YAZIM HATASI VARSA KUSURA BAKMAYIN İLK KİTABIM OLDUĞU İÇİN YAZIM HATALARİM VAR GÖRÜYORUM DÜZELTMEYE ÇALIŞICAM

KEYİFLİ OKUMALAR 🤍

Depodan çıkıp arabaya bindim liyamı özlemiştim çok hem ne kadar benden nefret etsede beni bir gün boyunca seviceğine inaniyorum 20 dakikanın ardından gelip arabadan çıkıp eve doğru ilerledim beni gören korumalar kafalarını öne direkt eğmişti eve girip derin nefes alıp odasına çıktım güzelimin onun için ayarlanmıştım odasını 2 yıl önce resmini çekip her gece yatmadan ona bakarak yatardım dayanamayıp mesaj atmaya başladım sonrada kaçırmayı planladım

Odasına girdimde yoktu kaşlarımı çattım banyo kapısını tıklatıp içine girdim yoktu hemen odadan çıktım içimden

Lütfen kaçmamış ol

Merdivenden aşağıya inip "KEREM" Diye bağırdım içeriye koşarak geldi "efendim abi" dedi derin nefes alıyordum kendimi tutuyordum şu an sinirden patlayabilirdim bu sinirim liyayı görmeden geçmicek belli "YENGENİZ NERDE LAN" diye kükredim "yengemiz kim abi" dedi yüzünü yumruğu geçirdim sinirim burda patlamıştı "liya nerden lan kerem" dedim yüzüne yumruk üst üste geçirerek "Ab- Abi yenge dışarıya çıkmadı" dedi üstünden kalkıp alnımı ovaladım "NERDE LAN O ZAMAN" dedim ayağa kalktı tam yüzüne yumruğu geçircektim bir ses duydum "Ayaz" dedi arkamı döndüm

Ve saçının teline zarar gelsin o saç teli için öleceğim kadın karşımda bana ürkerek bakıyordu yumruğu indirip ona yaklaşıp sarıldım hemen düzenli nefes almaya çalışıyordum "güzelim beni o kadar korkutun ki" dedim düzenli nefes alarak hemen beni itti güldüm sinir diye bişey kalmamıştı keyfim yerine geçmişti "dokunma bana" dedi

Kereme dönüp "ÇIK DIŞARI KEREM" Diye kükredim hemen yanımızdan ayrılıp gitti "neye bağırıyorsun ödümü kopardım" dedi "özür dilerim yavrum" dedim "nerdeydin" dedim Gözlerimi kısarak "nefestemi almayalım terasa çıktım" dedi gözlerini devirerek biraz daha yaklaştım kokusunu içime çektim bi insanın kokusunda hayat vardı umut vardı şu an ona daha fazla sarılmak istesemde kendimi tutmaya çalışıyordum

"Al nefesini yavrumda beni çok korkutun" dedim hiç çekinmeden bilsin herkesin yanında kaplan olan ben onun yanında kediye dönüştüğümü görsün beni anlasın istiyordum ama nefretle bakıyordu bana "beni bırakmicaksın değil mi?" Dedi kafamı iki yana salladım "asla bırakmicam" dedim sesim ciddi çıktı bişey söylemeden yanımdan gidicekti ki kolundan tutum bana baktı "Ne yapıyorsun lan sen" dedi "sana daha kaç kere söylicem yavrum o güzel ağzına dudağına bu laf yakışmıyor" dedim gözlerini devirdi kolunu çekti

"Yemek yiyeceksin" dedim "yemicem sen beni bu evden kaçırmadığın sürece" dedi kaşlarımı kaldırarak 'öyle mi' dercesine kaldırdım "Öyle mi yavrum" dedim kendinden emin şekilde "öyle" dedi

Liya'dan devam

"Ne yapıyorsunuz siz" dedim Şu an zorla koltuğa oturtuluyordum beni iki kolumdan tutup, koltuğa oturtup başımda her an kaçacakmışim gibi tetiklelerdi ve karşımda koltuğa rahatcana oturmuş ayaz bana keyifle bakıyordu önündeki yemekleri gösterdi önümdeki yemeğe baktım yüzümü buruşturdum

"Yemicem ben" dedim ona döndüm güldü hemde keyif alarak "beni çok hafife almamalısın" dedi doğruydu çok hafife almamalıydım çünkü daha yeni kendimden emin şekilde konuşurken bi anda koltuğa oturmuş ben ve önümde dev adamlarla buldum kendimi "zorla yedirtmemi istemiyorsan bence yemeğini ye" dedi yutkundum zorla önümdeki dev adamlara baktım tekrar önümdeki yemeğe baktım

