@happystrawberryy
|
İçeride daralmaya başladığım için dışarıya çıkıp biraz yürümek istedim. Kaldırımda yürüyordum arkadan korna sesleri duydum. Freni boşalmış bir kamyon üzerime doğru geliyordu. Kaçmak için koştum ama ezilmiştim. Ölümümün böyle olacağını tahmin bile edemezdim. Cehennem sürecim başlıyor olmalı... Gözlerim kapandığında sonsuz bir boşluktaymış gibi beyaz bır ışık görmüştüm. Sonra huzursuzca kıpırdandım. Gözlerim açıldığında iki kişi kollarımı tutuyordu. Ne oluyor lan galiba zebaniler beni cehenneme götürüyor. Gözüm açılıp bilincim yerine geldiğinde yerde sürükleniyordum kollarımı iki kişi tutup beni zorla taşıyorlardı. Bunlar zebani değildi insandı. Belimde inanılmaz bir acı vardı. Sonunda beni bir odaya getirdiler odanın içinde bir kapı daha vardı oradan girince bir banyo alanı olduğunu gördüm. Beni küvete oturttular. Ayıldığımı görmemeleri için gözlerimi geri kapattım. Kendi aralarında konuşmaya başladılar. "Görüyor musun Jayla, zavallı Alexandra daha 16 yaşında ama ailesi hep şiddet uygulayıp onu hor görüyor. Baksana kırbaçlanmaktan bayıldı ama abisi olacak yaratık öldü diyor bir de! Ailesinden tek bir kişi bile onu ziyaret etmeye gelmedi" dedi kızın birisi. Adını yeni öğrendiğim Jayla ise "ah haklısın Nomi birazdan gelip yara izlerini büyüyle silerler. Peki ya ruhuna kazınan izleri nasıl silecekler ki" dedi. Jayla ise bu sözlere sadece iç çekip üzerimdeki elbiseyi dikkatle çıkarmaya başladı. Kırbaçlanmıştım hem de ailem tarafından... Elbise kanla birlikte sırtıma yapışmıştı onu çekerken ağzımdan ufak bir inleme çıktı. Bunu duyunca kızlar başımı çevirip bana baktılar. "Uyandınız mı leydim iyi misiniz?" Dediler aynı anda. Onları hızlıca süzdüm. Jayla olan soldaki Nomi olansa sağdaki olmalıydı. jayla'nın turuncu gözleri vardı ve ona uyumlu turuncu saçlara sahipti. Nomi'nin ise pembe renginde gözleri ve beyaza yakın bir renk tonunda saçı vardı.
*Jayla
*Nomi
(görseller eklenecek sorun var!) -Görselleri temsili ekliyorum hayal gücünüzdeki daha iyi olursa onunla devam edinn ❤️
İkisi de hizmetçi cosplay kıyafeti giyiyordu ve ikisi de hizmetçi olmalarına rağmen gerçekten çok güzellerdi. Hem de aşırı güzellerdi. Ayrıca pembe göz ve turuncu göz ilk defa görüyorum bunlar GERÇEK Mİİİİ?? Öncelikle nerede olduğumu bile bilmiyordum duyduklarıma göre bu kızlar bana acıyordu. Zarar vereceklerini zannetmiyordum. Ama bana zarar veren bir ailem olduğunu söylüyorlardı. Halbuki ben yetimhanede büyümüştüm ailem beni terk etmişti. Durumu iyice anlamaya çalışmalıydım. Onlar da bana ne oldu bakışıyla bakarken ilk sorumu sordum. "Öncelikle bana neden leydim diyorsunuz?" Dedim. Kızlar birbirlerine baktılar. Jayla konuşmaya başladı. "Leydi Alexandra siz bir dük kızısınız ve biz de sizin hizmetçileriniz bu yüzden leydi diyoruz" dedi. Daha fazla bilgi almam gerekiyordu Allah aşkına şuan ne oluyordu bu aşağılık yerde. Alexandra da kimdi neden bana Alexandra diyorlardı ki. Onlardan daha fazla bilgi alabilmek için numara yapmaya