Cesur abinin" yiğit!" diye Bağırması ile kalbim atmayı bırakmıştı

Yiğit vurulmuştu ...

Yiğit kanlar içinde yere düştüğünde ,hemen onun yanına koşmuştum deli gibi ...

Hemen yere atmıştım kendimi dizlerimin acısı bile umrumda değildi .

başını kucağıma alıp akmakta olan göz yaşlarım hemen Akmıştı..

Korumalar silahı sıkan adamı Kafasından ateş etmişlerdi ve adam yere düştüğünde yerler kan gölüne dönmüştü ve oraya bakamayacağım kadar midem bulanıyordu .ve o adamı burdan Götürmüşlerdi.

Cesur abi ambulansı aramıştı ve?Ben ise kucağımda kanlar içinde yatan yiğite başımı onun boynuna gömüş baygın bedeninin üzerine göz yaşlarımı döküyordum

"Çınar "dedim titreyen sesim ile

"İyi değil !"demiştim başıma ona kaldırıp akmakta olan göz yaşlarım yanaklarıma süzülürken.

Hıçkırarak ağlıyordum resmen...

Ambulans bir kaç dakika sonra geldiğinde Cesur abi yanımıza gelmişti koşarak

"Çınar yengeni al sen !bizde hastaneye gidiyoruz!"demişti bağırması ile

Ama ben yiğiti bırakamazdım ki!beyaz gömleği kana bulanmıştı!

"Bende geleceğim !"diye bağrımıtştım ama o sırada yiğiti taşımak için Çalışanlar yanımıza ulaşmıştı

"Hanım efendi çekilin ,"dediğinde ablam titreyen bedenimi kendisine çekmişti .ve hemşireler yere eğili yaraya baktığında konuştu.

"Çok kan kaybediyor ,Hastaneye götürmemiz lazım !"demişti Hemşire kız Cesur abiye bakarak

Cesur abi ,"Biz önden gideceğiz sizde bizi takip ediceksiniz !Demişti cesur abi Hemşireye sert bir şekilde

Hemşire kız "tamam ."demiş ve ekip arkadaşlarıyla sürücü koltuğuna koşmuşlardı .

O sırada ben şiddetli bir şekilde hıçkırarak ağlamaya başlamıştım.

Bunu kim yiğite yapmıştı ?

Kim neden yiğiti vurmak istemişti ?

Cesur abi kendi arabası ile önden gitmişti ve arkasından ambulans gitmişti .

Ve bizde çınarın arabası ile Gidiyorduk,arkamızdan korumalar arabaları ile geliyorlardı.

Hastanenin önüne Geldiğimizde yiğiti çoktan Ameliyata almışlardı.

Ve bizde ameliyat kapsının önündeydik ve ben kapının önünde buz gibi zeminin üstüne oturup ağlıyordum ..

Abllam ise beni sakinleştirmeye çalışıyordu .ama benim aklım ameliyatta alınan yiğiteydi.

Yarım saat olmuştu ve kimse çıkıp bir şey dememişti

Cesır abi ve Çınar nerdeyse delirecekti.

Cesur abi dayanamamış olucak ki yanıma gelip diz çökmüştü

"Bak yarım saattir harap oldun burda ve ben seni böyle gördükçe çıldırmamak için kendimi zor tutuyorum.şimdi aşağı iniyorsunuz Çınar ile biraz hava al ve kendine gel .ve sonra eve gidiyorsunuz ."demişti yarım saat sonra sesizliğini bozarak..

O burada Ameliyathane masasındayken ben nasıl gidecektim ki?

Onu bırakamazdım ki?

"Olmaz.burda kalacağım."dediğimde abllamda ayağa kalkıp yanıma doğru gelmişti...

"Cesur haklı Yeliz.Eve gidelim.bak bitirdin kendini abllacım.Yiğit iyi olacak sana söz veriyorum ama lütfen şuan beklemekten ve dua etmekten başka çaremiz yok."demişti...

İkiside gitmem için bana umutla bakmıştı ama başımı hayır anlamında sallamıştım.

"Yiğit orda can çekişirken eve gitmemi mi istiyorsunuz benden ?"demiştim titreyen sesim ile onlara bakarken.

Cesur abi sinirle ayağa kalkıp duvara sert bir yumruk attmıştı.

Çınar onun yanına gidip sakin olaması için onu koltuklardan birine oturtmuştu.

Beklemekten başka çaremiz yoktu

Aradan bir Saat geçmişti ve gelen giden yoktu .ve ben

Başımı dizlerime gömüş ağlıyordum.

Neden kimse bir şey demiyordu?

Etrafıma bakıyordum ama kimse gelip geçmiyordu bile.

Cesur abi ortadan kaybolmuştu...

ve sadece Çınar ile biz kapının önünde bekliyorduk.

Betül ile Abllam Aşağı inmişlerdi hava almak için ve bende kapının önünde öylece bekliyordum

"Kalk ordan ,sabahtan beridir harap oldun."demişti Çınar bitkin bir sesle

Başımı kaldırıp ona baktığımda ,onunda çok kötü olduğunu görmüştüm.

