Keyifli okumalar dilerim ...

Umarım beğenirsiniz ...




2:BÖLÜM





Demir duyduğu kelimeler ile nefes almayı bırakmıştı.

Kalbi atmıyordu ,Nefes almayı bırakmıştı .

"Ne diyorsun Lan sen !"diye Gürlemişti öyle bir bağırmıştı ki ,dışardan bile sesi duyulurdu

Koruması korkudan bir şey diyemiyordu ,söyleyeceği şey ile ağasının karısı için yapacaklarını biliyordu.

Karısı bir yana, dünya bir yanaydı

"Ağam kurbanın olayım sakin ol ,Dilan yenge iyi ama kolu kırılmış ve hastaneye götürüyoruz durumu iyi değil ,"dediğinde Demir sinirden silahını alıp kendisini vuracaktı

Karısının kolu kırılmıştı ,canı yanıyordu .

Koruma hastanenin ismini söyledikten sonra ,demir son hızla arabasını hastaneye doğru sürmüştü .

Arabayı çok hızlı kullanmıştı ve bütün arabaları sollamıştı ,hastanenin önüne geldiğinde hemen arabadan kendini atmıştı .

Ve siyah araçları gördüğünde onlara ait olduğunu görmüştü ,ailesi hemen duyup gelmişti .

Ama umrunda değildi şuna onun için önemli olan karısının sağlığıydı içeriye girdiğinde çalışanların hepsi ayağa kalkmıştı .

Burda Onaları tanımayan yoktu.

Asistana hızlı bir şekilde hangi odada olduğunu söyleyip asansöre yönelmişti .

Ve kalbi çok hızlı atıyordu ,sinirden elleri yumruk olmuştu

Kaza nasıl olmuştu ? Kafasını bu sorular kurcalıyordu ama şuan karısının yanına gitmesi lazımdı yoksa delirecekti .

Üst katta geldiğinde ailesinin hepsinin orda olduğunu görmüştü ama onlara bakmadan abisi acarın yanına koşmuştu

"Dilan nerde ?!"diye sert bir şekilde bağırmıştı
Demir ,kalbi çok hızlı atıyordu buraya gelirken koşmuştu ve nefes nefeseydi.

Acar parmağı ile odayı işaret ettiğinde demir koşarak odaya doğru gitmişti ,ve kapıyı açıp içeriye girdiğinde .

Gördüğü beden ile nefesi kesilmişti ,

Dilan baygın bir şekilde yatıyordu ,ve kolu sargılıydı.

O anda odaya doktor girdiğinde demir bakışlarını karısının üzerinden çekememişti .

Dolu gözler ile karısına bakıyordu .

Neden bunu kendine yapıyordu ? Dilan bunu yaparak kendi canına kıymıyordu .demir ile kendi canına kıyıyordu

Burda en çok dilanın canı değil ,Demirin canı yanıyordu .Sevdiği kadının acı çekmesini istemiyordu.

Onun canı yansın istemiyordu ,Demir benim canım yansın yeterki ona bir şey olmasın diyordu .

"Merhaba Demir bey."demişti doktor hafif bir tebessümle

Ama demir dönüp bakmamıştı .gözlerini baygın karısından alamıyordu ve en sonunda dönük bedeni ile karısının yanına doğru ilerlemişti .

Doktor bir şey dememişti ,çünkü karısıydı ve demirin onu böyle görmesi onun canını yaktığını biliyordu .

Kim karısının böyle bir halde görmek isterdi ki ?

"Dilan hanım buraya Geldiğinde ,kolunu hareket ettiremediğini söyledi ve bizde röntgenlerine baktığımızda üç yerinden kırılmış olduğunu gördük.ve Gerken ne varsa yaptık ancak eşiniz sinir krizi geçirdi ve bizde bayıltmak zorunda kaldık ."demişti doktor gözlerini demirden ayırmayarak ,demir ise dilanın isminin geçmesi ile bakışlarını doktora saplamıştı buğulu gözleri ile

Okuyanusu andıran mavi gözleri doluydu .

"Karımın durumu iyi mi ,"demişti zar zor konuşup

En azından bunu duymak istiyordu.

Bu söylerken sesi titremişti ,doktor Demir Ağayı tanıyordu .onları tanımayan yoktu .
Nerdeyse Şanlıurfa'ya hakimlerdi .

Şanlıurfa bu Ailenin Gücünün her şeye yettiğini biliyordu,Yaptığı işler ile uluslararası tanınan bir Aileydi Kendileri.

Ama Demiri bir kaç kez görmüştü ,çok sert ve kaba biriydi .

Her şeye kolay kolay sinirlenen ,istedikleri olamayınca çıldıran biri olduğunu kendi gözleriyle görmüştü .

Ve doktor şuan gözlerine inanamıyordu ,evlendiğini duyduğuna şaşırmıştı ,belki zorla evlendiğini bile düşünmüştü doktor çünkü çok sert biriydi onunla konuşmak bile çok zordu ,ve buna rağmen ona aşık olan halasının kızı vardı ,başta onun olduğunu düşünmüştü ama duydukları ile şok olmuştu .

Aşık olduğu biri ile evlendiğini duyduğunda çok şaşırmıştı ,Demir gibi birinin aşık olması imkansızdı ama vurulmuştu birine

Ve Demir mirzahoğlnun ,Dilan'a olan Aşkını bütün Şanlıurfa konuşuyordu .

