Düşüncelerime bı ara verip telefonumu açtım ve mesajlara girdim.

053*** : Sahilde tek basina oturmuş ne düşünüyorsun?

Hızlıca etrafima bakındım fakat ortalikda hiç kimse gözükmüyordu.

Hemen mesaj attim.

Nehir : Sen beni mi izliyorsun ?

Kızım bu nasıl soru izlemede nerden bilsin burda tek başıma oturdugumu.

053*** : Evet

053*** : Hemde evden çıktığından beri.

Ne bide beni mi takip etmiş hay seni pislik şey.

Nehir :Sen sapık mısın ?

Nehir : Beni niye takip edip üstüne üstlük bide izliyosun !

053*** : Sinirlenince çok tatlı oluyosun biliyo musun ?

Ne bu şimdi bı iltifat mı ?

Ve ne sinirlenmesi hiç olur mu öyle şey?

Kızım ne saçmalıyosun!

Şu anda ikimizde biliyoruz sinirlendiğini.

Ama tabi yine sen bilirsin.

Düşüncelerim bilene bana karşı ya bu nasıl bı iş sen her şeye burnunu sokma kafamı karıştırıyorsun dedim kendi kendime ve mesaj attım.

Nehir : Başlatma tatlılıgına

Kızım niye öyle dedin biraz yavaş mi olsan?

Asıl o yavaş olsun!

Galiba ben gerçekden delirmeye başladım kendi kendime konuşup bide kendime laf ediyorum Allah'ım sen yardım et.

Nehir : Beni izlemeyi bırak.

Nehir : Ve bana yazma.

Nehir çevrimdışı.

Görüldü.

Telefonu kapatıp çantaya attım ve ayağa kalkıp üstümdeki tozları silkeledim hala beni izliyomudur ki öyle dememeliydim of kızım ya öyle dersen çocuk napsın da yani halla halla.

Eve gidip kendimi yatağa atıp ayrıntılı bir şekilde düşünüp karar vermem lazım böyle olmuyo.Çok da ayrıntılı düşünme.

Eve doğru yürumeye başladım 5 dk sonra eve gelmiştim.

Sabah ki yapılan kavga bitmiş olmalıydı çünkü ev sakindi. Ayakkabilarimi çıkarıp odama doğru ilerledim odama kendimi attım ve çantamı masaya koydum ve kendimi yatağa bıraktım.

Ne yapmam gerekiyo bilmiyorum dedim kendi kendime.

Ama gerçekden bilmiyorum.

Çok yoruldum.