Senden önce

Böyle gamlanmazdım

Yalnızlık böyle sarmazdı bedenimi

Ağlamak yakışmazdı gözlerime

Bilmezdim o iç çekişlerin

Hasret dolu kederlenişlerini

Uslanmaz bir deli gönül bendeki

Ne varsa sevdaya, aşka dair

Hiç bir anlam taşımazdı geceler

Yetim ve kimsesiz çocuklar gibi

Sahipsiz, sokak köşelerinde

Bir avuç şefkatin özlemine

Bin kez hayal kurardı yüreğim

Şimdi zamanın adı sen

Siyaha bürünmüş renklere döndü gökyüzüm.

Yağmur taşıyan meleklerin kanatlarında,

Seni dileyen dualar iniyor gönlüme.

Adını sonsuz bir boşluktan sesleniyorum.

Uykularımın yarım yamalak düşlerinde,

Bir tek hayalin var beni teselli eden.

Sensizliğin beni içine alan girdabında

Gecemin karanlık sonsuz döngüsü

Açmıyor penceresini hiç bir aydınlığa

Gönülden razıyım her cefalı sözüne

Kıracaksa bir cam parçası gibi yüreğimi

Saplanacaksa bedenimin her bir yerine

Razıyım tek sen gel diye

Ölüm gelmeden önce...