Herkes Demire hayret ediyordu ,onun gibi Yakışıklı sert ve soğuk bir adam nasıl böyle basit bir kıza aşık olabilirdi ?

Halbükü Dilan ona göre basit biri değildi ,

Onlar adına sevinenler olduğu kadar kıskananlar da olmuştu .

Onu kaç ağa kızı ile evlendirmek istemişlerdi ,ama o istememişti .

Tek bir gün bile birine yan gözle asla bakmamıştı,çünkü umurunda değildi .olmamıştıda.

Ama hallasının kızı hep onun peşinden koşmuştu ,onun kapısında gece gündüz yatmıştı nerdeyse ama hep onu başından def etmişti ..

"Eşinizin Durumu iyi ancak kendini toparlaması uzun sürer .Ve yanında yardımcı olması için bir kişinin olması lazım çünkü kolu alçıda ve üç yerinden de kırılmış ,birazdan kendisi uyanır .geçmiş olsun demir bey ."demişti doktor ve odadan çıkmıştı ve odada yalnız demir kalmıştı

Sandalyelerden bir tanesini Dilan'ın yanı başına çektiğinden geçip oturmuştu ve gözlerini bir saniye ondan ayırmamıştı

Yüzü çok solgun görünüyordu ,ve yorgundu bunu görebiliyordu demir.

Demir elini kaldırıp ,Dilan'ın yüzünü kapatan saçlarını geriye ittiğinde Dilan rahatsız olan mırıltılar çıkarmıştı , yavaş yavaş kendine geliyordu

O an demir dudaklarını Dilan'ın anlına bastırıp konuşmuştu sakinleştirici bir sesle

"Geçti Meleğim."demiş ve Anlından onu uzuncana öpmüştü.

Karısının durumu iyi değildi ,onunla uyansada asla tartışmak istemiyordu.

Doktor sinir krizi geçirdiğini söylüyordu ,ve onu kötü bir halde görmek istemiyordu ,bu yüzden Dilan iyileşene kadar bu konu hakkında konuşmayacaktı .

Karısının durumu şuan iyi değildi ,ve onunla ilgilenmesi lazımdı.

Ama bu kaza nasıl olmuş bunun peşini asla bırakmayacaktı.

Demir gözlerini kapatıp,onun anılına yaslı bir şekilde öylece durmuştu.karısı uyandığında onu gözünün önünde asla ayırmayacaktı.
Şirketlere bile gitmeyecekti .

Hiç bir şey onun karısından daha önemli değildi ,ya bugün gözünden sakındığı karısına bir şey olsaydı ?

O zaman Dilan tek ölmezdi.Demirde onunla beraber ölürdü.

Ya hep ,ya hiç.

Demir yavaşça çekilip ,başını dilanın boynuna gömüştü ve boynunda kazada oluşan küçük bir morluk vardı.

Demir o morluğun üzerini defalarca kez öpücükler kondurmuştu ,dilanın yara ve morluklardan nefret ettiğini biliyordu

Ve uyandığında boynunda gördüğü küçük morluk ile daha çok sinirlenecekti ,demir onun sinirlenip kendisine zarar vermesinden çok korkuyordu.

Geceleri kalkıp yataktamı değil mi diye kontrol ediyordu ,o kadar çok korkuyordu ki dilanın ondan gitmesini .

Olmuştu ,bu gün karısının kaçtığının haberini alınca deliye dönmüştü ,bir korumasını bile öldürtmüştü.

Demir son öpücüklerini morluğun üzerine bıraktıktan sonra geri çekilmişti

Ve başını onun anlına yaslamıştı tekrar ,ve tekrar onda huzuru bulmuştu .karısı cennet gibi kokuyordu.

Ve o an demirin dudakları aranalnmıştı ve konuşmaya başlamıştı

"Sana bütün kalbimle aşığım Dilan."demişti gözleri kapalı bir şekilde

"İster nefret et ,ister etme.iyi ve ya kötü .sen benimsin ve bana aitsin .Ve benim gözüm senden başka hiç kimseyi görmeyecek. Benim için sadece sen olacaksın."demişti sıcak nefesi dilanın yüzüne vurarken.

Ve dilanın anlına bir öpücük kondurup çekilmişti ,ve o huzurlu yüzü bir kaç saniye içinde silinip gitmişti..

Şimdi karısı uyanmadan bu kazanın nasıl olduğunu öğrenmeliydi ,

Karısının canını yakmaya kalkışan biri mi vardı ?

Yoksa o kaza bir tuzakmıydı?

Yoksa gerçektende Dilan bilmeyerek kaza yapmıştı.

Ayağa kalktığında bakışları karısının üstündeydi ve karısı birazdan uyanırdı ve hemen gidip gelmesi lazımdı karısını yalnız bırakmak istemiyordu.

Bundan sonra hep beraberlerdi,hiç bir zaman asla bir birinden koparmayacaklardı.

Demir dilanın ondan kopmasına asla izin vermeyecekti..

Demir heybetli bedeni ile arkasını dönüp kapıyı açmıştı .

Ve dışarıya çıkmıştı ,ve herkes ayağa kalkmıştı demirin telaşlı olduğunu gördükleri için yanına gitmemişlerdi ,her ne kadar onu sakinleştirmeye çalışmaya çalışsada ailesi o bu ilgiyi istemezdi isterdi o yüzden ailesi karısının o halini kendi gözleriyle görsün istedi .

