Başlangıç

Lütfen yorum yaın ilk kitabım başarılı olursa devam edicem.

Ecrinin anlatımıyla

Ben ecrin 17 yaşındayım Istanbulda yaşıyordum bugün bıraktıgım şehrim durumumuz gayet güzeldi hayatımızda hiç bir sorun yokken babamın işleri bir anda bozuldu ve biz izmire taşınmak zorunda kaldım arkadaşlarımı geride bırakıp hiç bilmediğimiz bir şehre doğru ben düşüncelere dalmışken annemin bana seslendiğini fark ettim.

Annesi: ecrin kızım iyi misin

Ecrin: hıhı iyiyim annecim

Annesi:peki kızım

Ecrinin telefondan arkadaşlarıyla yazıştıkları

İrem: ecrin üzülme knkmm en yakin zamanda seni görmeye geliyoruz demi kızlar

Esma: evett gülümm üzme kendini yanındayız

Duru: tabiii gezerizzz çevreyi öğrende geldiğimizde katbolayalim fistikkk😉

Ecrin: sağolun kızlar tabi durummm öğrenicem sizin içinn

Ecrin: kızlar şimdi kapatıyorumm

Esma tamammm bb canimmm

Irem: bb Askommm

Duru: bb canimmm

4 saat sonra izmirde ecrinin anlatımıyla

Yeni evimize gelmiştik ara sokakların çok olduğu bir mahalleydi kendi yeni odamda Etrafa bakınıyordum ki annem cagirdi yanina mutfağa gittim

Annesi: ecrin kızım gelirken gördüğümüz marketten makarna be ekmek alıp gelirmisin

Ecrin:(dışarı çıkmayı Hiç istemiyordum)annecim babam geldigi zaman alsa olmazmi (babam geldigimiz gibi bir sirketle is gorusmesine gitmisti)

Annesi: kızım o zaman geç olur hem çevreyi de görmüş olursun

Ecrin: ( mutlu görünüp annemi daha cok uzmemek icin maalesef ki tamam deyip Odama hazirlanmaya basladim bir siyah crop altina beyaz sort giydim ve evden çıktım yakın olur amacıyla ara sokaktan girdim taki biraz ötemde bir kac cocugun bir kisiyi dovdugunu gordum korkmustum evet cok kotu vuruyorlardi Fakat yardim edemeyecek kadar gucsuzdum hızlanmaya basladim ki yerde yatan çocuk beni fark etti ve yardım ett diye bagirinca icim acidi Fakat korkuyordum yapamazdım arkadan biri kolumu tutuncaa...

Bölüm sonu biraz fazla kısa olmus olabilir kusura bakmayın şu an pek bise bulamadim ve yazim yanlislarini sorun olarak görürseniz belirtmeniz yeterli düzeltmeye calisirim....