Uzun süredir kimseyle görüşmüyordum, yaşadıklarımı düşünmem için kendime vakit ayırmıştım

Aklıma ya da kalbime hakim olmakta zorlanıyordum Deandan beklediğim davranışları Yutadan görmek beni sinir ediyordu, hala beni arayıp sormamıştı ama Yuta her gün arayıp nasıl olduğumu soruyordu

Annem her zaman onun gibi bir evliliğim olmaması için beni uyarıyordu, babam her sorunda kaçan biriydi annemi defalarca terk etmesine rağmen annem her seferinde kabul diyordu benim için olduğunu söylesene inanasım gelmiyordu, her zaman bir erkeğe karşı çizgilerimi aşmamamı kendimden ödün vermememi söylüyordu ama ben çoktan cepte görülen bir kadın olmuştum

Hiç benim fikrimi sormadan ayrılıp barışıyorduk o kadar emindi ondan ayrılmayacağıma ya da onu bırakamayacağıma hayatımda hiç böyle aşağılanmış hissetmemiştim ama yine de sesimi çıkartmıyor yine onu bekliyordum, gerçekten onunla mı olmalıydım.

Telefonum çalıyordu artık içimde Dean arıyor heyecanı yoktu Yuta arıyordur güveni vardı, gerçekten de Yuta arıyordu

“efendim”

”Nasılsın bugün”

“Daha iyiyim birazdan demon slayer izlicem kafam dağılsın sen nasılsın”

“Gelsene birlikte izleyelim bugün tüm gün evdeyim”

“Anime sever misin”

”Daha önce izlemedim belki severim bilmiyorum”

Deanla hiç film izlemezdik anime hayatta izlemezdi ucube ve çocuk işi olduğunu söylüyordu, hiç izlememiş olmasına rağmen

”Tamam öyleyse akşama doğru geliyim evde biraz halletmem gereken iş var”

”Tamam sorun değil ne zaman istersen”

“Gelirken almamı istediğin bir şey var mı”

“Yok sen gel yeterli ama gelince ara dairemin zili bozuk”

“Tamam iki saate görüşürüz”

Yutanın bu sıcak davranışları hoşuma gitsede istemiyordum çünkü zoruma gidiyordu Dean böyle olsun istiyordum sadece arkadaşım olan adam bile bu kadar içten ve inceyken bir buçuk yıl sevgili olduğum çocuk neden böyleydi

Hazırlanıp evden çıktım, hiç yürüyesim olmadığı için durağa gittim en fazla 3 duraktı ama bu aralar hiçbir şey yapasım gelmiyordu durakta beklerken birinin karşı caddeden el salladığını gördüm Deandı, hafif tebessüm edip bende el salladım ama hiç heyecanlı değildim ya da mutlu, birbirimize el sallarken otobüs geldi ve bindim yanına gidip konuşmak istemiyordum hatta onu görmek istemiyordum yokken bile bir şekilde bana kötü hissettiriyordu resmen o isterse barışır o isterse ayrılırız düşüncesindeydi bir bakıma haklıydı çünkü ondan hiç ayrılmadım ya da barışmak istediğini söylediğinde hiç ona istemiyorum demedim benim suçum muydu yani bu ilişki ben sadece kendim olmak ve hayatımda ilk defa sevdiğim biriyle olmak istemiştim.

