Gözler, ah yokmu o gözler.
Uğruna bir ömür feda edilen gözler.
Bir ateş misali yangına çevirir
Belki seni, belki beni

Asıl maharet ellerinde.
Her bir dokunuşunda titretir tenini.
Bir yağmur misali ferahlatır
Belki seni, belki beni

Peki ya kokusu?
İçine çektiğinde o misk-i amberi
Bir cennet kokusu misali sarar
Belki seni, belki beni.