Abisine bir şey olma korkusu ile yaşıyordu.

"Kim yaptı ?neden yaptı bunu ?"Demiştim başımı yere eğerken ve sıcak ve tuzlu göz yaşlarım süzülürken..

"Bilmiyorum ,tek bildiğim ,bunu kim yaptıysa Bedelini En ağır Şekilde ödeyeceği .çünkü o adamı abimi vurmaları için göndermişler."Demişti yüzü sert bir ifadeye bürünürken

"Nasıl ?"demiştim gözlerim ile ona bakarak .

"O adam abimi vurması için başkasından emir almış yüksek ihtimale .ve abimler şuan araştırıyor ,ve birazdan dedem ve annemlerde burada olurlar ."

"Çünkü duymuşlardır ,ve birazdan neler olucağını tahmin bile edemiyorum."dediğinde hiç bir şey anlayamamıştım

"O ne demek ?"dediğimde,

"Birazdan göreceğiz yenge ,"dedi ve ayağa kalktı ve o sırada Ameliyathane kapısı açıldı ve kapıdan doktorun çıkması ile ayağa kalkmıştık

"Eşim nasıl ?"demiştim tiryen sesim ile Doktora bakarak ilk konuşan ben olmuştum...

"Eşiniz şuanlık gayet iyi. Kurşunu çıkardık ve başarılı bir ameliyat oldu .kendisini normal odaya alacağız ve birazdan uyanır yiğit bey."dediğinde hemen çınara sarıldım

"Şükürler olsun ."demişti Çınar bana sarılırken.

Cesur abilere haber vermiştik ve verdikten sonra yiğiti normal odaya almışlardı..

Cesur abiler gelmişlerdi ve yiğitin uyanmasını bekliyorduk .

Taki bir bağırma ses ile

"Torunum nerede ?!"diyen Bağırma sesi ile olduğum yerde durmuştum

Bu kimdi?

Cesur abi Ayağa kalkıp Yaşlı ve takım elbiseli adamın yanına doğru ilerlemişti .

"Dede ne işin var burada ?"demişti şaşkın bir sesle

Dedesimiyidi bu adam onların?

"Ne işim mi var ! yiğidim nerde ! Durumu nasıl !@demişti Yeri ve göğü inleten sesi ile

O sırada Çınar araya Girerek konuştu.

"Dede merak etme abim iyi çok şükür ,normal odaya aldılar."diye açıklama yapmıştı Çınar dedesine bakarak

Dedesinin Bakışları sandalyede oturan bana kaydığında yüzü sert bir ifade almıştı,az öncesinden daha kötü bir hal almıştı .

İyi de neden ?

Neden bana düşman gözüyle bakıyordu?

"Bu kız yüzünden oldu dimi her şey !"demişti Elindeki bastonu yere sert bir Şekilde vurarken

Yere bastonu vurması ile bedenim titremişti.

"Senin yüzünden torunum içerde yatıyor !"diye bağırdığında kalbim sıkışmıştı..

Ben hiç bir şey yapmamıştım ki ..

"Ben bir şey yapmadım !"dediğimde gözlerim tekrar dolmuştu.

Neden beni suçluyorlardı?

"Dede kendine gel !"demişti cesur abi Dedesine bakarak

"Onun hiç bir suçu yok ! Sakın ona bağırma !kardeşim içerde yatıyor diye ona bağırmana izin veremem ! o bana kardeşimin emaneti!"demişti Sert bir Şekilde dedesine bakarak

O sırada Gelen Hülya Ablla ila bakışlarım oraya dönmüştü ve arkasından gelen Yıldırım bey ve eşi gelmişti .ardından endişeli bir şekilde buraya gelen gökhandı.

Hülya Ablla yanımıza geldiğinde Çınar durumu herkese anlatmıştı.

Ve oturmuş yiğitin uyanmasını bekliyorduk taki bu sessizliği bozan Yıldırım bey ile.

"Yeliz kızım benimle gelirmisin?"dediğinde

Neden beni çağırdığın Anlayamamıştım ama

Ayağa kalkıp Yıldırım beyin arkasından yürüdüğümde arksından Gökhan Çınar ve cesur abinin geldiğini gördüm..

"Geçmiş olsun güzel Kızım ...dediğinde başımı salladım

"Yiğit şuan iyi ama benim senin ile konuşacaklarım var."dediğinde

"Buyrun efendim , konuşalım"demitşim yıldırım beye bakarak.

O sırada diğerleri bize ulaşmıştı.

"Bunu planlayan Dayınmış...amacı yiğiti öldürmekmiş.bir nevi seni ondan ayırmak için böyle bir şeyi düzenlemiş.."dediğine bedenim sarsılmıştı..

"A_anlamdım?"dedim titreyen sesim ile.

Ne demişti o ?

Bunu planlayan senin Dayındı .