"Oğlum gelinim nasıl ?"diye sormuştu Serpil hanım büyük bir ilgiyle kızı gibi gördüğü gelini için .

Onu kızlarından ayırmamıştı ama gelinine ya bir şey olsaydı ,ya kolu değildi başak bir yerine bir şey olaydı işte o zaman ne yapardı

En önemlisi demir ne yapardı?

Demir mavi gözlerini annesine çevirdiğinde ,gözlerine karanlık çökmüştü demirin .

ve hiç bir duygu barındırmayan bir ifadede ile annesine bakıyordu

Zaten oldukça sinirliydi ,karısının piskolijik sorunları vardı .

"Tekin!"diye sert bir şekilde bağırdığında koruma hemen demirin yanına koşup baş selamı vermişti .

"BuyurAğam."diyerek iki elini önünde birleştirmişti

Demir tekine bakıp konuştu,

"Benim Diğer evime geçicez .söyle orayı hazırlatsınlar birde ,Oğuz'u çağır .."dedi kesin bir dille

Mehmet bey ise duyduğu kelimeler ile kaşlarını çatmıştı

Oğlu neden kendi evine gelmeyipte, başka bir eve gidiyordu ?

Tekin başını sallamış ve ordan ayrılmıştı .

"Ne gitmesinden bahsediyorsun sen demir !"demişti Mehemet bey sert bir şekilde

Oğlunun bir kız için ailesinin evinden gitmesine asla razı değildi ,

"Hiç bir yere gidemesin!"demişti sert bir şekilde Mehmet bey elindeki bastonu yere sert bir şekilde vurarak

Ancak bu demirin umrunda değildi ,umurunda olan tek şey varsa oda hastane odasına baygın yatan karısıydı.

"Benim karım nereyi istiyorsa orda kalırız baba ,bu seni ilgilindirmez!" Demişti kesin bir dille

Bu sözleri duyan ailefertleri şaşkın bir şekilde onları izliyorlardı .

"Ne diyorsun sen !"demişti sert bir şekilde Mehmet bey demirin üzerine yürüyerek

"Ben her şeyimi sana devre ettim ,her şeyimin başına sen geçtin .bunların hepsi ayakta duruyorsa hep senin Sayende ,şimdi ise bir gün o kız yüzünden yüzünü bile göremeyeceğiz biz !"diye isyan etmişti Mehmet bey

Oğlunu canından çok seviyordu,ama oğlunun bir kız yüzünden ailesinden ayrı kalmasına asla müsade edemezdi..

"O kız senim gelinin ! Öyle hitap etme karıma ! O isterse ben kendimi bile terk ederim !"dedimişti bağırarak.

Acar ise hayretle kardeşine bakıyordu .ne olmuştu bu adama,bu kız o kadar mı kör etmişti bu adamın gözünü

"Yanlış yapıyorsun demir!"demişti acar sert bir şekilde ,ateş saçan gözler ile bakarak

Demir ise duyduğu laflar ile gülmüştü,mutluluktan gelen bir gülme değildi ,sinirden gelen bir gülmeydi

"Ne yanlış yapıyorum ? Buyur gel konuşalım."demişti belindeki silahı ani bir haraketle çıkarıp abisine doğrulturken.

Herkes şaşkın bir şekilde onları izliyordu ,Serpil hanım oğlunun yanına yaklaşacakken demirin bağırma sesi ile yerinde durmak zorunda kalmıştı

"Yaklaşmayın lan bana !"

Acar ise tepkisiz bir şekilde kardeşine bakıyordu ,tek korkutuğu şey bu gece burdan bir katilin çıkmasıydı.

Oda bir kızın kardeşinin gözünü kör etmesi yüzünden ,kardeşi bir kız için abisine silah çekiyordu.

"Eğer bir daha benim karım hakında en ufak kötü bir şey duyarsam ,hepinizi mahvetmekle kalmam ,kendi ellerimle öldürürüm!"demişti kükreyerek

Karısı için herkesi karşısına almıştı .karısını her şeyden çok seviyordu ,karısı onun canıydı .herşeyiydi.

"Oğlum biz bir şey demiyoruz ,sadece bizden uzakta olmana razı değiliz ."demişti Serpil hanım oğluna bakarak

Ama demir bakışlarını annesinden çekip babasına çıkarıp konuştu

"Senim oğlun var zaten ,"demişti acara kısa bir bakış atarak

"O senin işlerin ile ilgilenir ,merak etme itibarın sarsılmaz ."demişti rahat bir tavırla

Ve sonra yavaş adımlar ile ordan ayrılmıştı ,ailesi arkasından baka kalmıştı

Yapacak hiç bir şey yoktu ,havin ve Melike abisinin arkasından hayretle bakmıştı .ve abileri ile gurur duymuştu ,karısı için herkesi karşısına almıştı .ve herkese ağzının payını vermişti .

Onlar demir abilerine tam destek veriyorlardı ve yengelerinin her zaman yanındallardı .

Acar bir şey söylemeden yavaş adımlar ile ordan ayrılmıştı,kardeşinin böyle yapması onu üzmüştü kardeşi bir kız için herkesi karşısına alıp tehdit ediyordu .

Ama acar bir yolunu bulup demir ile o kızı birbirinden ayırmaya çalışacaktı ve demir kendi evine dönecekti .

Çünkü demirin gözünü o kız kör etmişti ,demirin gözü o kızdan başkasını görmüyordu ,resmen o kız için yapamayacağı hiç bir şey yoktu...

