İçimin yanılgısı bir ağrı

Tenhanın saçlarını ördü

Yarım kafiye şiirden sonra

Kar lekesi yüzüm

Aşk kuraklığı çeken serçe gözlerin

Döküldü dökülecek karası

Şöyle varım şöyle yokum

Bir çocuğa konuşuyorum

Hüzünlü bir şarkı gibi hep

Senin de sonuna yetiştim

Uzanan ellerimin boşluğu

Kum kadar çölde, sahipsiz kaldım

Sen benim düşüm,

Uyanıp gitme