"Yiğiti vuran adam ,Dayının adamıymış."Dediğinde cesur abi konuştu

"Ve yiğit uyanana kadar hiç bir şey yapmayacağız ..senin için,yoksa bu işten sen zarar görürsen yiğit uyandığında çok kötü şeyler olur ."dediğinde ağlamamak için kendimi zor tutuyordum

Gökhan,"evet Cesur haklı ,"dediğinde Arkadan bağrıma sesi duyulmuştu

"Yıldırım!"diyen bağrıma sesi işe bakışlarımız oraya dönmüştü.

"Bu kızın dayısı mı torunumu öldürmeye kalkıştı !"diye Kükremesi ile geriye bir adım atmıştım .

Sinirli ve öfkeli bakışları bendeyken ,Hülya ablla ayağa kalkıp bu tarafa doğru gelmişti koşarak..

Çok kötü görünüyordu,ağlamaktan gözleri kan çağına dönmüştü aynı benimkiler gibi .

O sırada abllam ayağa kalkıp yanıma doğru koşup gelmişti .

"Bu kızın burda olmaya hakkı yok ! Elimden bir kaza çıkmadan bu kızı gönderin burdan!"diye diye bağrıması ile cesur abinin koluna tutundum ve geriye bir adım attım..

"Dede kendine gel !"Diye Gürleyen cesur abinin sesi ile herkes olduğu yerde durmuştu.

O kadar yüksek sesle bağırmıştı ki herkes bize bakıyordu

"Yeliz yiğitin Karısı !"Diye Bağırmıştı dedesinin yüzüne

"Ona bir daha bağırmaya Kalkarsan çok kötü şeyler olur !"demişti Cesur abi Dedesine sert bir şekilde

"Ne o beni tehdit mi ediyorsun ?"demişti Dedesi cesur abinin üzerine bir kaç adım atıp yaklaşırken .

"Her şey bunun yüzünden olmadı mı !"demitşi bana iğrenir bakışlar atarak.

"Tehdit etmiyorum !gerçekleri söylüyorum!yeliz hakında düzgün konuş .!"Demişti cesur abi sert bir şekilde ve daha sonra.

Hülya Abllanın sesini duymuştum...

"Baba yeliz ne olursa olsun benim gelinim.!"demişti Hülya Ablla babasının üzerine doğru yürürken

Dayım yiğitle bunu yapmıştı ama onlar canı pahasına beni koruyorlardı...

"Eğer yiğit uyandığında senin yelize böyle davrandığını görürse bu hastaneyi başına yıkmakla kalmaz ,Ateşe verir! Bunu en iyi sen biliyorsun!"demişti Hülya Ablla

"O yüzden bir daha ona bağırdığını görmeyeceğim !"diye Konuşmuştu Hülya Ablla kayınbabasına bağırarak .

Ama ben bu konuşmaları kaldıracak durumda değildim ...

Arkamı dönüp Yavaş adımlar ile ordan ayrılmıştım..

Beynimdeki sesler susmuyordu .senin yüzünden diyorlardı .

Torunum senin yüzünden bu halde demişti..

Gözlerim yavaşça kapandığında bedenim yere doğru yığılmıştı .

Tek gördüğüm şey Abllamın Yeliz diye bağırması olmuştu ...

***

Genç adam yavaş bir şekilde gözlerini araladığında yavaşça dudaklarını oynatıp sayıklamıştı.

"Yeliz."diye Sayıklamıştı yiğit.

O sırada içeride olan yıldırım bey bu sayıklamayı duymuştu .

Yeğenin Yelizi ne kadar çok sevdiğini bir kez daha iyi anlamıştı.

Ve hemen doktorlara ve ailesine haber vermişti.

Yiğit yavaş bir şekilde gözlerini açtığında , hastane odasında olduğunu görmüştü

Kaşları anlamsızlıkla çatılmış ve

bakışları yanı başında duran

Amcası yıldırım ve Gökhan ile annesine kaymıştı...

"Ne oldu bana ?neden burdaydım ?"diye sormuştu kaşları çatılırken

Yıldırım bey ayağa kalkıp Canından çok sevdiği yeğeninin yanına geldi ve konuştu.

"Vuruldun oğlum ,ama şimdi çok şükür iyisin."dedi omzuna elini dokunarak

Yiğitin aklı Yeliz'e kayarken hemen konuştu

"Yeliz nerde ?"dedi ve yattığı yerden kalkacakken annesi Hülya izin vermemişti

"Yeni ameliyathaneden çıktın oğlum ,kalkma!"demişti sitemli bir şekilde ,bir yandan yanağına düşen yaşları gizlice siliyordu

Birazdan oğlunun delireceğini biliyordu çünkü Yeliz sabahtan beridir bayındı ve bunun nedeni stres olduğunu söylemişti doktor

Ve şimdi başka bir odadaydı,onun bu halde olmasının nedeni dayısı ve duydukları kötü sözlerdi.