Acar ordan ayrıldıktan sonra diğer herkes ordan ayrılmıştı her ne kadar Serpil hanım kalmak istesede ,havin ve Melike izin vermemişti abisinin bu duruma kızacağını düşündükleri için ,gitmesini istemişlerdi .

Serpil hanımda zorla oslada gitmişti ,havin ve Melike yengeleri için kendi mağazalarımdan kıyafet siparişi vermişlerdi .ve kafede oturmuş. Berber kahve içiyorlardı .

Yengeleri halen uyanmamıştı ,abisi yarım saat olmuş ortalıkta yoktu,galiba bu kazayı araştırmak için gitmişti .

Melike gelen koruma ile havine bakmıştı ,

"Geldi ."demişti poşetleri işaret ederek

Koruma gelip poşetleri havin ve Melike'ye teslim etmişti .

Ve koruma ordan ayrıldıktan sonra Melike ve havin kahvelerini bitirip yukarı katta yengelerinin odalarına çıkmışlardı .

Yengelerinin uyandığını kontrol etmek için gelmişlerdi .

Geldiğinde yengesinin uyandığını görmüşlerdi ,ve etrafa şaşkın bir şekilde baktığını görmüşlerdi .

"Yengem uyandın şükürler olsun ."demişti havin yengesine gülümseyerek bakarak .

Dilan ise zar zor dudaklarını aralayıp konuşmuştu

"Nerdeydim ben ,ne oldu bana ?"demişt havine bir de Melike'ye bakarak

Havin ise Melike'ye dönüp bakmıştı ,yengesi galiba kazayı hatırlamıyordu .ve doktorlar bayıltıkları için bir şey hatırlamıyordu .

"Ufak bir kaza geçirmişsin."dedi ve Melike onun açılı olan kolunu işaret etti .

Dilan ise alçılı olan koluna baktığında,her şey aklına gelmişti .

Ve gözleri dolmuştu ,gözlerinden yaşlar süzülmüştü .onu bu hale getiren her şeyden nefret ediyordu Dilan


"Yenge neden ağlıyorsun ?"demişti havin dilana bakarak

Havin ve Melike yengelerinin ağladığını görünce dahada üzülmüştü .

Onun abisi ile zorla evlendiğini biliyorlardı ,herkes biliyordu .

Ama onların elinden bir şey gelmiyordu ,eğer yengesini abisinden kaçırmaya kalkışsa abisi kardeşine yapmak istemeyeceği şeyler yapardı ve bu havin ve Melike'nin sonu olurdu .

Ama yengesi abisini sevmeye çalışabilirdi ,abisi Dilan yengesini çok seviyordu ve ona çok değer veriyordu herşeyden herkesten daha çok.

Onu asla üzmezdi abisi,bunu biliyorlardı.

Çünkü ilk defa abisi bir kadını bu kadar çok sevmişti,

O an Dilan elinin tersiyle göz yaşlarını silmişti ,ve başını yana doğru yatırmıştı.

Ve aklına gelen ilk kişiyi sormuştu,

"Demir nerde ?"dediğinde havin ve Melike'nin gözleri parlamıştı ,

Melike hemen konuşmuştu .

"Buralarda olmalı ,ama dur hemen arıyorum"diyerek eli cebindeki telefona gitmişti,ancak dilanın konuşması ile durmuştu

"İstemiyorum."demişti soğuk çıkan sesi ile ,başını başka yere çevirerek

Havin ve Melike üzgün bir şekilde birbirine bakmışlardı.

Belkide dilanın şuan en çok demire ihtiyacı vardı

Belkide öyle hissediyordu,

Melike tam konuşacakken kapının açılması ile herkesin bakışları oraya çevrilmişti Dilan hariç ,

Odaya giren Demir'di,her zaman heybetli bedeni ile ayaktaydı .üstünde siyah takımı vardı .ve saçları biraz dağılmışlardı .

Demirin bakışları dilana saplandığından ,uyandığını görmüştü ve gözleri parlamıştı

Melike ve havin onları yalnız bırakmak için odadan çıkmaya karar vermişlerdi .

"Bir şey olursa biz dışardayız abi ."demişti Melike

Ve daha fazla konuşmadan ordan ayrılmışlardı ,

Demir dilanın başının dönük olduğu tarafa geçtiğinde ,dilanın yanı başına oturmuştu

Ama Dilan ona bakmıyordu ,bakarsa ne olucagını biliyordu .belki demire kalbinin kapılarını asla kapatmayacaktı .ama geçmiş buna izin vermiyordu .çocuken yaşadıklarını da kimseye anlatamazdı.

Demir elini dilanın elinin üstüne götüreceği sırada Dilan elini hemen çekmişti .

O an demirin kalbi sıkışmıştı ,onun kalbini kazanmaya çalıştıkça dahada dibe batıyordu

Demirin okyanus mavisi gözleri yaşlarla dolmuştu ,dolu gözlerle mahrum kaldığı yeşil gözlere bakıyordu.

Ama o yeşiller ona bakmıyordu.

"kaçırma o her gece mahrum kaldığım gözleri benden ."demişti demir Özlem dolu bir sesle .

O anda dilanın da gözler dolmuştu ,hayatında annesinden sonra onu çok seven birisi vardı karşısında ama neden sevemiyordu onu ?

Neden yapamıyordu ?neden sevmeye çalıştıkça içinden hep bir şeyler o duyguya engel olmaya çalışıyordu ?