Manyak bütün brokoli yemeğini önümde ve brokoliden nefret ediyordum ve nefret ettiğimi biliyordu "ben brokolini ölsem yemem" dedim kendimden çok büyük konuşmuştum ve pişmanım çok hemde

Manyak güldü "yavrum bunu zorlada olsa yiyeceğini ikimizde biliyoruz" dedi allah kahretmesinki biliyordum allah benim belamı versin "Ayazcım" dedim bu manyağı ikna etmek zorundaydım "Hiç kusura bakma yavrum ama bu sözlerinle beni ikna edemezsin" dedi "Ayaz" dedim onu duymamazlıktan gelerek ben bunu yemesem" dedim tatlı halimle onu konuşarak umarım ikna olur inşallah bana baktı bense ona tatlı halimle göz kırpıştırdım "böyle yapma dayanamıyorum" dedi gözlerini kapatarak

Doğru yoldayım

"Ayaz" dedim bi kez daha "lütfen" dedim gözlerini açtı yanımdaki dev adamlara başıyla çıkın dedikten sonra yanımdan gittiler bense derin nefes verdim rahatlamıştım "yemeğini yiyeceksin ama" dedi Ayağa kalkıp yanıma geldi "taman tamam" dedim bıkınlıkla "noldu ya senin daha yeni tatlı hallerine" dedi alayla bu adamla konuşmaktan gerçekten nefret ediyordum

NEFRET

elli saçlarıma uzandı "senin bu saç teline zarar gelse benim nefesim durup nefes alamam sana Bi şey olsa düşsen benimde canım yanar" dedi hayran sesiyle bakışlarım ona döndünde göz göze geldik gözlerimin içine uzun uzun baktı gözlerini kaçıran ben olmuştum bu adam harbi manyaktı ama sözleri insanı baya etkiliyordu ama çaktırmıyoruz

"Senin işin yokmu defol gitsene be" dedim Yüzümü buruşturarak oda bana 'sana verdiğim emeklere yazıklar olsun' dercesine bakıyordu bu bakışı ne kadar gülmek istesemde kendimi tutuyordum "çık cık" dedi oturduğu yerden kalkıp yanımdan gitti arkasından Gözlerimi devirdim yanıma evin çalışanı sevimli teyzeye benziyordu "teyzecim" dedim bakışları bana döndü "buyur kızim" dedi gülümseyerek oturduğum yerden kalktım yanına gittim "mutfağa gelebilir misin" dedim "tamam kızım" dedi mutfağa geçip "bana telefonunu verirmisiniz" dedim tatlı tatlı "olmaz kızım" dedi gözlerini büyüterek

Benim bu tatlı hallerime Ayaz kanıyordu mallesef

"Lütfen" dedim "hayır Ayaz oğluma ne derim" dedi "bişey demezsiniz hem haberi olmaz" dedim arkamdan gelen gülme sesiyle Gözlerimi kapatıp açtım arkamı dönddümde kapıya yaşlanmış Ayaz Gözlerimi devirip mutfaktan 'off' layıp çıktım arkamdan "offlama yavrum offlama" dedi duymamazlıktan gelerek merdivenden yukarı çıkıp odaya girdim kapıyı örtüp odanın ortasında durdum artık bu evden kaçmam lazım artık

KAÇMAM LAZIM

Ama ilk önce bu manyağı okula gitmem için ikna etmem lazımdı o sırada odanın kapısı açıldı gelen kişiye baktım ayaz elinde yemek tepsisi vardı bana bakıp göz kırptı Gözlerimi devirdim yanıma gelip tepsiyi ilk önce masaya koydu sonra beni masaya oturtu "dokunma bana" diye yükseldim "sana dokunmadan bir saniye bile düşünemiyorum" deyip göz kırptı Gözlerimi devirdim

"Bak beyfendicim ben sizden nefret ediyorum sizi sevmem anladınız mı gidin başka birini bulup sevin" dedim koltuğa rahatcana oturdu "senden başkasını görmüyorum ki" dedi omzunu indirip kaldırdı Sinir olmuştum 'sabır' çekerek önüme döndüm acıkmıştım hem, yemeği yemeye başladım o sırada bana bakan ayaz "bakma bana" dedim bıkınlıkla "ya sen niye bu kadar tatlısın" dedi gülerek boğazımda yemek kaldı öksürdüm ayaz panikle suyu bana uzattı suyu içip derin nefes verdim kafasını eğip "iyi misin yavrum" dedi panik dolu sesiyle

