben kavgalıydım kendimle.

Bulutlar terk ediyordu artık bu kasvetli şehri,
Bütün yağmurunu bütün siyahlığını alıp gidiyordu,
Bulutların siyahlığını, gecenin karanlığı alıyordu,değişiyordu her şey.
Bütün duygular yalnızlığa dönüşüyordu,evet değişiyordu her şey!

Nereye baksa hiçliği gören bir cehennemin ateşindeyim,
Kimse beni görmüyorken ben onları görebiliyordum..evet yalnızdım,
Çocukken en sevdiğim oyuncağımı,mutluluğumu almışlar gibi,
Evet söylemiştim "değişiyordu her şey..."