Okuldan çıktım bugün çok yorucu geçmişti zaten bir de eve yürüyemezdim. Otobüse geç kalmak üzereydim bu yüzden koştum. Ve o anda bir şey oldu. Korkutucu bir şey. Bana doğru gelen arabayı fark ettim sanki ayağım kilitlenmişti gidemiyordum. Araba üstüme gelirken alıştırmıştım kendimi ölüme. Ama bekledim gibi olmadı

O araba geldi ama bana çarpmadı bir şey fark ettim. Çok korkunçtu önümdeki şey kanlar içindeki bedendi.

Çığlık atarak geriye doğru kaçtım çok kan vardı ama neresinin kanadığını anlayamıyordum tenha bir yerdeydim bu yüzden yardım isteyebileceğim kimse yoktu. Soğukkanlı olmalıydım telefonumu çıkardım ve ambulansı

Aradım.

-alo 112 sağlık hizmetleri nasıl yardımcı olabilirim

Ağlarken titreyen sesimle konuştum:

-bir araba kazası oldu çok kan var lütfen hemen gelin!

-nerede olduğunuzu söyler misiniz?

-nerede olduğumu bilmiyorum ben sadece otobüse binmek için buradan geçiyorum.

-peki araba çarpan kişinin neresi kanıyor?

-çok kan var ben anlayamıyorum her yeri kanıyor

Ve o an aklıma bir şey geldi ama bu bencilceydi telefonu kapattım ve yere atarak ayağımla parçaladım.

Sim kartını çıkardım ve ona da bunu yaptım ben psikoloji okuyordum ve eğer onu kurtaramdığım okulda yayılırsa çok dalga geçerlerdi. Telefonu ve sim kartını kırdıktan sonra parçalarını alıp kaçtım.

Soğukkanlı olmalıydım ve tenha sokaktan çıkana kadar koştum. Sokaktan çıktıktan sonra otobüs durağına gittim ve otobüse binerek eve gittim. Ama aklımdan bir türlü çıkmıyordu ya benim yüzümden öldüyse?

Tıbbın yüz karasıydım gerçekten

……

Yazdığım ilk kitap yazım yanlışları ve mantık hataları varsa özür dilerim

Güzel bir başlangıç yapmaya çalıştım kitaba