Çok geçmeden Emery ile buluşup Neshanın arkasından ilerleye bilmiştik.

"Sence ne işler karıştırıyor?"

"Bilmiyorum ama hem o çocukta hem de onda bir iş var." dedim. "Boynundaki morluğu gördün mü?"

"Hayır, hayır. Şiddete mi uğramış."

Göz devirdim ve ağacın arkasından Nesha ya bakmaya çalıştım. "Sence neden takip ediyoruz Emery?"

"Ben sanmıştım ki..."

"Ne? Ne sanmıştım?"

"Çocuğun Nesha nın erkek arkadaşı olduğunu ve bize söylemediğini."

Ona döndüğümde bunu nasıl düşünebildiğini sorguluyordum.

"Tamam Olenka öyle bakma. Hadi bak ilerliyor."

Önüme döndüğümde bu sabahki çocukla buluştuğunu anladım. Bir an Emery nin düşüncesine kapılmıştım ki oğlan çıkarttığı silahı eline tutuşturdu. Fısıltıları bize gelmiyordu ama Nesha silahı ona uzatıp başını salladı.

Biraz daha yaklaşınca ufaktan sesleri kulağıma çalınmıştı.

"Şimdi olmaz aceleci davranıyoruz plan yapmalıyız, diğerleri içeride bizi bekliyordur."

"Nesha, şimdi halledebiliriz. Etrafta gizleniyorlar, bu işi halledebiliriz."

"Hayır, hayır ben onları değil ele başlarını öğrenmek istiyorum kökünden halletmeliyiz."

İkna olmuşa benzeyen adam Nesha ile birlikte ilerlemeye başladı.

"O elindeki silah mıydı?"

"Ne karıştırıyorsun Nesha."

Arkasından ilerleyecekken Emery elimden tuttu. "Duydun mu?" dedi kısık sesi.

İkimizde aynı anda arkaya döndüğümüzde bize silah doğrultmuş siyahlar içinde bir adamla karşılaştım.

"Selam kızlar." dedi soğuk sesi.

Yavaşça ayağa kalkıp ellerimi kaldırdım, Emery de aynı şekilde. Bana bakış attığında ne yapmamız gerektiğini biliyordum. Bunun alıştırmasını çoğu kez yapmıştık.

Emery bize yaklaşan adamın silahını düşürdüğünde dirseğimi de onun başına indirdim, yere kapaklanınca hafifçe inlemişti ama benim ayağımdan tutup çekiştirmeye başladı. Emery ise silahı eline aldığı gibi adamın kafasına bastırdı "Bırak onu."

Hızımız onu şaşırtmıştı,iki yana açtığı elleriyle "Tamam siz kazandınız" dedi. Emery e baktığımda işaretimle silahın arkasını hafifçe adama vurdu. Bayılmıştı.

"Hadi!" dedim ona. Nesha yı kaybetmiştim. Burada değişik şeyler oluyordu.

"Nesha yı alıcağız sonra buradan gideceğiz. Beni kaybetme." koşarken Emery nin tökezlediğini gördüm.

"O elbiseyi giymek zorunda mıydın?"

Benim aksime sürekli giydiği elbiseleri en azından bugün giymemeliydi." Sanki her gün insan takip ediyoruz."

Haklıydı ama geride kalıyordu. Ağaçların arasıda ilerlediğimiz de açıklığın ortasında gri bir bina vardı. "Emery"

Nefes nefese kalıp ne oldu dedi. "İçeriye girmeliyiz."

"Olenka az önce bi asker bayılttık, Nesha elimizden kaçtı ve sen şimdi bara mı girmeye teklif ediyorsun?"

"Ne barı?" üstünü düzelttip saçlarını topladı.

"İyi hadi o zaman."

"Emery ne barı?"

Bana bakarken kaşları havaya kalktı, tabelayı göstermişti. Bir aydınlanmanın arasında onu arka tarafa çekiştirdim. Bir şeyler görmüştüm burada, az önce birisi buraya girmişti.

"Emery kilit kırmayı becerirsin heralde."

"Bu işi bana bırak!" kendi tabiriyle yaşadığı çöp şato da çok fazla gizli kapı vardı. Pratik yapmıştı belliki.

Eli duvarı eklerken bir çıkıntı bulmuştu. Ne yaptığını ondan sonra anlamadım, çekiştirdiği bir şeylerden sonra bomboş bir odaya açıldı kapı.

"Burası..."

"Keşfedelim o hâlde."

Adımlarımız temkinli bir şekilde içeri girerken belimdeki bıçağı sıkıca tuttum.

İlerlediğimiz zaman bir merdivene geldik. İlk kat hatta tüm apartman sessizdi. Üst kattan az önce buraya gelen kişi olmalıydı ki kapı açılıp kapanma sesi etrafı doldurdu.

"Emery temkinli olmalıyız." elinden tuttuğum gibi bir kat daha çıktık. Koridor karanlıktı Emerye sağı işaret ettim ben ise soldaydım.

Bıçağımı çıkardım ve yürümeye devam ettim. Emery bana seslendiği de kapısını zorladığım odayı bırakıp ona ilerlemiştim.

Başı ile önünü işaret etti.

"Tamam, kırabilir miyiz?"

"Hayır belki tokayla açabilirim." saçındaki tokayı çektiğinde anahtar deliği ile oynamaya başladı. Zaman ilerlerken artık dayanamadım.

Kapıya koyduğum tekme ile önce gürültü ile bina sonra ben ve Emery irkildi.

"Tamam bu biraz fazla oldu" ama pişmanlık için çok geçti. "Koş Emery."

İçeriye daldığımızda ilk bize şaşkınlık içerisinde bakan Nesha dikkatimi çekti sonra diğerleri.

Neshanın önüne atılıp onu kenara çeken Emery e karşılık o çocuğun boğazına sarıldım.

"Seni geberticem" dediğim an adam tökezledi ama beni geri savurdu.

Nesha nın bir elini tuttum. "Gidiyoruz hadi." buçağımı diğerlerine doğru kaldırmıştım. Nesha ya baktığımda üzerinde korku yoktu, şaşkınlık vardı.

"Dur Olenka"

"Ne duru Nesha. Buranın ne olduğundan bile haberin yok. Tek başına gelmek bile hata. Gidiyoruz." kapıya doğru yöneldiğim de ağaçların arasında karşılaştığımız adam vardı.

Elinş kafasına götürerek Emery ile bana bakıyordu. "Selamlar arkadaşlar. Bir şey mi kaçırdım." onu geçip gidecekken Nesha elimden tuttu sıkıca.

"Olenka"

Etrafıma bakındım sessizce. Kapı da dikilen adama baktığımda bu sefer yerimde durdu.

"Seni dinliyorum Nesha, burada ne halt döndüğünü anlat bana."

-OLENKA-