Çünkü her kızın en büyük şansı babasıyken ,onun en büyük şansızlığı babasıydı.

Az mı şiddet görmüştü babasından ,az mı dayak yemişti o küçük narin bedeni ile

Dilan dolu gözlerini demire çevirdiğinde onunda gözlerinin dolu olduğunu görmüştü

Demirin yanaklarına yaşlar süzüldüğünde,eli ile silmişti.

Bu aşk acısı onu ağlatıyordu.dilan ağlamamak için kendini zor tutuyordu

"Sevme beni demir ,sevme !"demişti yanaklarına düşen yaşlar ile

Daha fazla kendini tutamamıştı,

"Senin sevgini ,aşkını ,Haketmeyen birisi için değmez demir."demişti Ağlayarak .

"Dilan ben sensiz nefes alamazken ,sen benden ayrıl diyorsun ,benden resmen canımı istiyorsun."demişti demir dilanın gözlerinin en derinliklerine bakarak

Onu asla kıracak en ufak bir kelime dahi etmek istemiyordu.

"Sen benim bu hayattaki tek doğrumsun.sende benden gidersen ben dayanamam ."dediğinde Dilan tek eli ile yüzünü kapatmıştı

Ne diyeceğini ne düşüneceğini bilmeyecek bir ruh halindeydi ,

Ama demirin ona söylediği sözler ile dahada dibe batıyordu .

Onu her kelimesi ile susturuyordu.

Daha fazla konuşmamak için Dilan cevap vermemişti ,ama demir halen ona bakıyordu .

Onun konuşmasını istiyordu ,içinden geçenleri onunla paylaşsın istiyordu.

Dilan elini yüzünden çekip konuştu ,

"Ne zamana çıkarız ?"dedi yorgun bir sesle

Çünkü çok yorulmuştu ,kaza olduğu zaman vücüdünda yar almıştı ve morluk olmuştu.

Ve kolunu kırmıştı ,hemde üç yerinden.

Canı fazlasıyla yanıyordu

"Ben doktor ile görüştüm ,yaraların için ilaç yazdılar.onları aldırttım ,çıkabiliriz güzelim."
dediğinde Dilan bir şey dememiş ve ayağa kalkmaya çalışmıştı

Ama demir hemen durdurmuştu

"Kolunu yeni kırdın ,ayağa kalkmaya çalışıyorsun birde !"dedi sinirli çıkan sesiyle

Zaten karısı kolunu kırmıştı ,iyice canını yakmaya çalışıyordu.

"Hep sinirlisin !hep kızıyorsun ! Ben mi bu durumda olmak istedim !"dedi Dilan dolu gözler ile demire bakarak

Demir ise dilana bakıyordu ,her şeye alınıyordu ve kızıyordu

Onu daha fazla sinirlendirmemek için susmuştu

Ve yavaşça kolundan tutup ayağa kaldırmıştı

"Üstünü değiştirelim ."dedi demir dilana bakarak

Dilan ise duyduğu şey ile kaşlarını yukarı kaldırmıştı

"Eğer sen yapacaksan istemiyorum ."demişti

"Güzelim eğer ben yaparsam daha iyi olur,canımı yakmam meleğim lütfen ."demişti demir

Eğer kızlardan biri yapsa canı yanar diye demir kendisi yapmak istiyordu

Ama Dilan bunu asla kabul etmeyecekti.

"Hayır demir istemiyorum !"demişti sert bir şekilde

O sırada kapıdan giren kişi ile bakışları oraya dönmüştü gelen Demirin Aşığı gökçeydi .

demirin Çocukluğudan bu yana ona aşıktı Gökçe ,hemde deli gibi .

Onun evleneceğini duyduğunda sinir krizi geçirmişti.

Kendisine bile zarar vermişti,annesi zorla onu sakinleştirmişti.

kaç gün hastanede yatmıştı demir yüzünden.
İlaç kullanmaya bile başlamıştı.

Gökçen kapıda girdiğinde bakışları demiri bulmuştu ,ve bakışlarını ondan ayırmamıştı.

Bunu gören Dilan ise kıskançlık ile ona bakmıştı .

Bi türlü bu kızdan kurtulamamıştı ,sürkeli demirin etrafında görmekten sıkılmıştı

Bu durum dilanın canını çok sıkıyordu

Demir Gökçe'yi gördüğü gibi kaşlarını çatmıştı,

"Ne işin var senin burda "demişti sert çıkan bir sesle demir

"Annem ile dilana geçmiş olsuna geldik , dayımlar söyledi ."dedi Gökçe

"Gerek yok,bizde çıkıyorduk şimdi ,malum karımın dinlenmesi gerekiyor."demişti Gökçe'ye bakarak

Gökçe demirin ağzından karım lafını duyması ile ,gözlerinin aniden dolması bir dolmuştu.

Oysa bu günlerin hayalini hep o kurmuştu.Demirin ona karım demesini ona sarılmasını hep o hayal etmişti ...

Ama şimdi ise başkasına karım diyordu .
Başkasına o ilgiyi ve şefkati veriyordu.

Neden dilana bu kadar yumuşak davranıpta?ailesine ve kendisine karşı bu kadar sert ve soğuk davranıyordu diye diye düşünüyordu Gökçe .

Dilan ise demiri kıskanmıştı.
Gökçe'nin bakışlarının sürkeli onum üstünde olması Dilan'ı çıldırtmıştı

Ve demire daha çok sokulmuştu

"Demir ."diyerek başını tutmuştu Dilan ,diğer kolu alçıda olduğu için oynatamıyordu bile.