"Yeliz nerede?!"Demişti Yiğit Sert bir şekilde annesine Bakarak

"Karım nerde?!"demişti o korkutucu ses tonu gelirken

Yıldırım bey Yiğenini nasıl zapt edebileceğini bilmiyordu ,çünkü yiğit istediği olmayınca çıldırıyordu bunu ailesi dahi herkes biliyordu.

"Hastanede."demişti Gökhan yiğitin yanına ilerleyip sessizliğini bozarak

Yiğitin kaşları dahada çatılmıştı.

Canından bile çok sevdiği karısı ,canım dediği kadın burdaysa neden onun yanında değildi ?

Neden bunca insan içinde o yoktu ?

"Neden burda değil o zaman ?"demişti bakışlarını Amcasına Çevirerek.

Yıldırım bey yiğenine asla yalan söylemek istemiyordu .

ve ona gerçekleri söyleyecekti..

"Şuan kendisi baygın."demişti Yıldırım bey soğuk bir şekilde ve başını başka tarafa doğru çevirmişti.

"Ne demek baygın lan !"Diye kükrediğinde Kolundaki Serumu Söküp atmıştı.

Ve ayağa kalkacağı sırada Annesi buna engel olmuştu

"Sakin ol yiğit ,önemli bir şey değil ."demişti Hülya hanım üzgün bir sesle oğluna bakarken.

"Karım baygın diyorsunuz lan !nasıl sakin olayım ben !"Diye Gürlemişti

Hülya hanım oğlunun inadını biliyordu ,bir şey istedimi bunu yapardı ve ona engel olamayacaktı.

Ayağa kalktığında kapıdan çıkmıştı ve kapıya çıktığında gördüğü manzara ile gözleri onu gördüğü için nerdeyse parlamıştı

Ordaydı ,Canım dediği kadın orda oturmuştu .

"Canım,"Demişti yiğit dolan gözler ile,yarası Acıyorud ama onun umrunda değildi ,acıması bile onu etkilemiyordu

"Güzelim..yelizim.."demişti gözünden yaşlar akarken

İlk defa biri için göz yaşı döküyordu yiğit Sönmez ..hayatında ilk defa bir kadın için çaba gösteriyordu.

Sanki vurulan Kendisi değildi,Karısının baygın olduğunu Duyduğunda nefesi kesilmiş gibi hissetmişti .

Onsuz olmadığı bir hayat yiğite zindandı,Zaten o gözlerden bir saniye ayrı kalmak istemiyordu .

Ona baktığında ağladığını görmüştü,yiğit Bunu gördüğünde gülmüştü ,ama sinirden Gelen Bir Gülmeydi

O ağlamasın üzülmesin diye uğraşırken o yaşlar hep dökülüyordu ,onun mutluluktan bile ağlamamasını isterken o karşısında kaçan çağına dönmüş gözlerle ağlıyordu.

Yiğit açıkta olan ellerini kapatıp sinirden sıkmaya başlamıştı ,eğer dayısı olucak O piç onu ağlattıysa bunun bedelini Ölümle öderdi.

"Yiğit Uyanmışsın ,oğlum."demişti İlyas bey Ayağa Kalkarken . elindeki bastonu zor tutuyordu ve eli titriyordu

Yiğitin bakışları dedesine kaydığında ,cevap vermemişti.

Bakışları tekrar Yeliz'e gitmişti ve ,elleri sıkmaktan Beyazlamıştk yiğitin.

Onun yanına doğru adımladığında ,tam önünde durmuştu ve yelizin bakışlarını ona çekmesini sağlamıştı.

"Yiğit ?"demişti Yeliz titreyen sesi ile ,ayağa Kalkarken .yeliz ise şok içinde yiğite bakıyordu.yiğit uyanmış ve karşısındaydı

Göz yaşlarını elleriyle silmiş ve yiğiti karşısında gördüğü için çok şaşkındı ,çünkü yiğitin şuan burda değil ,Yelizin yiğitin uyandığında yanında olması gerekiyordu.

Ama tam tersi olmuştu ,Yiğit Kalktığı gibi gözleri Yelizi aramıştı .

"Neden kalktın ayağa sen ?"demişti Şaşkın bir şekilde Yeliz .

O sırada yiğit uzanıp yelizin elini tutup sarmıştı .

"İyimisin?"diye sormuştu Yiğit bir saniye bile gözünü Yeliz'den ayırmayarak.

Yeliz ise bu soruyla kaşlarını çatmıştı.

Bu soruyu onun yiğite sorması lazımdı ama yiğit Yeliz'e soruyordu

Ufak bir baygınlık geçirip,kalkmıştı sadece..

Oda stresten olmuştu.

"İyiyim,"Demişti Yeliz yiğite bakarak

O sırada Yiğit yelizin eline uzanıp eline almış ve yangına götürüp yaslamıştı

"Hayatımda hiç bir şeyden korkmadığım kadar,sana bir şey olucak diye korktum."Demişti yiğit

Onun kimin vurduğunu tahmin edebiliyordu ama umrunda değildi ,Yelizi yanındaydı ve burda onun kokusu onun dibindeydi.

