(Fotoğraf :Carol)

Alex'in anlatımıyla;

-Hançeri verin!!!

Diye bir anda bağırdım. Carol'un sırtına hançeri sapladığımda acı içinde bağırıp bayıldı. Ah be güzelim niye bu kadar süre güçlerini bastırdın.

Şuan neden sırtına hançer sağladığını söyleyeyim. Kanatları çıkmaya çalışıyor ve sırtına fena halde baskı yapıyor. Hocalar Carol'u tutarken ben sırtına kesik atıyordum. Ben kesik atmayı bitirdiğim anda herkes bir yere savruldu. Arkaya doğru savruldum. Ne olduğuna baktığım an karşımda bembeyaz kocaman kanatlar bakış açıma girdi. Herkes büyülenmiş gibi bakıyordu. Kendime gelip bir anda Carol'u kucağıma aldım. Müdüre dönüp

- Onu revire götürücem. Dedim. Kanatlarına dikkat ederek salondan çıktım. Herkes derste olduğu için kimsecikler yoktu. Hızlıca yukarı revire çıkarttım . Onu kanatlarına dikkat ederek yüzüstü yatırdım ve hemen yanındaki koltuğa oturdum.

Carol'un anlatımıyla;

Bayılmıştım. Etraf bir anda karardı. Yerlerde çok ince bir katman su vardı. Suyun içinde ilerlerken bir anda arkamdan hızla bir şeyin geçtiğini gördüm. Arkamı döndüğümde kimse yoktu. Bu sefer yanımdan geçti. Resmen etrafımda daire çiziyordu. O her geçtiğinde tarafa dönmekten başım dönmüştü. En sonunda ileride bir kapı gördüm ve koşarak kapıya gittim. Kapıyı açtığımda karanlık, kasvetliveterkedilmiş bir taht salonu gördüm. Tahtta biri oturuyordu ama yüzünü tam seçemiyorum. Ona yaklaştım.

- Kimsin sen ?

Ona yaklaşınca gözlerini gördüm. O karanlık gözleri...

Simsiyah gözlerive altında kırmızı - siyah damarları vardı. Gözlerinden kötülük fışkırırken sinsice gülümsedi. Diş etleri. Aman Tanrım!!! Diş etleri bile siyah. Korkunç bir sesle

- Merhaba prensese...

Bir anda sıçrayarak uyandım. Yere bakıyordum. Yanımda Alex endişeli gözlerle bana bakıyordu. Sırtüstü uzanmaya çalıştım ama sırtım ağrıyordu. Tabi ya en son Alex sırtıma hançer sağlamıştır. Sanki ne düşündüğümü anlamış gibi;

- İyiliğin için yaptım.

Bakış açım beyaz tüyler girdi. Alex'in yardımıyla yataktan doğruldum. Kanatmış.

NEEEE!!!!! KANAT MI?!!!???

Benim kanatlarım mı var?

Bir anda sağ kanadımı tuttum ve yavaşça okşamaya başladım. Okadar yumuşaktı , kadar güzel hissettiriyordu ki ister istemez gülümsemeye başladım. Alex'e dönüp;

- Bunları nasıl saklıyacağım?

- Önce yavaşça kanatları oynat

Dediğini yapmaya başladım ama çok zordu.

- Yavaşça katla

Yavaşça katladım.

- Şimdi onun sırtının içine girdiğini düşün .

İşte bu çok zordu. Gözlerimi kapatıp kanatlarımın sırtıma girdiğini düşündüm . Gözlerim kapalıyken Alex' e sordum.

- İşe yaradımı.

Bir kıkırtı sesi geldi.

- İstersen kendin bak.

Gözlerimi açıp baktığımda kanatlarım yoktu.

- Başardım !!! Başardımmm!!! diye sevinçle yerimde zıpladım .

Alex kollarını bağdaş yapmış bana gülerek bakıyordu.

- Ne !! Neden bana öyle bakıyorsun.

- Bilmem . Bakasım geldi .

Hala bakıyordu .

- Bakmayı keser misin!!

Yanıma yaklaştı veboyuma eğildi;

- Bu dediğin çok zor prenses . Sen hiç bir kelebeğin kanatlarının güzelliğini izlemeyi bırakır mısın ?

Saçımı kulağımın arkasına atıp devam etti

- Seni izlemek o kelebeği izlemek gibi , ve ben bu güzellikten gözlerimi mahrum edemem.

Birisi beni cimciklesinnn.

- Nefes al prenses

Gülmeye başladı. Nefesimi tuttuğumda haberim bile yoktu . Kalbim çok hızlı atıyordu . Ne yapıyorsun bana Alex .

Konuyu değiştirmek adına;

- Ş,şey benim kütüphaneye gitmem gerek .

Diyerek cevabını beklemeden hızla revirden çıktım ve hızla kütüphaneye gidiyordum . Yürüyordum hemd bir yandan aklımı toplamak için kafama vuruyordum. Alexi düşünmeyi kes . Tamam şu rüyadaki adam odaklanalım . Bakalım sen kimsin...