Demirin dilanın sesi ile o baktığında Dilan düşüyormuş gibi yapmıştıtığında demir hemen onu tuttu

"Dilan,iyi misin ?başın mı dönüyor ?"dedi telaşlı çıkan sesi ile .

Ağır bir şekilde başını salladığında Dilan kısa bir şekilde gökçene bakmıştı .

"Tamam güzelim yaslan bana oturtayım seni ,neden kalkıyorsun zaten anlamıyorum ki kucaklayayım ben seni ."dedi ve kucaklayacaken onu durdurmuştu

"Hayır biraz oturursam iyi olur ."dediğinde dilan ona yaslanmıştı .

Demir elini beline atmış ve sıkı bir şekilde sarmıştı onu ve koltuklardan birine oturtmuştu onu

Dilan başını koltuklardan birine yasladığında başını geriye atmıştı

Demir dilana yaklaşıp sert olan elleriyle nazik bir şekilde dilanın saçlarını geriye atıp anlına sıcak bir Buse kondurmuştu

"Yoruldun zaten ,iyice yorulamana izin veremem meleğim ."demişti kesin bir dille .gökçen ise büyük bir kıskançlık ile onları izliyordu

Demirin gözü dilandan başkasını görmüyordu .

O an Gökçe'nin gözünden bir yaş düştüğünde elinin tersi ile silmişti

Dilan ise Gökçe'nin bu kıskanç halini gördüğünde keyfi yerine gelmişti ,

"Geçmiş olsun Dilan ,müsaadenizle ."dediğinde gökçe odadan çıkmıştı.

Gökçe gelen annesini gördüğünde göz yaşlarını akıtmıştı ,ve annesinin yanına geldiğinde göz yaşlarını silip konuşmuştu

"Anne yüzüme bile bakmadı !o kız demirin gözünü kör etmiş ! Demirim gözü o kızdan başkasını görmüyor ! "Diyerek göz yaşlarını akıtmıştı Gökçe

"O kız ağa konağına yakışmıyor ! O kız demirle olamaz ! Benim istediğim aşkı ve sevgiyi o kıza veriyor !ama ben yapacağımı biliyorum .eğer ben gökçeysem onları ayırmasını bilirim ."demişti ateş saçan gözler ile annesine bakarak.

Gökçe'nin annesi fazilet hanım kızına üzgün bir şekilde bakıyordu sadece onunda yapacağı hiç bir şey yoktu ama demir ile dilanı ayırmakta kararlıydı kızı.

Fazilet hanım tam konuşacakken kapının açılması ile susmuştu,kapıdan çıkan yiğeni ve Dilan'dı

Gökçende kendini düzeltilmişti ,ve yüzüne sahte bir tebessüm koyup onlara doğru dönmüştü.

Dilan demire yaslanmıştı, ve diğer kolu alçıdaydı.

Demir dilanın ağırlığını kendi üzerine vermişti ,onun rahat etmesi için böyle olmasını istemişti .

Demir hallasını gördüğünde yüzü sert bir ifadede almıştı .

Şimdi mi onun karısını sormak için geliyordu ?

"Oğlum,"dediğinde fazilet hanım demirin yanına ilerlemişti ve demirden sonra dilana bakmıştı.

"Geçmiş olsun,Dilan."demişti içten bir sesle fazilet hanım

Ancak dilanın verecek bir cevabı yoktu onlara ,zaten iyi değildi .

Birde yüzsüz gibi onun karşısına gemiş olsun diyorlardı.

Dilan cevap vermediğinde ,demir konuşmuştu
Dilanın konuşmak istemediğini anlamıştı .dilan demirin boynuna başını gömüştü ,sırf gökçeni kıskandırmak için.

Çünkü onun demire aşık olduğunu biliyordu ,ve kendini zor tutuyordu,ve düşünüyordu eğer demirden nefret edip onu sevmiyorsa ,nasıl bu adamı bir kızdan kıskanabilirdi?

"Karım iyi değil,"demişti sert bir yüz ifadesi ile.

Ailesine karşı tavrı hep bu olacaktı ,onun İle arasına girmeye kalkışan ile herkes böyle olacaktı .

Onun kimseye ihtiyacı yoktu ,dilandan başka.

"Konuşmak istemiyor."demişti sert bir şekilde

Fazilet hanım üzgün bakışlarını ondan çekip yere bakmıştı ,

Haklıydı.ona hak veriyordu ama diyecek bir söz bulamıyordu ,ailesinin demirin Dilan'ı ne kadar çok sevdiğinin bilmelerine rağmen babası ve abisi ,dilanı hiç bir şeye layık görmüyorlardı.

Oysaki Dilan demirin gözünde herşeydi.
Onun canıydı Dilan ,onsuz nefes bile alamadığıydı.

Dilan yavaş adımlar ile yürüyrodu ,halen yer yeri ağrıyordu,üstüne bir de kriz geçirdiği an yaptıkları iğne canını çok yakmıştı

Ve diğer koluda çok ağrıyordu.

Dışarı çıktıklarından onları bekleyen bir sürü araba olduğunu görmüştü .

Korumaların hepsi ayakta Demiri bekliyorlardı.