Onun için yiyeceği kurşunun hadi hesabı yoktu..

"Sakın üzülme,Senin için ölüme bile giderim ben."demitşi yiğit Yelizin eli hala onun yanagındayken.

"o mahrum kaldığım gözlerinden yaşlar akıtma yoksa ben kan akıtacağım ."Demişti sesi karanlık bir sese bürünürken

"Ağlamıyorum."Demişti Yeliz elini yiğitin yüzünden çekerken ,her ne kadar yalan söylemeye çalışsada başaramıyordu.

Şuan yiğiti karşısında gördüğüne hala inanmıyordu yarasını sargı ile sarmışlardı .

"Bana yalan söyleme."demişti yiğit ve elini kaldırıp onun gözünden düşen yaşları elleri ile silerek.

"Çünkü beceremiyorsun ,güzelim ."demişti yiğit ellini onun yüzünden çekerken

"Değdimi bu kız için !"diyen ses ile yiğit o tarafa dönmüş ve ona bakan ailesini görmüştü.

Dedesi karşısına geçmiş ve büyük bir öfkeyle ona hesap soruyordu

"Anlamadım ?"dije sormuştu yiğit sert bir şekilde.

"Bu kızın dayısı seni öldürmeye kalktı ,ama sen hala bu kızın dizinin dibinden ayrılmıyorsun ! "

demişti İlyas bey sert bir şekilde torununa bakarak.

Yiğit dedesinin üzerine yürüyeceği zaman Yeliz hemen onun önüne geçmişti .

"Lütfen sakin ol demişti bir nevi onu sakinleştirmek için.yoksa ortalık kan gölüne dönecekti.

Yiğitin kendisi için yapıcaklarını biliyordu çünkü yiğitin gözü karısından başka hiç kimseyi görmüyordu...

Gözü ondan başka hiç kimseyi görmüyorken ailesi kimdi ki onun için?

"Güzelim.çekil."demitşi yiğit sakin bir ses tonu ile,Sakin olmak zorundaydı çünkü karşısında deli gibi Aşık olduğu karısı vardı...

Bir tek ona bu kadar anlayışlı sakin olabilirdi ..

Çünkü yelizin dışında kimse böyle karşısına geçip onu durduramazdı..

Kimse onun isteklerine hayrı deme cesaretinde bulunamazdı.

Ama Karşısındaki Melek gibi olan karısı onun için bir dünyaydı.

Herşeydi onun için ,Çünkü Yeliz onun yaşama sebebiydi.hayata tutunma sebebiydi.

Yeliz onun en büyük tutkusuydu..

Onuda kaybederse yiğit yaşayamazdı..

Onu şuan ele geçiren öfke kaybetme korkusuydu,Yelizi kaybetmekten Deli gibi korkuyordu çünkü.

Onu bulmuşken alsa kaybetmeyi göze alamazdı yiğit Sönmez ...

Bu yüzde,onu sevdiği kadın ile ayırmaya çalışan herkes ile düşman olacaktı ,

"Yiğit ,"diyen bağırma sesi ile yiğit oraya dönüşmüştü .

Gelen cesurdu,abisi.

Cesur yiğitim yanına vardığında yüzüne bakmıştı.ama yiğit yaklaşmaması için işaret vermişti abisine.

"İyisin çok şükür..çok şükür."demişti nefes nefese onun uyandığını duyunca koşarak gelmişti

Yiğit ise bu konuşmayı aldırmayıp konuştu

"Yeliz neden ağlıyor ?"demişti sakin bir sesle..abisine bakarak

Onun ne için ağladığını öğrenecekti,öğrenmese çok kötü şeyler olacaktı yoksa.

Onu ağlatan şeyin ne olduğunu bilmek istiyordu.yelizin ağlamasından nefret ediyordu .mutluluktan bile ağlamamasını isterken çabuk dediği kadın karşısında ağlıyordu ve o mahrum kalıp .ölüp bittiği gözler Kan çağına dönmüştü .

Yelizin gözlerine baktıkça elleri birer sıkı bir yumruk olmuştu.

"Neden ağlıyor !"diye Bağırması ile Yeliz korkudan bir adım geriye atmıştı.

O kadar yüksek sesle bağırmıştı ki Yeliz yüzünü buruşturmuştu.

Yeliz yiğtin onun için ailesiyle kavga edip arasını bozmak istemiyordu ,sadece hakatmeyecek sözler duyup strese girdiği için bayılmıştı.

Ve dayısına yiğiti öldrümek istediğini duyunca dayanamamıştı.onun yüzünden bir şey daha olursa Yeliz asla kendisini affetmezdi .

Yeliz yiğitin yanına doğru ilerlemiş ve kolundan tutmuştu ve ona bakmasını sağlamıştı.

Yiğit Yeliz'e baktığında gözlerindeki o öfke sinir bir kaç saniyeliğine silinip gitmişti .

