İnsanın gözlerine inen en güzel perdedir aşk. Aşıksan, perdenin arkasındaki camda karanlık olsa dahi sen sadece gözlerinine

inen perdeden bakarsın dünyaya. Sadece perdedeki pembeliği hissedersin.

Yolda giderken otobüsün camına gözlerinle çizdiğin yüzdür aşk. Sevdiğini geride bıraktığın yolda, yokuş aşağı inerken dağa

tırmanmak kadar zordur. Sevdiğini görmeden yaşayamazsın ama görünce de nefes alamazsın. Sanki kalbin, içinde büyür büyür

de ciğerlerine yer kalmaz. Sadece söylemek istersin sevdiğini gerisini düşünmeden. O kalp, içine sığmaz çünkü artık

söylemedikçe büyüyecektir ve söylersin... Taşan bu aşk senin için dersin. Her gün cam kırıkları gibi kalbine batmasındansa bir

defa kanasın gitsin istersin