Serkan hızlı adımlar ile demirim yanına koşmuştu ,

"Abi ,geçmiş olsun ."demişti sonra dilana bakarak

Dilan cevap vermek istemediği için demir ağırcana başını sallamıştı

Karısının uykusu geliyordu ve uyuması lazımdı .o yüzden bir an önce eve gitmeleri lazımdı

"Arabalar hazır mı?"diye sormuştu hızlı bir şekilde demir .

Hızlı olması lazımdı .çünkü karısı nerdeyse onun boynunda uya kalacaktı ,uymasını istiyordu ama rahat edemezdi bu halde ve dilanın canı daha çok yanar , için acele ediyordu ...

Serkan hemen başını sallamıştı .

"Evet abi her şey hazır Melike ve havin.hanımda arabadalar.sizde Hazırsanız yola çıkalım ,"demişti Serkan demire bakarak.


Demir başını onaylayarak sallamıştı.ve yavaş adımlar ile arabalara doğru yürüyordu .

Arabanın önüne geldiğinde ,Serkan ve Kerem kapıyı açıp yengelerinin binmesini beklemişti

Demir başını yavaşça dilana çevirdiğinde yarı uykulu olduğunu görmüştü ,

"Güzelim az kaldı dayan ,"diyip onu arabaya nazik bir şekilde bindirtmişti ,ve geri çekilip onun kapısını kapatmıştı.

"Abi napıyoruz?"diye sormuştu kerem .

Demir gözlerini kereme çevirip sakin bir şekilde konuştu .

"Şimdilik depoda misafir edin onu bir güzel,sonrası kolay ."demişti demir ikisine kısa bir bakış atarak

Kerem ve Serkan başını aynı anda sallamış ve konuşmuştu

"Emredersin abi ,nasıl istersen ."demişlerdi

"Kızlar bizimle geliyor dimi ?"diye sormuştu demir konuyu değiştirerek

"Evet abi."dedi Serkan onaylayarak

"Tamam önlü arkalı gidelim ,Rıfat amcam da oraya geliyor dimi ?"

"Şimdi aradı abi ,onur bey ile yola çıkmış eve doğru geliyorlar."dedi Serkan

Demir başını sallamış ve arkadan dolaşıp gelip arabaya binmişti.

Serkan sürücü koltuğuna binerken kerem de ön koltuğa binmişti .


Demir Koltuğa oturduğunda başını dilana çevirmiş ve bakmıştı

Çok masum bir şekilde uyuyordu,kıyamıyordu ona bakmaya

Birden bire ona nasıl tutulduğunu bilmiyordu demir ,çok bağlanmıştı dilana.

Ondan Asla vazgeçmeye niyeti yoktu,tek korkusu onu kaybetme korkusuydu.

Ama bunu izin vermemişti yapmak istemediği şeyleri ona zorla yaptırmıştı ,evlenmişti onla .

Onun rızası olmadan evlenmişlerdi,ama demir ona aşık olduğu için yapmıştı bunu .hep onun peşinden koşmuştu ,hep bir şans istemişti ondan .

Ama Dilan sürekli kalbinin kapılarını ona kapatmıştı.

Demir her gün ona geldiğinde,Dilan ona nefret ettiğini söylüyordu.

Demirin canı çok yanıyordu,dayanamamıştı buna ,hala da dayanamıyordu.

Dilan başını arkaya yaslanmış uyuyordu ,çok uykusu vardı ve bayada yorulmuştu..bu olanlar onu çok yıpratmıştı.

Demir, "güzelim," dediğinde Dilan ses çıkarmamıştı.

Demir elini onun belinden geçirerek kendisine yaklaştırıp başını onun omzuna koymasını sağlamıştı .böyle onun rahat edeceğini düşünmüştü

Demir bir öpücük kondurmuştu dilanın saçlarına,ve hiç doyamayacağı kadar koklamıştı ,ama bir türlü onun kokusuna doyamıyordu

O koku onu bağlayan şeylerden biriydi.

"Güzelim..Dilan'ım ..."diye konuşmuştu demir dilanın saçlarına öpücükler kondurarak

"Nefesim."diye eklemişti demir can yakıcı bir sesle

O onun nefesiydi.herşeyiydi,yaşam sebebiydi.kıyamdığı canıydı.

Gözleri dilanın alçıda olan koluna kaydığında ,yumuşak yüz ifadesi saniyeler için kaybolup gitmişti

Ve bakışları sertleşirken bakışlarını koruması olan Serkan'a çevirmişti

"Gidelim.!"demişti sert sesi ile ,

Serkan başını sallayarak arabayı çalıştırmıştı ve arabayı ana yola çıkarmıştı .

Arkasından gelen demiriin koruması olan adamlar siyah arabalar ile serkanı takip ediyordu .

"Abi galiba Rıfat bey bunu yapanı bulmuş ."demişti Serkan dikiz aynasından demire bakarak

Demir kendisine olan yaslı karısını rahatsız etmemek için onun karnını sıkıca sarıyordu ve başınıda ona yaslamıştı.

Ve sessizcene konuştu

"Sesiz ol Serkan ."dedi sinirli bir sesle

Karısının uyanmasını istemiyordu ,zaten hastaydı ve ilk defa böyle onu rahat bir şekilde uyurken görmüştü demir.

Karısına her şeyden çok önem veriyordu ,Serkan ve keremin sırıtmaları bir olmuştu .abileri karısı uyanması diye sesiz ol diyordu

Şanlıurfa böyle ağa görmemişti,eskiden gelip demirin böyle sırılsıklam aşık olucagını söyleselerdi kimse inanmazdı ve buna kahkaha atarlardı.