Çünkü karşısında Asla kıyamayacağı bir kişi vardı .bazen istemediği şeyleri yaptığında kendini çok zor tutuyordu ve bir yerden sonra ona asla kıyamıyordu çünkü

"Yiğit, lütfen daha iyileşmedin."demişti Yeliz bakışlarını Yiğiten ayırmayarak

Yiğittin ilk kurşun yiyişi değildi bu .

bir çok kez silahla vurulmuştu..

"Sen otur ,benim görülecek hesabım var ."demişti otoriter ve öfkeli bir sesle çünkü karısının kimin için ve en önemlisi ne için ağladığını bilmek istiyordu .çünkü onu ağlatan şeylerden nefret ediyordu.

ve tam arkasına döneceği sırada yelizin elleri onum kolunu tutmuş ve onu durdurmuştu .

Yeliz yiğitin hemen önünde durmuştu .

"Hiç bir şey yapmayacaksın !"demişti Yeliz öfkeli gözler ile yiğitle bakarken.

"Yeliz ,güzelim..beni sinirlendirmeden önümden çekil."demişti yiğit sakin bir sesle .

Ona asla Kıyamıyordu eğer karşısındaki bir başkası olsaydı.

Ölmüştü...

"Yeni ameliyathaneden çıktın ama sen hala burda beni düşünüyorsun !"demişti Yeliz büyük bir öfkeyle.

Çünkü karşısındaki adam yeni uyanmıştı.

"Karımsın lan sen benim ! Tabiki düşüncem!Ben Düşünmeyeceğimde Hangi siktiğimin piçi düşüncek?!"Diye kükremişti Yiğit ..

Şu an o kadar sinirliydi ki herkes yiğite korkudan yaklaşmaya korkuyordu

Öyle bir bağırmıştı ki herkes onlara bakıyordu.

Ve kimse çıt çıkarmıyordu ,İkisi herkesin içinde bir biriyle kavga ediyordu resmen

Yeliz bütün yaşadıklarının üstüne tekrar gözleri dolmuştu ,o yaşlar bazıları tarafından tekrar akıtılıyordu .

"Bana bağırma !"demişti Yeliz türeyen sesi ile

Ve arkasını dönüp koşarak ordan ayrılmıştı..

Yeterince kötü söz duymuştu ve birde yiğitin onun üzerine gitmesi onu bunaltmıştı..

İyi veya kötü...

Yiğit sadece yelizin neden ağladığını öğrenmek istemişti

Canından çok sevdiği birinin ağlamasına dayanamamıştı,sinirlerine hakim olamıyordu.

Ve Yeliz'de şu an ondan gittmişti .

Yiğit giden yelizin arkasından donuk bir şekilde bakmıştı.

Herkes burda yelizi suçluyordu,onu sevenler hariç.

Çünkü yiğit kalktığında onu göremediği için yataktan kalkıp odadan çıktığında kapıda oturan yelizi ağlayarak gördüğü için yüreği paramparça olmuştu resmen..

Kendisini zor tutmuştu onun yanında.

Yiğit sert bir şekilde onun peşinden gideceği zaman annesinin hemen önüne geçmesi ile yürümesi engellemişti annesi tarafından .

"Çekil !"demişti yiğit Sinirli ve öfkeli çıkan sesi ile.

Sesi çok sert ve öfkeliydi.

Hülya hanım oğlunun bu tavrını aldırmadan konuştu,

"Bırak kızımı yanlız kalsın !"demişti sert bir şekilde oğluna bakarak

Çünkü yelizin yanlız kalmaya ihtiyacı vardı ,ve kafasını toparlamaya ihtiyacı vardı az da olsa.

Annesinden bakışlarını çekip arka tarafa doğru dönmüştü.

Bütün ailesi karşısında duruyordu ..

"Yakarım ulan sizi !"diye kükrediğinde herkes ona bakıyordu

"Yakmakla kalmam benzin döküp cayır cayır yakarım lan! dedem demem !Ailem demem vururum lan sizi!"Diye Kükremişti

O sırada İlyas bey torununa bakarak konuşmuştu

"Ben bu kızı milletin içine götürüpte gelinim diye tanıtmam! Görümüyormusun şu kızın yaptığı çocuk gibi hareketlerini !"dedi Öfkeli

bir şekilde İlyas bey .

Yiğit Yeliz hakkında duyduğu şeyler ile deliye dönmüştü adeta.kim onun karısı ileri veya geri hakkında konuşabilirdi ki ? Ellerini yumruk yapıp sıkmaya başlamıştı hemde ellerini parçalamak ister gibi ,iki elinize saniyeler içinde o kadar sıkmıştı ki elleri sıkmaktan neredeyse bembeyaz kesilmişti .

Başını geriye yatırıp gözlerini kapatıp bit kaç saniye sonra açmıştı .

Ve dedesine dönmüştü ,

"Eğer bir daha benim karımın hakkında tek kötü bir söz daha söylersen!"demiş ve abisin elindeki silahı alıp jarjörü çıkarıp içinden altı kurşun çıkarıp dedesinin eline sert bir hareketle bırakmıştı .

