İlk bölümü atıyorum

Başlama tarihini yazınnn

Haydeyin bölüm

🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈

AYHAN SÖNMEZİN ANLATIMIYLA

Hastanedeydik öğlen kızımız doktoru bizi çağırmıştı benim kızıma iki sene önce lösemi teşisi konulmuştu çok ağlamıştım hatta bi ara resmen bırakıcaktım kendimi ama doktor kızımın bu süreçte morelinin yüksek tutulması gerektini söylemişti ve ben o günden sonra hep kızımın morelini yüksek tutmaya çalışmıştım prensesimdi o benim ben onu o kara toprağa verenezdim korkardı orda üşürdü benim kızım bunları düşünmek bile paramparça ediyodu kalbimi gelmiştik hastaneye doktoru odasına gidip içeri girdik baran oğlum bize sandalyeleri gösterek oturmamızı işaret eti baran asel'imin doktoruydu hem biz hemde asel çok severdi bara'nı asel'in hastalığından haberi yoktu söylememiştik üzülmesini istememiştik ama daha çok "baba ben ölücekmiyim?" lafını kaldırıcak gücüm yoktu korkuyodum baran'ın konuşmasıyla ona döndüm "aselin durumu hiç iyiye gitmiyo yakında saçı dökülmeye başlicak ve ayrıca ertık maske takması gerekiyo" kortumuz başımıza gelmişti "bunu söylemek gerçektende hiç isremezdim ama eyer böyle devam ederse asel'imizi kaybedicez" zaman durmuştu karım yanımda çoktan ağlamaya başlamıştı hemen kendime gelmeye çalışarak sordum "ne yapıca şimdi" dedim "öncelikle kemoterapiyi artırıcaz bakalım Bi gelişme oluyormu ama artık bu olayı aselin'de bilmesi gerekiyo maske takmaya başlicak saçıda dökülücek" işte kortumuz şey başımıza geldi "tamam ama bunu tek söyleyemeyiz sizde bizimle beraber olurmusunuz" diye sordum çünkü biliyordum yanında baran''ıda istiyceni baran onun en kıymetlilerinden benim kızım çok sıcak kanlıdir baran anlamış olucaki hafif gümseyerek başını salladı bu akşam anlatıcaktık herr şeyi prensesime tek temennim bük tepki vermemesiydi şuan arabaya binmiştik karım ağlamaktan yorgun düşmüş kafasını bacaklarıma koymuş uyuyordu bende hem onun saçını okşuyor hemde fotoğraflara bakıyodum

Çok talıydı benim kızım bütün çocuklarım deli doluydu bu kadar enerjiyi nerden buluyo bu eşek sıoaları derseniz bende bilmiyorum aslında çok enerji yapıcak şeylerde vermiyoduk hele asel ada anam anam yorulmasın diye oturtuyorum bir dakika sonra bakıyorum orda burda koşuyo nekadar 17 yaşında olsada hep hareketliydi valla ne yalan söyliyim banada lazım o enerjiden bugün söz vermiştim luna parka gidicektik ama işimiz çıktığı için yarına ertelemiştik ben bunlar düşünürken Yaren'imde uyanmıştı gözleri şişti Asel ne kadar hareketliyse bi okadarda zekiydi hemen anlardı annesinin ağladını yaren'de hatırlamış olucaki yğzüne kapatıcı sürmüştü eve geldimizde içerden çok gürültülü sesler geliyodu ben "bismilihirahmanirahim kazamız mübarek olsun karıcım" yaren gülerek başını saladı kapıyı açtığımda şok oldum ne olmuş kan burda depremi oldu bunun başkabi açıklaması almamalı ürkek adımlarla saloba doru yürüdüm burası böyleyse salonu b*k götürüyodur salona girfiyimde burası topluydu lan lan noluyo sıtıma birini atlamasıyla dengemi kaybetmeden tutmuştum kokusundan anlamıştım arkamda Asel'im vardı ben biraz öyle koştuktan sonra asel srtımdan inmiş koltukta zıplıyodu "kızım gerçekten seni bazen 5 yaşında zanediyorum bi otur yerine" diye sitem eti yaren bende onayladım başımla ama bence biz hiç dinlemiyodu bi anda zıplamayı bıraktı asel'in yüzüne bakınca burnunu kanadını fark etim hızla kanına gidip kucama aldım "bişey yok tamamı babacım" asek hemen "ama ben yorulmamıştımki" dedi suçlu çocuk edasıyla yiycem şimdi yarim elinde peçeteyle gelip asel'in burnundaki kanı sildi "bişey olmaz annecim bak geçti giti ama bidakine bukadar zıplamek yok hata zıplamak bile yok zıplarsan eyer zıplarsan 1 hafta dolaptan abur cubur almak yok" asel hemen kucemden inip itiraz etmeye beşladı "anne bi hafta ne sen beni hasta ediceksin bırak bi baftayı ben 1 gün uzak dursam ölürüm anne" diyerek söylenirken yarim onu hiç takmadan salondan çıktı baktı annesi pas vermiyo gözlerini doldurup bana bakatı "b baba benim bu ponçik kalbimi kırıcakmısın" biz bu kızı niye beden öretmeni yaptık anlamadım oyuncu olmalıydı kıramadığım için kafamı saladım hemen ardındanda kapı çaldı

ASEL ADA' DAN

abim gelmişti dahakapıyı açmadın nerden biliyasun derseniz anahtarı olup kapıyı açmayan tek salak kendisi olduğu için kapıya doğru hızla bağırdım "ANAHTARIN VAR AÇ ONLA KAPIYI" benim bunu damamla kapı açılmıştı ve kaşlarını çatmış bi şekilde bana doru gelen yunus balığımı görünce geri geri gitim ve bağırmaya başladım

-gelme gelme üzerime pis katil git yalah yalah kış kış

baktım hayla üzerime geliyo son kozumu oynadım yani pirensim canım kralım herşeyim babam

-babaaaaaaa olun üzerime üzerime geliyo

babam sanki bunu bekliyomuşcasına yanıma geldi ve abime ters ters bakmaya baladı baktı abimde öyle bakıyo hayırdır der gibi başını saladı kudur yunus balığı gelme demiştim otur ağla şimdi...

bi süe sonra olay hal olmuştu şuan odamda oturmuş herry potter izliyodum evet cidi anlamda bi potterhedim ve bundanda memnunum kitaplarını okumamıştım çünkü üşenmiştim hemde çok raftelar aslında ama ben şuan acayip bi şekilde üşengeç oldum ablam ingiltereye gitmişti işi için ordan bana herry potter ile ilgili hediye alıcanı biliyodum bu arada ban dtaco cuyum bilginize napiyim bana kalırsa draco iyi biri kimse ona nasılsın diye sormuyo kimse önemsemiyo onu ve oda insanların onu görmesi anlaması için yapıyo draco mutlu diyildi bana kalırsa oda kaçsaydı ölürdü draco ölmek itemiyodu yaşamak istiyodu mutlu olmak sevilmek istiyodu tabi bu benim düşüncem ben böyle düşünürken yanıa birinin geldini dahi hisetmemiştim

baran-hişt pıtırcık yinemi herry potter izliyosun bi bitmedi senin şu heri potter sevdan napçaz biz senle böyle

-baran abi ne ara geldin

-gelemezmiyim pıtırcık

diye sordu bu arada ben çoktan onun boynuna sarılmıştım ve buda hayır anlamına geliyod ben böyle yapınca oda saçımı okşamaya başladı baran abinin hep erkek kardeşi varmış hiç kız kardeşi yokmuş aslında bi tane domuş ama sonra hayatını kaybetmiş bunun üzerinede baran abi beni kardeşi gibi görmeye başladı aylesini tanımıyorum ama baran abiyi beş yaşında beri tanıyodum onunla karşılaşmamız şöyle olmmuştu

flaşbelek 👨

asel sokakta oyun oynuyodu ne kadar dikatli davranırsa davransın bi taşa takılıp düşmüştü ve alıyodu dizindende kan akıyodu yoldan geçen bir adam kızı görüp hızla yanına koştu ve d,ziyle ilgilenmeye başladı o günde sonrada hiç ayrılmadılar

111111111111111122222222222223333333333333333444444444444444444

biraz trajı komik ama olsun