Ama şimdi bütün Şanlıurfa Ağalarının karısına ne kadar düşkün olduğunu biliyordu.

Bütün Ağalar Demiri kendilerine örnek almıştı ,

Bütün Hanım ağalar Demrin Dilana olan Düşkünlüğü ve Aşkımı Konuşuyordu.

Demir Mirzahoğlu bu Topraklara Hakim bir Ağaydı .burada onun Gücünün yetmeyeceği hiç bir şey yoktu.

Herkes onları tanıyıp bilirdi.ve herkesin Başı onlara karşı eğikti kimsenin ona baş kaldırma gibi bir Seçeneği yoktu .

Eğer olursa ölüm fermanını imzalamış olurdu.

"Affedersin abi ."demişti Serkan sesiz bir şekilde

Yol boyunca kimseden ses çıkmamıştı ..

Demir dilanın saçlarını sürekli koklayıp öpüyordu.

Belki uyanık olsa buna asla izni olmayacağını biliyordu,ama Dayanamıyordu demir.

O gözlere o saçlara hasret kalmak istemiyordu.

Araba ormanlık alana girdiğind,eve yaklaşılmıştı

Ve evin önünde sayılmayacak kadar siyah arabalar vardı

Ve demir amcasının olduğunu anlamıştı.

"Abi amcanız Rıfat bey gelmiş ."demişti Serkan dikiz aynasından bakarak

Demir,"görüyorum Serkan."demişti sakin bir sesle

Araba durduğunda Serkan arabadan inip arka kapıyı açmıştı demirin inmesi için

Demir yavaş haraketle Dilan'ı kendisinden ayırıp arabadan inmişti,ve arkadan gelip keremin dilanın inmesi için açtığı kapıya gelmişti .

Eğilip dilanı yavaş bir şekilde kucağına almıştı onu rahatsız etmeden

Ama üstü inceydi ,ve kaşları çatılmıştı sinirle
Zaten karısı hasta iyice soğuk alıp hasta olacaktı .


"Kerem arabada paltom vardı onu çıkar ."demişti sert bir sesle

Karısının üşümesini istemdiği için hızlı davranıyordu ,

Kerem paltoyu arabadan çıkarıp demire bakmıştı .

Ve demir konuştu ,

"Dilanın üstünü kapatacak şekilde ört ,"demişti demir emir veren bir sesle

Kerem paltoyu dilanın üzerini komple kapatacak şekilde örtmüştü ,demir gözlerini paltoda gezdirdiğinde konuşmuştu

Demir,"Üşürmü acaba ,"demişti .

sesiz bir şekilde söylediğini sanmıştı ama sesi her iki koruması duymuştu

"Yok abi palto kalın ,"diye açıklama yapmıştı Kerem.

Gözlerini kereme çıkarıp konuştu ...

"Sana mı sordum Kerem?"demişti demir Kerem hemen başını eğip konuştu

"Yok abi ,ne haddime .estağfurullah."demişti acele eden sesle .

Serkan zorla güldürmesini durdurmaya çalışıyordu ,

Demir kucağındaki karısı ile kapıya doğru yürüyordu

Kapıya geldiklerinde zile basmadan kapı açılmıştı evin hizmetlisi tarafından .

"Hoş geldiniz demir bey."demişti çalışan kadın güler yüzle

Demir cevap vermeden karısnı kucağında taşıyordu ,

"Amcanlarınız da içerde ."demişti çalışan kadın demrin arkasından seslenerek.

Demir seri adımlar ile merdivenleri çıkıyordu ,merdivenleri bitirdiğinde

Düz bir şekilde yürüyordu kendi odasına .

Onu kendi odasına götürecekti.

Karısının onun gözünün önünde olmasını istiyordu.

Dilan kucağında rahatsız bir şekilde kıpırdıgında demir onun rahat edemediğini anlamıştı

"Az kaldı meleğim .."başına bir Buse kondurarak.

Odasının önüne geldiğimde az eğilerek kapının kulpunu yavaşcana indirmişti ,ve kapıyı ayağıyla itirip içeriye girmişti .

Yatağına ilerleyip kucağındaki dilanı yatağın üzerine nazik bir şekilde yatırmıştı .

Ve daha sonra üzerine battaniyeyi örtmüştü.Eğilip onun başına ve yüzünün her yerini doya doya öpmüştü .

"Bir bilsen seni göremediğim her saniye nasıl delirdiğimi ,işte o zaman belki o kalbinin kaplılarını kapatmazdın bana ."demişti demir sesiz bir şekilde .

"ama unutma bunu ister kabul et ister etme .hep benim olarak kalıcaksın."

Demişti onun duyamayacağı bir şekilde .

Onu doya doya kokladıktan sonra odadan çıkabilmişti demir.

Bu kadın onun can damaraydı .onsuz nefes alamadığıydı .


Çünkü o demir Mirzahoğlunun Karısıydı..Kadınıydı..onundu...ve hep onun olarak kalacaktı .





SON

Devam edecek ...

Bölümü nasıl buldunuz ?

Bol bol yorum okumak istiyorum canlarım :)

Instagram:Gul_yazar19

Wattsap kanalıma Sosyal medya (ınstagram) hesabımdan ulaşabilirsiniz.

Telegram gurubu linki

https://t.me/+9D2OcE3vl7VmNjk8

Wattsap kanalı linki .

https://whatsapp.com/channel/0029VarkVQMKGGGNgfXO9C1G