Şimdi ne haldeyim bilmiyorsun

Düşmüşüm bir yalnızlık girdabına

Hiç bir kalabalıkta kendime yer bulamıyorum

Ve gönlümde kırgınlıklar büyütüyorum

Büyüdükçe büyüyor yalnızlığım,

Hiç olmadığım kadar yorgunum,

Ve hiç olmadığım kadar solgun

Billiyorumki

hiç birşey hafifletmeyecek üzüntülerimi

En büyük kabahatimin

seni sevmek olduğunu çok iyi biliyorum.

Ve ben hala gözlerinde kaybettiğim yolumu

bulamadım be gönül sızım

Doğrusu tuhaf olan bendim

Tuhaftı seni sevmişliğim

Gözlerin beni gördüğünde gülmese bile

Genede yüreğim titredi

Ölesiye çok severdim gözlerini.

Sen sonu ve geri dönüşü olmayan

Attığım ilk adımdan sonra

Ardıma bakamadığım

kendi içimde kaybolmuşluğumsun

Ve ben hala geceleri kalkıp

Sana şiirler yazıyorum.

Seni kendime anlatıyorum

Kendimi seninle aldatıyorum

Kalbimi aşkınla zehirliyorum.

Günahına girdiğim her cümlede

Kendimden biraz daha utanıyorum.