İçimi kurutuyor zaman ağrısı

Rüzgâr saçlarını örtüyor

Soyunuyoruz kuyu başında

Renkler su uykusunda

Utanç kabuk bağlıyor

Biri ip atıyor yukarıya

-Kurtarayım seni, diyor

Bulutlara su çekiyor kuyu

Dudaklarımı ıslatıyor karanlık

Kuyu sıkılınca yalnızlıktan

Gidiyor bir başına

Peşinde yalnızlığı bir ses oluyor

-Beni de götür!