Hüma kuşunun efsanesini bilir misiniz?
Hüma kuşu, sürekli uçan yere konmayan kimseyi incitmeyen ve dirisi ele geçirilemeyen bir kuştur. Efsaneye göre gölgesi kimin üstüne düşerse kısmetinin açıldığına, bereket veya bolluğa ulaşacağına veya hükümdar olacağına inanılır. Kısacası Hüma: iyiliği, güzelliğin, dostluğun, barışın, cömertliğin, cesaretin, gücün ve kuvvetin kimi zaman aracı kimi zaman kaynağıdır.
Adımın anlamı da buradan geliyordu.
Doğduğumda benim kulağıma fısıldanan isim buydu.
Hüma Sipahioğlu.
İsminin hakkını verebilmek şöyle dursun, hayatına girdiğim herkesi kelimenin tam anlamıyla yakıp yıkmıştım. Benim varlığım yıkımın ta kendisiydi. Enkazımdan canlı çıkanlar sayılıydı.
Hayata bir sıfır yenik başlamıştım.
Babamın zaten hali hazırda bir ailesi vardı. Aslanlar gibi diye hitap ettiği oğlu ve güzeller güzelim diyerek sevdiği biricik kızı vardı. Tabii onların annesi de.
Benim annemse babama çaresizce tutunan öteki kadındı.
Biz onları hep bilmiştik, onların ruhu bile duymamıştı.
Bunun bizim için üzücü olduğunu düşünürdüm çocuk aklımla bile. Oysa gerçek acıyı daha hissetmemiştim.
Asıl kıyametimin kopuşu annemin ben on yaşındayken ölmesiydi.
Ondan sonra babamı görmemiş, duymamış, yetimhanede evlat edilinmeden on sekiz yaşına gelebilmiştim. Yetimhaneden sonra da bir şekilde hayatta kalmayı başarabilmiştim.
Bildiklerim de gördüklerim de ailem de maziden başka hiçbir şey değildi.
En azından bir gün ansızın geçmişim önüme çıkana kadar öyleydi.
Ben Hüma Sipahioğlu ve bu da benim mahvettiğim, yakıp yıktığım insanlardan geriye kalan hayat hikayem.
