Selam umarım bu kurgum tutar . İsterseniz profilimdeki diğer kitaplarıma da bakabilirsiniz.

Selam ben Ecre 26 yaşındayım. Arkadaşım Sera ile çocukluğumun geçtiği şehire taşınıcam. İçimde buruk bir heyecan var. Tam 18 yıl önce tasınmıştım . Ve bir daha hiç bu şehire adımımı bile atmadım . Ta ki buraya mesleğimden baglı olarak gelene kadar. Ben Eğitim fakültesi bitirdim. İlkokul öğretmeni olarak bu şehire geldim. Sera ise iç mimar. Ortaokuldan beri Sera ile arkadaşım. Tam olarak 16 yıldır görüşüyoruz. Memleketime yaklaşmak üzere idim . Ne yapacağımı bilmiyor gibiydim. 19 yıllık arkadaşımı görecektim. Adı Naz . İlkokul 2. Sınıftan beri çok yakın arkadaşız. Ama başka bir şehire taşınımca biraz aramız açıldı . Şehre giriş yaptım. Hemen Nazların evine geldik. Naz ile görüştüm. Naz ' ın annesi bize çay koydu. Hasret giderdik. Biraz maziye daldık. Hemen ardından mezarlığa gittik. Rahmetli dedemi ziyaret etmek için. Dedem ben doğmadan hatta annem evlenmeden önce vefat etmiş. Arada aklıma sorular takılır. Kendi kendime acaba beni tanısaydı sever miydi diyorum. Aklıma takılıyor. Uzun zamandır gidemedim. Hep kuzenim , dayım, annem, anneannem veya Naz giderdi. Kücükken pek fazla dedemi ziyarete gidemedim. Küçükken mezarlıklardan korkuyordum . Ama anneannem küçükken hep şöyle derdi: ​​​​​​ Ölüden korkma diriden kork. Büyüdükce daha iyi anlamaya başladım. Bu sözleri. Eskiden ayda en az 40 tane kazık yiyordum artık kazık alamıyorlar. Dedemi ziyaret ettikten sonra anneannemin mahallesine geldim. 3 katlı bir binamız vardı. Apartmanın adını dedemin adını koymuştuk. İki tane bahçesi var biri yola bakıyor. İçinde otuz kırk yıllık meyve ağacları var. Küçükken arkadaşlarımla erik toplardık. 1.85 lik duvara çıkıp. Bir keresinde arkadaşım duvara çıkmış erik toplarken düşüp ayagını kırmıştı. İkinci bahçe yola bakan bahçeden çok farklı binanın arka tarafında küçüklükten beri terk edilmiş tek katlı bir eve bakıyor. İlk iki katın arka balkonundan görülebiliyor fakat 3. Kat yani anneannemin dedem vefaat ettikten sonra yaptırdığı katta oturuyordu. Şimdi anneannem ve annem İzmir de ben liseyi ve ünirsiteyi orada okuyup ilk öğretmenliğimi orada yaptığım için orada bir evimiz var. Annemler İzmir'de kalacak. Ben ise annemin küçüklüğünün geçtiği mahallede , apartmanda Sera ile kalıcağım. Araba ile bizim mahalleye gidiyorduk. Eşyaları yerleştirmek için Naz bu gün bizim yanımızda kalacaktı. Uzun zamandır gitmediğim için iyice dip köşe temizlik yapacaktık. Saat 08.00' a geliyordu. Mahallenin başına geldik. Mavi büyük bir araba kullanıyordum. Mahalleye girdiğimizde mahalledeki teyzeler kış için hazırlık yapmaya başlamıştı. Üst mahhalle ile bizim mahalleyi ayıran taş duvarın dibinde koca koca kazanlarda tahta büyük kaşıklarla kışlık hazırlıyorlardı. Mahaalleye yabancı bir araba girdiğini fark etmişlerdi . İçinden 30 lu yaşlarındaki bir abla " Kimsiziz siz?" Diye sordu.

Ecre - Şermin in torunuyum.

Abla - Sen Ecre misin?

Umarım kitabı beğenmişsinizdir. Byyyyyyyyyyy. :)