karar verdim. Ve hızla başımı tuttum. "Ahh galiba başım çok dönüyor içi çınlıyor. Hiçbir şeyi hatırlayamıyorum Jayla neler oluyor?"dedim. Sanki Jayla'yı tanıyormuş gibi yeni yeni anılarda kayıplar yaşıyormuş gibi davrandım en azından bu daha inandırıcı olurdu. Bu sefer konuşan Nomi'ydi "leydim kırbaçlanırken başınıza da darbe aldınız zannımca bu yüzden geçici bir hafıza kaybı yaşıyor olabilirsiniz bir kere daha böyle olmuştu ama hemen geçecektir endişe etmeyin" dedi. Nomi'yi dinledim daha öncede demek böyle bir şey olmuştu. Anlaşılan sürekli bana işkence ediyorlardı. Ama farkettiğim bir şey vardı bu ses benim sesim değildi. Ve bu eller benim ellerim değildi. Hızla küvetin içinden kalktım elbisem kollarımın üzerinden düşmek üzereydi suyla birlikte kanın yapışkanlığı çözülmeye başlamıştı. Banyo odasının solunda bir ayna vardı aynaya doğru yürüdüm. Elbisem düşecek gibiydi onu özellikle ittirdim ve vücudum tüm çıplaklığıyla karşıma serildi. İnanamıyorum. Bu yüz, bu vücut, bu ses bana ait değildi. Ateş kırmızısı gözlerim, mavi siyah saçlarım vardı. Kimin bedenine girmiştim ben böyle şeytan bir ruh olduğum için başkasının bedenini felan mı çaldım acaba lan.
*Alexandra Miller (görsel eklenecek, altyapı sorunu var) Görsel temsilidir. Ama Alexandra'yı en iyi betimleyen resim bu bence. Vücudundaki kan izlerini de en iyi gösteren... . . . Bu vücudun hayatını, nasıl yaşadığını bilmeden ne yapacaktım? Benim başka bir ruh olduğumu öğrenmemeliler. Beni en çok endişelendiren şey bilinmemezlikti. İşkence görüyordum. Bunlara dayanabilirim ama bu vücut zayıftı güzel bir hattı vardı ve aşırı seksiydi fakat güçlü değildi lanet olsun. Tek bir kas kütlesi bile yoktu. Dövüş sanatlarını biliyordum ama vücut böyle olursa bu beni zorlardı. Ekipmansız gezemezdim. Aklımdan tüm planları oluşturmaya başladım. Nomi ile Jayla beni merakla inceleyip anlamaya çalışıyor gibilerdi. Tam o esnada kapının sertçe çarpma sesini duydum. Birisi benim odama kapıyı bile çalmadan dalmıştı resmen. Ben eğer bir dük kızıysam buna herkes cüret edemezdi. Ama gelen kişi öyle cüretkardı ki banyoya bile hızla dalmıştı. Karşımda 19-20 yaşlarında bir genç erkek vardı. Banyoya girer girmez beni süzmeye başladı. Üzerim çıplaktı. Ama banyoya böyle dalıyorsa beni böyle görecekti. "Alexandra sen ölmemişsin! Tabi ya böyle lanetli birinden hemen kurtulmak kolay olmaz, hem ne yapıyorsun sen üzerini giy hemen" dedi ve başını diğer tarafa döndürdü. Beni böyle görünce etkilendiğini anladım. "İlk olarak tabiki ölmedim ve ölmeyeceğim. İkinci olarak odama ve banyoma izinsiz giren sen değil misin? Banyoda giyinik olmamı mı beklerdin? Yoksa beni çıplak mı görmeyi istedin?" Dedim iğneleyerek. Kaşlarını çattığını anlamaya başladım. "Kes o lanet sesini sen ne hakla bana cevap vermeye çalışıyorsun ben senin abinim!" Dedi. Demek bu saygısız piç benim abimdi. Ben de daha fazla çıplak kalmaktan rahatsız olmuştum. Kızlar kalkıp bana bir elbise verdiler onu giydim. "Artık bakabilirsin abi güzel