Herkes şok içinde yiğiti izliyordu ,resmen bir kız için bunları yapması herkesi bozguna uğratmıştı resmen.

Bu kız yiğitin gözünden gerçekten bu kadar mı değerliydi ?

Bu kız kim oluyorduda yiğiti bu kadar kör etmişti ?

Fazilet hanım yiğiti şoklar içinde izliyordu ,bir an önce ne yapıp yiğenini buraya getirmesi lazımdı .

Yiğitin Yeliz'e resim nikah kıymadan önce fazilet hanımın efsunu buraya getirmesi lazımdı

Bu evliliğe bir an önce engel olması lazımdı yoksa yiğit Yeliz ile evlenirse Yeliz bu ailede her şeye sahip olacaktı .

Yiğitin onu onu servetine ortak ettiğini duymuştu ve şok olmuştu ..

Sertevinin yarısı demek zaten büyük bir servet demekti .ve diğer kalanınıda vereceğini söylemiş yiğit .

"Bu kurşunları ben senin kafana sıkmadan sen kendi kafana sık !"diye kükremitşi .öyşe bir bağırmıştı ki Çınar yüzünü buruşturmuştu

"Yoksa dedem demem ecelin olurum .Zere acımdan öldürürüm lan seni !"diye Kükremişti

Dedesini Yeliz için öldürmekle tehdit etmişti

Ve o anda yıldırım bey yeğeninin önüne geçmişti

"Yiğit kendine gel !"diye bağırmıştı yıldırım bey .

"Karşında deden var ! Nasıl konuşursun !"diye öfkeyle konuşmuştu yıldırım bey .

"Konu benim karımsa ,canımsa !kimse benden iyilik beklemesin lan!ona dokunanı değil adını burda ananı şimdi vurmasam namerdim !"diye Gürlemişti yiğit Büyük bir öfkeyle

Yiğitin sözleri ile herkes buz kesmişti adeta.

yıldırım bey Yiğeninin ne kadar deli biti olduğunu biliyordu.

Bu yüzden İstediğini yapan ve elde eden biriydi.kimsenin onun sözünü red etme gibi bir seçeneği asla yoktu .ve karşı gelme gibi bir hakıda yoktu.

O yüzden yıldırım bey susmuştu eğer burada babası İlyas beyi düşünmek istiyorsa eğer onun yaşamasını istiyorsa susacaktı.

Çünkü yiğit Yeliz için herkesi karşısına almıştı.

Onun için canını bile burda feda etmeye bile hazırdı...

"Aslanım sakin ol ."demişti cesur sesizliğini bozarak .

Kardeşinin burada birini Yeliz için öldürmesinden deli gibi korkuyordu .

Çünkü onun Yeliz için yapamayacağı bir şey yoktu.

"Anlıyorum Yeliz Hasas noktan ama ,çok ağır konuşuyorsun."demişti cesur kardeşine bakarken

Çünkü dedesini Yeliz için öldürmekle tehdit etmişti,bundan başka daha ne olabilirdi ki ?

Yiğit soğuk ve sert bakışlarını kardeşine çevirmişti ve üzerine yürümüştü yavaş adımlar ile.

"Ağır konuşuyorum öyle mi?"sesi birazdan olabilecek olan kıyametin habercisi gibiydi.

"Kimse benim karım hakkında konuşamaz lan !eğer konuşan varsa bilki ona gelecek olan zarar benden gelmiştir!"diye kükremişti yiğit..

Sesi tüm koridorda yankılanmış ,ve duyulmuştu ...ve arkasını dönüp yelizin peşinden dışarıya doğru gitmişti..

Fazilet hanım dikkat çekmeden lavoba taraflarına doğru gitmişti.

Ve cebinden çıkardığı telefonu alıp ,rehberine girip yiğeni olan efsunu aramıştı .

Telefon bir kaç çalışın ardından açılmıştı.

"Efsun benim ,Fazilet yengen ."demişti fazilet hanım fısır fısır konuşurken .

"Yenge iyi misin ?"demişti telefondan gelen efsunun endişeli sesi .

"Ben iyiyim ..şimdi sanan söylüyeceklerimi iyi dinle !"demişti bir yandan etrafı kolçan ederken ..

"Yiğit iyi değil !O kız yiğitin gözlerini resmen kör etmiş ! Burada neredeyse dedesini öldürmekle tehdit etti! Hemde o kız için buna inanabiliyormusun?"demişti fisun hanım

"Neler diyorsun sen yenge ?"demişti efsunun titreyen sesi

"Nikah kıydılar ve ,yakında evlenecekler ! Yiğit o kızla evlenmekte ciddi efsun ! Takıntı sandık bırakır dedik ama öyle değilmiş yanılmışız .resmen o kız için herkesi buğün öldürmekel tehdit etti nerdeyse!"

Bu sözleri duyan efsun kriz geçirecekmiş gibi histetmişti kendini..

Sinirden elleri titremeye başlamıştı bile,ve elindeki telefonu bile tutamıyordu.

