Bütün itleri temizlemiş,şimdi ise esir alınan timi kurtarmaya gidiyorduk.içimde garip bir his vardı,sanki gittiğim yerde çok sevdiğim bir şeye kavuşacakmış gibi bir histi bu.Esir alındıkları yere ulaşmamıza daha 15-20 dakika vardı.Ve aldığımız haberlere göre köyü boşaltırlarken değil,Yolda tabuta dönerlerken pusuya düşmüşlerdi.Pusudan kurtulabilirler miydi? elbette.onlar herşeyden önce Şanlı Türk Askerleriydi.izlediğimiz görüntülerde sivilleri kurtarmak için bilerek pusuya düşmüşlerdi."Komutanım,Komutanım beni duyuyor musunuz?" Diye bir ses duydum,seslenen levent'ti.Baya bir düşüncelere daldığım için onu duymamıştım."Ne oldi levent! Ne bağıraysun kulağumun ta dibinde hamsi kafali uşak!" Yine olmuştu,bazen sinirlenince şivem kayabiliyordu.Levent kahkahasını bastırmaya çalışırken, ​​​​​​"Afedersiniz komutanım,timin esir alındığı yere geldik,hazırız diyecektim,siz de duymayınca bağırmak zorunda kaldım." Başımla tamam dediğimi balli edercesine bir hareket yaptım,diğerlerinin yanına geçti. "Hazırmısınız Hançer timi! Eğer bu görevden de başarılı bir şekilde dönersek çok istediğiniz rakı-balık sofrasına gideceğiz!,ama siz yinede çok yüz bulmayın,kafama göre,canımı sıkmayın." Dediğim an hazır ola geçtiler ve ciddiyetle timin esir alındığı bölgeye doğru ilerledik.

GÖKTUĞ ŞEN

​​​​​​​​​​​"Komutanım ne zaman şurdaki bütün şerefsizleri kana boğuk burdan kaçacağız? İki saattir kös kös oturuyoruz da." ​​​​​​Diyen burak'tan sıkılmıştım.geldiğimizden beri susmak bilmiyordu. "Eğer susmazsan döndüğümüzde sana vereceğim cezanın bir on beş katını daha veririm,bunu zevkle yaparım biliyorsun değil mi Burak?" Dediğim gibi emredersiniz komutanım deyip susmuştu.tabii ki burdan r şekilde çıkardık ama türk askerleri bizi kurtarmaya gelirdi.o yüzden hiçbirşeyi riske atmaya gerek yoktu.Dışarıdan gelen mermi sesleri ile Başımı kapıya doğru çevirdim,türk askerleri yine şaşırtmamış,bizi kurtarmaya gelmişlerdi.ellerimizi çözmeye gerek yoktu çünkğ buraya oturduğumuz an hemen çözmüştük ipleri.mermi sesleri kesilene kadar bekledik,ayaktaydık.mermi sesleri kesildiğinde kapı açıldı,içeriye bir tim girdi.ama aralarında bir asker ilgimi çekmişti.gözleri çok tanıdık geliyordu,ama yüzünü maskesi olduğu için göremiyordum.sanki yıllar önce karşılaştığım ama bir daha hiç görmediğim birisi gibiydi,ama bir o kadar da yakındı.çözememiştim. iöeriye girdiklerinde galiba bizi ayakta bulmayı çok garipsememişlerdi ki bu durumu gayet de sakin karşıladılar. "Ooo geldiniz sonunda,buyrun şöyle oturun size bir kahve ikram edelim,mutfak şurada olacaktı.". Dediğimde öndeki kadın ortaya çıktı,kadın olduğunu gözlerinden anlayabiliyordum,çünkü böyle ilginç bir huyum vardı. Öndeki kadın asker ortaya çıktı ve konuşmaya başladı,sanırım timin komutanıydı. "Hiç zahmet etmeyin siz komutanım,buyrun,sizi taburumuza götürelim,biz ağırlayalım sizi" dediğinde kafamla time bir işaret çaktım ve yürümeye başladık.bizim için gelen helikoptere bindik.

SELAMLARRRRR AŞK BÖCÜKLERİMMM.UZUUUNNN BİR ARADAN SONRA BÖLÜM ATABİLDİM SONUNDA.VE KOLLARIM KOPTU İNANIN.SİZİ DAHA FAZLA OYALAMADAN BÖLÜM HAKKINDA DÜŞÜNDÜKLERİNİZİ YAZMANIZ VEYA KİTAP HAKKINDAKİ ÖNERİLERİNİZİ YAZMANIZ İÇİN YORUMLARA BIRAKIYORUMM.OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN!SİZİ SEVİYORUMMM.BÖLÜM GERÇEKTEN ÇOK KISA BİLİYORUM AMA KAFAMDA TASARLAMDAN HIZLICA YAZIP ATTIĞIM İÇİN BÖYLE OLMADI KUSURA BAKMAYINN💖💖💋💋😽😽😽

​​​​​