vücudumun seni böyle etkileyeceğini bilmiyordum" deyip sırıttım. Bunu dememle birlikte yüzü kızarmıştı "ne saçmalıyorsun sen o kırmızı iğrenç gözlerinle bana bakmayı kes tamam mı?!" Dedi bana şiddetle bağırarak. Bu ses tonunun beni korkutacağını düşünüyor olmalıydı. Ama bir sinek vızıltısından farksızdı benim için. Şimdi tek hamlede boynuna aynanın bir parçasını saplayıp onu öldürebilirdim ama şuan buranın yetkilileri ailemdi. Burayı, yaşadığım yeri tanımadan, görmeden bir hamle yapamazdım. Hamle yapabilmek için düşmanımı iyi tanımam gerekiyordu. Lanet olsun ki ben hiçbir şeyi hatırlamıyordum. Nasıl öğrenecektim bu kızın neler çektiğini. Abimin bana söylediklerinden sonra susup düşüncelere dalmıştım. O da benim korkup sustuğumu düşünüp tekrar cesaretlenmiş konuşmaya başlamıştı. "Şuan senin ağlayıp sızlaman gerekmiyor mu Alexandra yoksa bu cesaretinin sebebi son dayağının olması mı ha, eğer buysa sakın buna hemen inanma çünkü ne zaman işkence göreceğine ben karar veririm" dedi otoriter olmaya çalışarak. O anda abimin arkasından şiddetli bir ses yükseldi. Anlaşılan bu insanların bana hiç saygısı yoktu pat pat odama dalıyorlardı. "Owen yeter artık bu kardeşinin son dersiydi bir daha olmayacak, biliyorsun iyi ilişkiler kurabilmemiz için kardeşin işimize yarayacak" dedi. "Ama baba bana karşı gelmeye çalışıyor-" diye söyleyecekti ki babam olduğunu anladığım kişi elini kaldırıp Owen'i yani abimi susturdu. Babamın arkasından birisinin daha girdiğini görmüştüm. Kadın endişeyle geliyordu. Hımm galiba annemdi bu. Acaba benim için mi endişeleniyordu. Bu evde gerçekten benim için endişelenen birisi var mıydı? Diye kendi kendime düşünüyordum ki annem olduğunu anladığım kişi haykırarak, "Owen oğlum ne yapıyorsun burada baban bu lanet kızın yaralarını iyileştirip silecek. Lütfen burada durma sana da bu mahluktan bir lanet geçecek diye korkuyorum!" Dedi. Bu kadın inanılmaz bir sürtük. Oğlu için endişelenmiş. Owen abim ona bakıp "of anne yeter artık ne diye endişe ediyorsun 16 yıldır ağzının payını veriyoruz dersini alıyor bu lanet kız hem ben çok güçlüyüm merak etme hadi sen odana git iğrenç yara izleri senin mideni bulandırabilir kötü olmanı istemiyorum" dedi. Annesi de içi rahatlamış bir şekilde nefes verdi ve usulca odadan ayrıldı. Nomi ve Jayla da arkada başları eğik sessizce duruyorlardı. Buraya benim yaralarımı silmeye gelmişlerdi anlaşılan. Abim ve babam aralarında konuşuyorlardı. O sırada anlamadığım bir biçimde kafamın içinden acı bir küre geçti. Ahh kafam yanıyor gibiydi. Eğildim gözlerimi kapattım. Ah bunlar gerçek bedenin yani Alexandra'nın anılarıydı... . . . .
Eveett bir bölümün daha sonuna gelmiş bulunuyoruz. Nasıl buldunuz Alexandra'yıı ❤️🔥 Darci artık yeni bir bedende Alexandra oldu ve gerçekten kötü bir hayatın içinde... Neler düşünüyorsunuz? Oy vermeyi ve yorum atmayı lütfen unutmayın sizlere çok daha heyecanlı, dolu dolu sahneler yazmayı istiyorum. Bu yüzden her bir yorum ve oy benim için çok önemli 🤌🏻😚 |
0% |