Yeni evimiz adadaki diğer evlere benziyordu. Erva nasıl yaptı bilmiyorum ama işyerine gitmeden izinlerimizi alabilmiş. Online uygulamamızdan halledilebiliyormuş. Patrona mesaj gidiyor ve- sonrasını bilmiyorum. Uygulamada verimli çalışma, saygılı davranma, iyi davranışlardan puan kazanma ve prim falan var. Ben anlatırken sıkıldım. Neyse eve geri dönelim. Arabaya alabildiğimiz kadar eşya almıştık ve bu sefer hepsini ben indirmeyecektim. Diğerlerini ufak bir uyarıyla bana yardım etmelerini sağladım. Evimize yeni eşyalarımız yakışmıştı ve samimi görünüyordu. Elektriği ve su vanasını açtım ve ilk işim olarak Koray'a duş aldıracaktım. Evin bilmediğim bir tarihten beridir burada olan kanepesinde öyle uykudaymış gibi ama gözleri açık bir biçimde sırtüstü duruyordu. Onun kıyafetlerini valizden çıkardım ve bir odanın kapısına astım. Bu sefer her şeyi _tam_ söyledim. Koray duşunu alırken odadan çıktım. Bu koltuğu da antikacıya satabileceğimizi düşünmeye başlamıştım. Aşırı uyumsuzluğuyka göze batma ödlülünü veriyorum. Erva'dan haritayı istedim ve yarın nereye gideceğimizi kararlaştıracaktık. Bu sefer dağlara tırmanmayacaktık ama kıyının ilerisinde büyük bir ada var. O mükemmel(!) matematiğimizle yerini bulmaya çalıştık. Bir haritaya bir resimlere bakıyorduk. Hesaplamamız tam orayı tutmuyordu ama yakındı ve oraya gidecektik. Yani eser suyun dibinde değildir değil mi? Değil mi? Umarım değildir yoksa Koray'ı asla yanımıza alamayız. Daha duş alması gerektiğini ben söylüyorum zavallı boğulur oracıkta. Ama ilk önce adayı incelemeliyiz. Erva yine de ne olur ne olmaz o makası yanına almalı. Belki eseri etkisiz hale getirir veya sudan çıkan ilginç ve tiksindirici balıkları falan keser. Yarına kadar bir sandal veya kayık bulmalıyız. Onun için Tevfik'i görevlendirdik. Ama onun bizim kârımıza olan bir şey yapması imkansızken biraz bahşişle işi çözdük. O evden çıktı ve dükkanlara doğru yöneldi. Biz evde değilken gelen nakliye aracını Sinan Bey karşılayacaktı. Koray da bizimle beraber adaya gelecekti. Erva- Erva sadece kendine o makasla hakim olsun yeter. Diğerleri işlerini tamamlarken ben de biraz diğer eseri inceledim kitaplardan. Daniella'nın incili kolyesi siyah incili ve ortasında yuvarlak değişik bir sembol var. Başından beri kız kardeşleri seven Erva bu sembolün Cassandra ve Daniella'nın surete dönüştüğü yerdeki sembol olduğunu söyledi. Ama ne kadar doğru kendisi de emin değil. O sırada Koray duştan çıkmıştı. Yanımıza gelince koltuğa oturttum. Şu eseri de aramaya başlayalım artık. Tüm eserleri bulunca onları kız kardeşlere emanet edeceğiz. Kız kardeşler mola bile vermiyor ellerinden neyin kayıp gittiğini bilmiyorlardır herhalde. O eserler iradeyi söndürüyor. Acaba Koray'ı bir işe mi versek? Uzun, çevik, kaslı ve artık söylenen söz dışına çıkmaz- çıkamaz. Ama ben bile zar zor dediğimi yaptırıyorum usta hem bir duraksar bu adam hipnozda mı acaba der. Bu iradesiz beden kendi başına bir şey yapamaz-buna nefes almak bile dahil-. Zaten ben neyi söylüyorum ki? Kafam allak bullak oldu. Herkesin yardımına ihtiyaç var diye Koray'ı bu haliyle bir de işe mi vereceğiz?

Sonra eve Tevfik girdi ve "Bir kayık kiraladım. Kürekleri de dahilinde." dedi. Ha? Nasıl bu kadar hızlı buldu anlamadım. Elinde birkaç poşet vardı. Sinan Bey Tevfik'ten birkaç yemek için malzeme istemiş olsa gerek bize yemek hazırladı. Tevfik de işine gelince yarışılmıyor beyfendiyle. Şipşak. Yemek de mükemmel diye bir şey yoksa da artık var dedirtiyordu. Tevfik hemen yemeğin başına oturup yemeye başladı. Erva kitapları yeni eser için biraz daha incelemek istoyordu. Ben de Koray'ın duşu bittiğinde ona giyinmesini söyledim ve sofraya yönlendirdim. Erva'nın yanına gidip kitaplara biraz daha baktık ama bir şey bulamadık. Ne kadar eski, çürük düz kahverengi masada yemek yemek veya tek bir kanepede bir sürü kitao ve iki kişi ve ilgilenilmesi gereken bir iradesiz kişiyle yerinde duramayan bir kardeş olsa da ortam artık çok samimi geliyordu. Biz burada aile gibi olduk. Peki benim öz ailem napıyordur? Abilerim kendi işinde, annem yine terzi dükkanına gitmiş ve babam da şoförlüğe devam ediyordur. Yemeğe oturmadan hasret gidermek için onları aradım. Her şey yolundaymış. Ben de sadece belli bir süre arkadaşımın yakını öldüğü için izin alacağımı ve işe gidemeyeceğimi söyledim. Değişik bir şey yoktu onların hayatında. Ben de öyle rutin bir yaşam isterdim. Yani en azından bu kadar macera istemezdim. Ama ben en çok annemi özlemişim. Veya babam haberleri izlemekle meşgul olduğu için telefona bakmamasından da olabilir.

Akşam olmuştu. Sinan Bey yarın gelmesi için nakliyeyi aradı. Ben de yatağıma doğru geçtim. Her şey tıkırındaydı. Erva uyumadan önce odasına 'Adı Yağız olanlar GİREMEZ" yazısını astı. Onun inadına birkaç şey yaparım ben. Bu sefer Koray'ı uyutmayı unutmadım. Her şey tamamdır. Yatağıma çekildim ve korkunç gibi ama bir ipucu olan bir rüya gördüm. Kız kardeşlerle artık rüyada mı savaşacaktım yoksa sadece göz dağı mıydı anlayamadım. Ne kadar rüyaysa artık resmen kabustu.