-4:patlak lastik-

Bölüm şarkısı: Mustafa Sandal- Gel Bana

Benzinlikten sonra ben kahvemi içe içe sürerken birdenbire bir 'pıst' sesi gelinde kaşlarım havalandı, yanımda oturan Fatih de şaşırmış olsa gerek duraksadı. Arabayı sağa çektim ve hemen arabadan indik, Fatih ise peşimden indi.

Ben lastiklere doğru bakarken sol taraftaki lastiğin patladığını fark ettim ve, "Hayır, hayır yapma bunu bana." dedim ve iç çektim. Fatih ise bana doğru anlamaz gözlerle bakar ve, "Ne oldu ki?" diye sordu. Ben lastiğe dokunarak kontrol ederken, "Lastik bizlere ömür..." dedim ve ofladım. "Sırası mıydı şimdi ya?!" diye sızlandım.

Fatih, yere çökmüş lastiğe bakan benin yanına çömeldi ve konuştu: "Çekil ben bakayım." dedi asla ondan beklemedim bir ciddiyetle. Ben hemen ayağa kalktım ve 'Yaşayacak mı Doktor Bey?' bakışları atarken Fatih büyük bir ciddiyetle lastiği kontrol etti. "Bagajda pompa var mı?" diye sordu. Ben iç çektim ve, "Hayır yok." diye cevap verdim.

Fatih bana doğru baktı ve bir anda gözlerinde bir parıltı belirdi. "Merak etme, lastik tamiri konusunda uzman sayılırım," dedi ve bir kahraman edasıyla kollarını sıvadı. Ben ona şüpheyle bakarak, "Gerçekten mi?" diye sordum.

Fatih gülümsedi, "Tabii ki. Birkaç video izlemiştim, hatırlıyorum nasıl yapıldığını."

Ben içimden derin bir 'eyvah' çektim ama hiçbir şey demedim, sadece izlemede kaldım. Fatih bagaja yöneldi, içinden kriko ve stepne çıkardı. Onu bu kadar hevesli görünce biraz umutlandım. Ama işler beklediğim gibi gitmedi tabii ki.

Kriko yanlış yerden arabayı kaldırdı, stepneyi takmaya çalışırken cıvataları yere düşürdü. Ben ellerimi başıma götürüp gözlerimi kapatarak izledim. Bir yandan da içimden, "Keşke çekiciyi çağırsaydık." diye geçirdim.

Fatih bir süre uğraştıktan sonra, terli bir şekilde bana döndü ve, "Tamam, sanırım bu iş düşündüğümden biraz daha zor," dedi.

Ben gözlerimi devirdim, "Biraz mı?" dedim ve arabanın kapısını açıp sürücü koltuğuna oturdum ve neler yapabileceğimizi düşünmeye başladım. Her zaman bir sorun çıkıyordu ve bütün planladığım şeyler bozuluyordu, bunu hiç sevmiyordum.

O sırada Fatih'in bir adamla konuştuğunu duydum ve kafamı camdam uzattım ve konuştuklarına kulak misafiri oldum.

"Abi lütfen bak, yollarda kaldık." diye yalvarırken kaşlarım çatıldı ve arabadan indim. Fatih yoldan geçen eski bej renginde bir arabanın önünde yaşlı köylü bir adamla konuşuyordu.

"İyi tamam oğlum, benim arabamda bisiklet pompası vardı ben onu getireyim." dedi dişsizlikten dolayı çıkan tiz sesiyle. Amca arabadan inerken,

Fatih’in yüzündeki zafer dolu gülümseme beni şaşkına çevirmişti. Adam arabadan eski bir bisiklet pompası getirdi ve lastiği şişirmek için uğraşmaya başladı. Ama nafile... Biz ise çaresizce onu izliyorduk.

Amca yavaş ve rahat bir şekilde yaparken, ben ise ofladım ve geri sürücü koltuğuna oturdum. Fatih yanıma geldi ve, "Güven bana." diye güvence verdi. Ben ise klasik 'ciddi misin cocuk' bakışımı attım ve, "Göreceğiz." dedim kısaca.

Amca bisiklet pompasıyla lastiği şişirmeye devam ederken, ben hâlâ "Bunun gerçekten işe yarayacağına inanıyor mu?" diye düşünüyordum. Fatih ise gözlerinde hâlâ bir umut ışığıyla adamı izliyordu. Birkaç dakika daha geçti ve amca sonunda doğruldu, ellerini silerek, “İşte, oldu bu iş!” dedi.

Şaşkınlıkla gözlerimi kıstım, çünkü lastik gerçekten de şişmiş gibiydi! Fatih sevinçle yanıma yaklaştı ve, "Gördün mü, demiştim sana," diye gülümsedi.

Lastiğe doğru yaklaşıp kontrol ettim, gerçekten de sağlamdı. Bir an duraksadım, sonra gülmeye başladım. "Fatih, inanılır gibi değil! Cidden işe yaradı!" dedim. Gözlerim sevinçle parlıyordu.

Fatih de gülerek, "Sana söylemiştim, bir kahramanım ben!" dedi ve şaka yollu göğsünü kabarttı.

Amcaya teşekkür edip vedalaştık. Adam arabasına binerken, “Bu yaştan sonra size yardım etmek iyi geldi,” diyerek bize bir selam çaktı ve uzaklaştı.

Arabama geri dönüp motoru çalıştırırken, Fatih yan koltukta kendinden emin bir şekilde oturmuştu. “Bir daha bana güvenmemezlik etme,” dedi alaycı bir şekilde.

Ben ona göz ucuyla bakarak, “Tamam tamam, ama yine de bir daha lastik patlatırsak, önce çekiciyi çağırıyorum,” dedim ve ikimiz de kahkahalara boğulduk. Daha doğrusu o kahkaya boğuldu benim ise dudaklarımın kenarı kıvrıldı.

Aslında Fatih iyi bir çocuk olabilirdi.

______________

Günün ikinci bölümü! 5 saat olacağını düşündükleri yolculuk biraz uzayacak gibi sanırım xidjxjdnnd. En fazla 35, en az 25 bölüm olabilir emin değilim.

Sizce karakterlerin modeli olsun

mu?

Wattpad: athena_biryazar