Kitap Tür Kategorileri

Bir gerçek ailem hikayesidir...

İspanyol mafya mı?!

Annesi ve babası vefat eden bir kız ile anne-babası şehit olan bir Türk askerinin hayatının birleştiği bir hikaye. Aynı yaralar.. ayrı hayatlar fakat aynı rûyalar... Saygılar.

Şehir ışıklarının altında bir kafe, iki yabancının hayatlarını değiştirecek geceye ev sahipliği yapar. Elif ve Murat, tesadüflerin bir araya getirdiği bu gece boyunca derin bir bağ kurarlar. Ancak, aralarındaki bu özel bağlantı, geceyi tehdit eden karanlık bir tehlike ile sınanır.

Markete girecektim sadece…….

Onu ilk ben gördüm benim karım olmalıydı dedi Ömer ağa,Sen öğle san bende gördüm, Abi o artık benim karım ondan uzak dur abimsin demem dedi Azat ağa.... Dans etti kadın kendi etrafında, etrafında ona bakan 2 adamı bilmeden, yüzünü gökyüzüne çevirdi karanlıkta çıkabilecek yıldızları bilmeden,o güneşi görmüştü artık biliyorduki yıldızlar güneş olmadan parlayamazlardı, peki ben yildızsam parlamama sebep olan guneşim kim?dedi kendi kendine…

Düğün günü terkedilen Karabey Bedel ödemek zorunda bırakılan Mahi… Sahi sen sevmeyi becerebildinmi Karabey? Yoksa sadece beyliğin gitti kara bı kalpmi kaldı sende, Hatice dedi adam fısıltı halinde, Sonra ekledi beni karalığımla baş başa bırakma… Not: Kitabım her zaman okuduğumuz berdel veya aşiret hikayelerine benzemiyor başrol ölmez diye bir kural yok içinde kuma yok aldatma yok.

5 kişilik bir kız grubunda tüm sırlar ifşa olur. Kızlar bu sırların sadece kendilerinin bildiklerini ve bir başkasının bu sırlara asla ulaşamayacağını düşünürler. Tâ ki içlerinden biri hainse!

-"Hem gömleğimi giyinmişsin hemde sırılsıklamsın, tüm vücudun ortada. Seni kucağımda..." Derken daha; Elimi panikle dudaklarına kapatmıştım. Parmaklarıma rağmen konuşmaya devam etmişti. -"Bazen çok cesursun ama çoğunlukla utanıyorsun benden. Nasıl bir şeysin sen?" "Sen koskocaman üsteğmen`e sevimli mi dedin?" " Hı hı, dedim. Ne olmuş ki? Bence çok tatlısın, benim sevimli Üsteğmen`im." (Yetişkin öğeler içerir.) Kendimi bildim bileli hep bir şeyler yazıyorum... Derin duygularımı yazıyorum. Bir de o derin duyguları hissettiren, iyi yada kötü hiç kimseyi unutmamak için yazıyorum. Bu dünyadan çekip gittiğimde birgün, ardımda birkaç cümlelik izim kalsın diye yazıyorum.... Unutmamak için yazıyorum. Savaştıklarım için yazıyorum. Kaybettiklerim ve belki de hep kaybedeceklerim için yazıyorum. Çok sevdiğim için yazıyorum. Kendimi iyi hissetmek için yazıyorum... Ben yazdıkça eksiliyorum, siz okudukça çoğalın diye yazıyorum. Öğrenin ve duyun diye yazıyorum. Beni duymanız için yazıyorum. Sevmenin ve sevilmenin kıymetini bilin diye yazıyorum. Özgürce sevin, sevilin diye yazıyorum... Açıklama; *"Düşünsene bir hayatında ben yokum. Ne kadar da sıkıcı olurdu. Kim başına bela olurdu, kim seni sinir ederdi. Kim seni her halimle severdi. İyi ki varım ben Üsteğmen`im." *"Tehlikeli duygular zıt kutuplarda yaşanırdı, bunu ikisi de biliyordu.

"O an kalbim durmuştu, bir ö-ölüm kelimesi ne kadar ağır olabilir ki" demişti Emre oysaki...