-Dean arıyor

Telefonum çalıyordu Deadı açıp açmamak arasında tereddüt etmiştim moralimi daha kötü yapacak bir şey söyleyebilirdi ama açtım

“Efendim”

“Nereye gidiyorsun”

“Arkadaşıma”

”Erkek arkadaşına mı”

“Evet ya da hayır bir şey mi oldu”

“Bir şey olmadı in hadi durakta bekliyorum”

“Gelemem erkek arkadaşımla film izleyeceğim”

“Öyle mi Hima bir daha yüzümü görmeyi bırak sesimi bile duyamazsın o zaman”

Her zaman yaptığı şeyi yapıyordu manipüle ediyordu farkında olmama rağmen kabul ettim her seferinde çünkü onu bir daha görmeyecek olmam içime çok büyük bir acı veriyordu, ama bu sefer öyle olmadı yüzüne kapattım ve yoluma devam ettim Yuta beni bekliyordu

Bir şeye ihtiyacı olmadığını söylemişti ama ben yine de gitmeden sevdiği için biraz çikolata aldım, kapıya gelince onu aradım ama bakmıyordu, binadan birinin çıkmasıyla içeriye girdim dairesinin önünde kapıyı açmasını bekliyordum evden çıkmış olsa haber verirdi uyumuş olduğunu düşünerek aramaya devam ettim biraz fazla beklemiştim karşı komşusunun kapısı açıldı yaşlı tatlı bir adamdı çöp çıkarıyordu bana bakıp gülümsedi

“Yutayı mı bekliyorsun kızım”

”Evet sanırım uyuyakaldı”

”15 dakika önce daireden çıkarken karşılaştık televizyonum bozuldu onun için yardım isteyecektim yarım saate geleceğini söyledi”

“Bugün buluşacaktık bana haber vermediğine göre önemli bir şey olmalı”

“Gel kızım zibidi birazdan gelir birlikte bekleyelim hem sende televizyonuma bir bak”

Çok tatlı biriydi birlikte çay içtik televizyonunun ne olduğuna baktım ama anlamadım çok sık böyle olduğunu ve Yutanın düzelttiğini söyledi, yarım saat çoktan geçmişti ama hala gelen giden yoktu telefonumu da açmıyordu önemli bir işi olduğu düşünerek eve gitmeye karar verdim

”Teşekkür ederim sizi yardımcı olamadım ama siz bana oldunuz efendim”

“Sen takılma o işi şimdi o serseri gelip halleder, ne kadar mutsuz bir serseri ama dimi”

Mutsuz mu aksine hep gülücükler saçıyordu yanında rahat hissettirecek kadar samimiydi güvende hissettiriyordu kimseye benzemeyen bir huzuru vardı

Binadan çıktığım gibi Yutanın arabasından indiğini gördüm nerede olduğunu sormak için yanına koştum ama sağ koltuktan başka biri daha iniyordu, bir kadın. Beni gördüğüne şaşırmış gibi bakıyordu yinede yanına gittim

“Neredeydin bir saat öncesi için anlaştık sanıyordum”

Yanındaki kıza anahtarı atıp ondan önce eve geçmesini söyledi baya güzel bir kızdı

“Sıkıcı olacağımı düşündüm bende biraz takılmaya çıktım”

“Bunu isteyen senden haber verebilirdin bir saat karşı komşunda bekledim bozulmuş televizyonu da tamir edemedim”

”Sadece fişini takmayı unutuyor cidden hiç bakmadın mı”

“Her neyse bu yaptığın saygısızlık”

“Deanın yanına gitseydin”

“Bu ne demek şimdi”

“Zaten onun için anlaşma yapmıştık senin onunla olabilmen için artık devam etmesine gerek yok zaten senine barışacağını söyledi”

“O benim onunla barışmak isteyip istemediğimi sormadı ve görüyorum ki pekte bir farkınız yok ikinizde ben yokmuşum gibi devam ediyorsunuz ben seni bir saat burada bekledim sen sikmeye kız ararken haber verebilirdin zaten uzun süredir iyi olmadığımı ne yapacağıma karar vermeye çalıştığımı biliyorsun bir de senin beni umursar yalanlarından sonra görmezden gelmeni çekemem ne yaptığın umrumda değil ikinizin de canı cehenneme”

“Bu çemkirmelerini bana çok rahat yapabiliyorsun ona yapmaya ne dersin çünkü hakettiğini düşünmüyorum Hima”

