şaka şakaa

kitabımın reklamııı -30 bölüm olduğuna bakmayın bölümler kısa kısa-

size bir kesiti bırakıyoruuum

Belki okumak istersinizzz

''Bunlar niye bu kadar dar ya?'' diye homurdanıyordu. Cidden, mızmızlanan bir çocuk gibiydi.

''Çünkü bunlar paten.'' dedim, yanına çömelip bağcıklarını bağlamasına yardım ederken.

''Sen bayağı biliyorsun bu işi ha,'' dedi, gözlerini hafifçe kısarak. Şüpheciydi ama kabul etmiş gibiydi.

''Demek ki bir zamanlar sık yapmışım,'' dedim omuz silkip.

''O zaman ben de biliyormuş gibi yapayım,'' diye söylendi. Ardından da hafifçe gülerek ekledi: “Ama düşersem seni suçlarım.”

Paten sürmeyi bilmiyor muydu?

İlk adımını buz pistine attığında… tam anlamıyla iki ileri bir geri gitti.

''Burası niye bu kadar kaygan?'' dedi panikle.

''Çünkü… buz?'' dedim, gözlerimi kırpıştırarak. O hâliyle o kadar sevimli görünüyordu ki gülmemek için dudaklarımı ısırdım.

Ben çoktan dengemi bulmuş, ileri doğru kaymaya başlamıştım bile. O ise hâlâ sanki zeminde görünmeyen muz kabukları varmış gibi, bir sağına bir soluna yalpalıyordu.

''Beni burada bırakma,'' dedi çocuk gibi.

Yanına yaklaştım. Ellerimi uzattım.

''Gel. Sana öğretirim.''

Elimi tuttuğunda gözleri büyüdü.

''Söz mü? Dalga geçmeyeceksin?''

''Eğer düşerken ‘annemmm’ falan diye bağırmazsan söz.''

İlk adımlarını benim ellerimde atarken, yüzü tam olarak dünyanın en karizmatik çocuğunun ilk kez tavuk görmüş haliydi.