Gece ve Gökmen eve geldiklerinde Timur onları kapıda bekliyordu çünkü oda Gökmen kadar İkinci evladı gibi gördüğü Gece'yi çok özlemişti. Aralarında şöyle bir konuşma geçti "Gece'm ne kadar büyümüşsün. Çok güzel bir kız olmuşsun. "Merak etme Timur amca huyum suyum hala aynı. " Timur gülümsedi " Ben nazlı kızımı da çok seviyorum şuan ki kızımı da çok seviyorum." Gece Timur'a sarıldı bunun üzerine Timur'un gözlerinden yaşlar akmaya başladı. Omuzları sarsıla sarsıla ağlamaya başladı Timur Gece'ye uzun uzun bakt sonra tek bir cümle kurdu"Anne'ne çok benziyorsun kızım. Sanki Güniz şuan karşımda"dediği anda Gece ağlamaya başladı Timur " Ağlama güzel kızım. Annen gibisin aynı çok benziyorsunuz" daha çok ağlamaya başladı. Gökmen Dayanamayıp Gece'ya sarıldı. Gece, Timur ve Gökmen o gün sabaha kadar sohbet etti Gece onlar yokken ne yaptı Gece'nin babası Tahir nasıldı uzun uzun konuştular.

Gece yol yorgunu olduğu için uyumak istediğini söyledi Timur da Gökmen'e "Oğlum Gece'nin odasını göster kızım rahatça dinlensin." Gökmen "Gel minik sana odanı gösterim yerleşmene yardımcı olurum." Gece "Tamam geliyorum." dedi Timur Gece gitmeden önce Gece'ye seslendi Gece "Efendim Timur amca." dedi Timur "Yarına patatesli omlet yapıcam. Hâlâ eskisi gibi seviyorsun değil mi ?" Gece'nin aklına annesinin şehit olduğu gün geldi "Günlerden salı sabah Gece ve Tahir Timur'lara gitmiş Timur onların geleceğini bildiği için Gece'ye patatesli omlet yapmış. Gece tam omletten bir lokma alıcaktı ki Tahir'in telfonun çaldı gelen haberle Tahir dondu kaldı çünkü telefondaki ses eşinin şehit haberini veriyordu. Aynı zamanda Timur'un eşinin de şehit haberi gelmişti. Gecenin lokması elimde kalmıştı Baba'sının ve Timur Amca'sının ağlamasıyla Annesinin ve Teyzesinin şehit olduğunu anlamıştı. Gece anne'si şehit olduğu zaman daha yedi yaşındaydı Gökmen'se sekiz yaşındaydı. Gece o günden sonra bir ay boyunca patatesli omlet yedi" Timur Gece'ye seslendi Gece" Olur amca yerim."dedi

​​​​​​​​​​​​​