Yanımdan geçip giderken tek kelime bile etmedim kimsenin oyuncağı ya da cepte gördüğü olmak istemiyordum, bana iyi gelebilmek için plan yapıp sonra nasıl beni daha kötü hissettirebilirdiki

Dean hakkında zaten artık hiçbir şey düşünemiyordum sadece kendime kızıyordum nasıl olurda ben bunca zaman bunlara göz yummuşum sesim çıkmamış ben sevilmek ne bilmiyor muyum bunu sevgi sandım neden sadece kendimi olduğum gibi kabul edip kendimi sevemedim

Yunaya gitmek istiyordum ama onu da artık kendi saçmalıklarımla yormak istemiyordum sürekli benim aşk hayatımı dinlemek zorunda değildi niye benim derdimle yorulsun üzülsün ki

Dean çok beklenir şeyler yapıyordu ama Yuta hiç onun yapacağı şeyler değildi

Sadece Yutayı düşünmem ona dair her şeyi hatırlamak ve her anının huzur vermesi gerçek aşk mı oluyordu çocuk gibi sevinişini nazik kibar oluşunu özlemek aşk mıydı Yutaya aşık olma düşüncesi çok hoşuma gidiyordu ama Yutaya aşık olmak Deana Aşık olmaktan daha kötüyse, yaptığın her davranışın açıklaması yaptığımız anlaşma olamazdı beni öperkenki tutkusunu sevinirkenki bakışlarını gördüm hiçbiri saçma sapan bir çocuk oyunu için olamazdı bedenime ruhuma kattığı o huzur gerçekti

Koştum Yutaya dönmek istedim belki o da beni bekliyordur diye daha hızlı koştum kapıyı açması için aradım ama bakmıyordu son çare olarak komşusunun ziline bastım, hızlıca yukarıya koştum amca kapıda bekliyordu

“Ah sen misin kızım fişini takmayı unutmuşum sadece Yuta geldi”

”A geldi mi teşekkür ederim efendim iyi akşamlar”

Yutanın kapısını alacaklı gibi çalıyordum sinirlenmiş olacak ki hızlıca kapıyı açmasıyla irkildim üzerinde sadece boxer vardı gerçekten sinirlenmişti gülümseyerek yumuşatmaya çalıştım ama faydası olmadı

“Ne var Hima saat geç oldu”

Saygısızlık olduğunu bilsemde zorla içeriye girdim arkamdan kapıyı hızlıca kapattı, oturma odasında kimse yoktu

“Kız arkadaşın nerde”

koltuğa oturup ayaklarımı uzattım nasıl söyleyeceğimi ne diyeceğimi bilmiyordum

“İşi çıktı napıyorsun şu an müsait değilim”

Önümde dikiliyordu gerçekten burada olmamı istemiyordu belkide ben sadece kafamda kurmuştum ayağa kalktım ama hala ne gitmeye ne de konuşmaya cesaretim vardı

“Son bir dilek hakkın kaldı kullanmadan anlaşmayı bitiremeyiz”

Günlerdir evde onu düşünüyordum bana ne kadar huzur verdiğini çocuksu gülüşünün ne kadar güzel olduğunu bana karşı ne kadar düşünceli olduğunu, onu özlemiştim sarılmak istiyordum

Kollarımı boynuna dolayıp kafamı göğüsünün yasladım, ona sarılmış olmanın huzuruyla gözlerimi kapattım ama o hiç hareket etmiyordu bana sarılmıyor ya da itmiyordu

”Sana en başında söylemiştim dimi bana karşı herhangi bir hisse kapılma daha çok üzülürsün diye”

Beni kendinden iterek uzakaştırdı, bütün davranışları yalandı her şey benimle alay etmek içinmiydi yani

“Şimdi git tek dileğin bir daha görüşmemek bu kafayla devam edersen her erkeğin cepte gördüğü kız olacaksın en ufak şefkate kendini kaptırmayı bırak artık”