SAHİPSİZ

Sabahlar uyanınca,evim yok...
karnım acıkınca aşım yok...
Ağlayınca mendil olan yok...
Ben sahipsiz bir yetimim!

Sırtımın sıvazlanmasını isterim,
Dağda,bayırda özgür kalmak isterim,
İhtiyacımı dile getirmek isterim!
Ben sahipsiz bir hayvanım.




BERBAT

Seninle konuştuğum her an,
Mutlanmaktan uçucam şu an.
Başkalarına baktığın an!
Kalbim eder isyan.

Gözlerin ela gibi ama siyah çıktı.
Dışın güzellik ama için berbat çıktı!
Ben olmadım utanmadı!
Gittiğim sefer;buldu kendine mifer!




DÜNYANIN CİMRİSİ

Sarayda yaşarım,içindeki prensesi.
Onun hayat arkadaşıdır; penceresi.
Ay'ı özler onun güzel gecesi,
Babası vardır Dünya cimrisi!



ARBEDE

Kelebeğim ben,
Kuşlara meydan okur!
Kuşum ben;
İnsana av olur!
Yendi beni küçük kelebek,
Zaman aşımında beklemek.
Bana zarf gönderdiler
Aç ve oku.
İçi müjdeler ile dolu.
Kabul etmek geliyor içimden;
Kim haberdar dışımdakilerden.
Sesizlik ortalığa hakim,
Ben ise suçlu.
Teslim olmuş hakime!
Ya "geber" derse.
Ya dört duvara verse,
"Salın"derse büyük arbede.
Kaderimde varmış;
Suçlu olmak.
Ne kadar da saçma,
Sen değilmiydin "iradem" var diyen!
Gebermek hakktır,
Çünkü suçlu olan ben!




MİZAN
Aç ellini sen de et bir dua,
Deliler mükelleftir arafada.
Şeytan bırakmaz peşini.
Kırabilirsin sende dişini.

Vurma sakın hayvancığa,
O da sana vuracak!
Cehennemin yedinci katında.

Haberdar ol mizanın.
Bir gün çalacak basın.
Uzun gecelere Ay hapis!
İnsan kendi kaderine hapis.