"İlk uçukla, yarın sabah oradayım!"demişti keskin çıkan sesiyle

"Oraya geleceğim ve o kıza kim olduğunu göstereceğim ! Yıllarca onun bana gelmesini bekledim ama şimdi ben ona geleceğim ! Göreceksin yiğit beni gördüğü gibi o kızı bırakıp bana gelecek ! O beni sevecek ! Bir başkasını alıp kadını yapamaz!"demişti efsun büyük bir öfekeyle

Sözlerinde çok ciddiydi eğer efsun buraya gelirse neler olacağını kimse kestiremiyordu

Yiğit yelizi bırakmamakta kararlıydı.hemde sonuna kadar.

Efsun buraya gelirse onları ayırmak için elinden gelen her şeyi yapacaklardı ..fazilet hanım ile efsun.

Ve belkide İlyas bey bile onlara arka çıkacaklardı.

Onları ayırmak için..

Ve o zaman devrilmez bir güç olucaklardı.

"Tamam,yarın Metin seni saat sekizde Almaya gelecek .havalimanında."demiş ve kapatmıştı telefonu fazilet hanım

Daha fazla yokluğunun belli olmaması için onların yanına doğru gitmişti ,taki onu dinleyen Hülya hanım ile

Hülya hanım faziletin gizli gizli ortadan kaybolması ile onu takip etmiş ve kimi arayacağını merak etmişti .

Geldiğinde ise efsun ile konuştuğunu anlamıştı fısır fısır konuşması ile

Hülya hanım bakışlarını giden fazilet hanımdan ayırmamıştı ve telefonunu eline alıp korumalarından biri olan doğanı aramış ve kulağına götürmüştü.

Ve telefon ikinci çalışta açılmıştı

"Buyrun Hülya hanım ."

"Söylediklerimi dikkatle dinle doğan !"Demişti emir veren sesi Hülya hanımın .

etrafına baktığında kimsenin olamadığını görmüştü ve hemen konuşmuştu

"Gözünüzü fazilet hanımdan ayırmayacaksınız ! Peşine adam takın ve nereye gidip kimle görüşüyor hemen bizzat bana ileteceksiniz !attığı her adımı bana söyleyeceksiniz! Anladın mı !"demişti sert çıkan sesiyle

Bu sözleri duya doğan ,"siz nasıl isterseniz hülya hanım.merak etmeyin Serdar ile takipte olacağız siz hiç merak etmeyin ."demişti ve

Hülya hanım telefonu cevap vermeden kapatıp kendi kendine konuştu,

"Siz değil ,iki cihan bir araya gelse kimse onları ayıramaz!"

"Gelinimi ne sana nede o yılana ezdirtir benim oğlum! Yeliz benim gelinim değil !benim kızım !"demişti büyük bir sinirle

O kadar sinirliydiki gidip o fazilet hanımı herkesin içinde saç baş yolabiliridi ama rahmetli olan eşinin kardeşine olan saygısında dolayı bir şey yapmıyordu.

Yiğite bunu söyleseydi onları bu şehirde sürünsüründürürdü.

Onları yaşamaktan Beter bir hale getirirdi .

oğlunun ne kadar ileri gidebileceğini bildiği için bu işi kendisi halledecekti .

Eğer yiğittin kulağına giderse çok kötü şeyler olurdu .

Bu yüzden efsunun gelmesi ile neler olacağını tahmin edebiliyordu.

Efsun sürekli yiğit ile yakınlaşmaya çalışacaktı.

Ama yiğit ona göz ucuyla bile bakmak değil,onu umursamayacaktı bile...

Bu yüzden Hülya hanım oğlunun gözlerinin içindeki o aşkı ve sevgiye şahit olmuştu ..

Oğlu ilk defa babasının ölümünden sonra biri için ölmeyi bile göze almıştı onun için.

İlk defa birini bu kadar çok sevmişti ,ve buğün yelizin ağladığını görünce nasıl deliye dönüp çıldırdığına şahit olmuştu Hülya hanım...

Dedesini bile öldürmekle tehdit etmişti yiğit ,Yeliz için ailesini bile karşısına almıştı..

Hülya hanım oğluyla gurur duymuştu...

Yelizi kaybedecek diye nasıl deli olduğunu kendi gözleriyle şahit olmuştu zaten.

Bundan sonra onun gözünde iki cihan bile bir araya gelse kimse onları ayıramazdı...

Çünkü Yeliz yiğitin elini bıraksa bile ,yiğit yelizin elini bırakmayacaktı çünkü o eli sım sıkı tutuyor olacaktı yiğit .

Bir an olsun bile ,o eli alsa bırakmayacaktı.

Çünkü Yiğtin gözleri ondan başkasını asla görmeyecekti ...

                                     Son 

Devam edecek...

Çok uzun bir bölüm oldu ve Bölümü nasıl buldunuz canlar ?

Sosyal medya hesabım (ig):Gul_yazar19

wattsap ve Telegrammıma katılmak isteyen Instagram hesabımdan ulaşabilirsiniz