Rızanı bırakıp, gaflete düşmüşsem

Bilirim kendi cehaletimdendir.

Beni hoş görüp, merhamet edersen

Bu da senin şanının yüceliğindendir.

Nefes verir nefes alırım,

Günde bin kez kalbime sağır kalırım

Aklımdan here geçene köle kalırım

Kovarsan kapında,

İşte o zaman kimsesiz kalırım

Şu dünyanın düzeni imtihan değil mi

En çok kendi elimden çektim kimse bilmez ki

Dünyaya açtığım günden beri gözleri mi

Bir bir soracaksın bilirim aldığım her nefesi

İnsan faniymiş, herkes bilir bunu

Omzunda taşırmış kendi sonunu

Sen ışık tutmazsan nasıl bulurum yolumu

Nar da sensin, nur da sensin,

Ey Rabbim, yakma bu kulunu