Yeni Üyelik
keyboard_arrow_left keyboard_arrow_left8.
Bölüm
keyboard_arrow_right
@rabia_.sayran
BURASI NERESİ?

Aşık veysel söyler uzun incesini,
Sesinin yanında sazın ağlar,
Geceleri dinlenmez rüzgarın ney sesi.
Gönül bahçemde tek çiçek,
Burası neresi?

Sevdasız insan mı olurmuş?
Ölümsüz iksiride kim bulmuş?
Sahipsizler insanların kölesi,
İnsanlar kimin kölesi?
Soruyorum burası neresi?





DEFTER

Sana bir mektubum var çekip giden!
Seni unutamıyorum,
ilk günü hatırla.
Neden senelere, güllere, hayata küstün?
Gözlerin kapalı sanki güzellik uykusunda.
Bir avuç toprak seni benden saklayamaz...
Beni de çağır bende geleyim.
Ne olurki aynı mezarda kalsak,
Sana bir mektubum var,
Onuda unutmasak.
Ses ver,
Kullağımda sesini duydukça.







BENİ BIRAK

Kar tanesi gibi berak,
Ben çamur; tipine bak!
Artık isyan eder ayak!
Yeter, beni bırak.
Aynaya baktım güzelim.
Evin ağası ben idim.
Sırtlana yenildim.
Utancımdan başımı eğdim.
İnsan Dünyaya göre daha dönek,
Karnım aç; yemek yemek.
Keşke yanımda olsa ekmek.
Aklı yok ders vermek.
"Mertim"diye söylenmek.
"Mertim"demek basit.
Mertlik yapmıyorsun.
Mertlik taslıyorsun!





modal aç
modal aç
modal aç