"iyiyim" dedim korktuğu belliydi ondan açıkladım yoksa banane bu adamdan gülümsedi ona ters ters bakıp "neye gülüyon be" dedim daha çok gülümsedi "Hiç öylesine güldüm" dedi önüme döndüm, telefonu çalınca biraz benden uzaklaşıp konuşmaya başladı "söyle" bu adam hiç mi kibar olamıyor bende merak edip bakışımı ona çevirip dinlemeye başladım karşı tarafı dinleyip telefonu kapatı

Bana bakıp odadan çıkıcak ti ki hemen ayaklanıp "nereye" dedim arkasını dönüp bana sırıtarak bakıyordu

Bana niye bu kadar karizmatik göründü

Yanıma yaklaşıp "beni mi özlersin" dedi keyifle "yok be" dedim Yüzümü inceleyip gözlerimde durdu "niye sordun o zaman" dedi

HADİ KIZIM YAPABİLİRSİN MECBURSUN.

"Öylesine sordum ayazcım" Şu an kendimden o kadar nefret ediyordum ki "Ayazcım mi dedin emret" dedi keyifle ama gerçekten ne desen hemen yapmaya hazır gibi duruyordu

BU FIRSATI KAÇIRMA!!!

"Sen şimdi nereye gidiyorsun" dedim cilveyle

ŞU AN KUSABİLİRİM

"bara gidicem karıcım" dedi keyifle hayla göz devirmemek için zor tutuyordum kendimi "bende gelebilirmiyim" dedim "olmaz" dedi hemen "lütfen nolur ayaz" dedim yalvararak "yapma böyle" dedi gözlerini kapatarak Doğru yoldayım demeki gözlerini açıp bana baktı bense ona gülümsüyordum "tamam bakma böyle" dedi zafer gülümsemesi yaptım odanın kapısına doğru ilerledi "ben aşağıdayım" deyip gitti

Elbise dolabına doğru ilerleyip en açık kıyafeti seçmeye çalıştım biraz kudursun Manyak dizlerimin üzerinde biten siyah elbise giydim saçımı tarayıp biraz makyaj yaptım aslında hiç bara gitmediğim için ne giyeceğimi bilmiyordum Dudağıma köyü kırmızı ruju sürdüm aynadan kendime baktımda hazırdım odadan çıkıp merdivenden aşağıya indim salona baktımda yoktu dışardadır diyerek, dışarı doğru ilerledim evet tamda düşündüğüm gibi dışardaydı arkası dönüktü korumalar beni görüp hemen kafalarını eğdiler bu duruma kaşlarımı çattim ben bu düşüncedeyken

"LAN" diye kükredi Manyak bakışım ona döndü korumalara hemen döndü "BAKAN KENDİNI OLMÜŞ BİLSİN" Deyip bana doğru dik ve hızlı adımlarla yürüdü kolumdan tutup beni içeriye doğru götürdü "NE YAPIYORSUN LAN SEN" Diye bana kükredi "Ne yapıyorum" dedim ona göre sakincene konuştum duvara sert bir yumruk attı bense şokla bakıyordum Üst üste yumruklar atıyordu duvara yumruklar

MANYAK ÇIKTI BU

"Ayaz" diye panikle onun karşısına geçtim "Ne yapıyorsun Manyak herif" diye bağırdım ama beni hiç duymuyordu sanki kolunu tutum ama bana yumruk atar diye çok korkuyordum yapmaz bence "korkuyorum" diye bağırdım derin nefes alıp son kez yumruk attıp bana döndü "çık odana gözüme gözükme" dedi tam ben ağzımı açıcaktım ki "ÇIK ODANA" Diye kükredi ona nefretle bakıp odama doğru yürüdüm

TAM BİR MANYAK VE PSİKOPAT

odama girip kapıyı sertçe kapatıp yastığı elime alıp ağzıma koydum ve bağırdım yastığı fırlatım ben buna ağzının payını verirdimde işte tırstık biraz duşa girip duş alıp, yatağıma geçtim sinirden gözü hiçbir şey görmüyordu manyağın ve nolmuştu bu kadar sinirlenecek anlamamıştım ben bu Düşüncelere dalmışken odanın kapısı pat diye açıldı

EVET BÖLÜMÜN SONUNA GELDİK

Ayaz neden bu kadar sinirlendi sizce?

OY VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN