Sineye çekmek konusu gitmez aklından; endam derken nereye kadar gider yol bilinmez, mantık hatasısın derler bazen!... Haklı çıkartma yeter; andıklarını unutma yeter, yüzü silinse sesi gitmesin henüz!... Yandığın kadar küllerinden doğ yeter; anlatma anlaşma olsun yeter, bir sen olsun yeter!... Aktı çekti de; zaman için kınama kırma yeterli,

kancayı bana attın hayat neden!... Anca bu de yeterli dedi kaderin; yıkıl karşımdan dedi hayat galiba, nasılda bu güne geldin hatırla dedi zaman!... Artık bu kadar dedi yaşam; rol bu de yeterli galiba, cam kaynar kırık bırakmaz!...

Yapıt olur bilinir de yerine gelmez ancak; yeter dünyada yeterli kotulukler ve iyilikler için çalışmalıyız, aş kendini yeter!... Şirk koşma yeter; kimse yalnız kalmasın, vicdan nerede bunu bil!... Endamı yeter de; murat bul yeter, avcı ol yeter!... Vuslat bul yeter; insani yan ruhunla gelir bunu bil yeter,

unutma hiçbir şeyi yeterli hayatta!... Normal bu de yeter, hayata!...Ufak şeylerden mutlu olmak mı; figüran olduğum hayatta, nefes almaktır!... Akan kanı durdurmak gerek; kırmızı bayrağım namusumdur ol denildi,

unutma bunu!... Lüzum de benim yaşamam de; sırtından vurma sev istedim, aralık bırak kaçma isterdim!... Zamanından raks ederken; resmin içinde yanında ol isterdim, pişmanlıktan öldüm mü merak ediyorum diyordur ahu!... Yüzüncü tekrarında hatırladım yazarın; iyi ki okumuşum, yazmaya seri olarak devam etmen umuduyla yazarım!...