Hayat ne garip değil mi? Doğuyoruz, büyüyoruz, zamanı gelince de ölüyoruz yaşlanmayı atladım çünkü orası belli olmayan bir şey ileriyi göremediğimiz için belli birşey diyemiyoruz. Her an her şey olabilir sonuçta değil mi? Herkesin dünyaya geliş amacı var kimi ailesi tarafından sevilir kimi ise hayatta tek başınadır savaşmak zorunda kalır. Oysa herşey farklı olabilirdi değil mi? Herkes aynı hayatı yaşasaydı herkes sevilseydi mutlu olsaydı kimse kimsenin değerini yaşadıklarının bir ders bir imtihan olduğunu anlamazdı. Öylece yaşayıp giderdi insan hiçbir şey öğrenmeden hiçbir şey katmadan öylece giderdi. Belki de bu yüzden bunca imtihan bunca sıkıntı bir şeyler öğrenmemiz için ne yazık ki bizler akıntıya öylece dalmış gidiyoruz ne bir ders aldık yaşadıklarımizdan ne de akıllandık. Bazen kendime şöyle diyorum ya benim bir ailem olsaydi ve adım zemheri değilde başka bir şey olsaydı o zaman da tüm bunları yaşar mıydım? Acaba yine bu kadar çok zorluklar görür müydüm? Görsem bile ailem bana destek olur muydu? Kafamda binlerce sorular var lakin cevapları yok benim hiç bir zaman ailem olmadı olmayacak da biliyorum. En acısı da bu ya bilmek bazı şeylerin değişmeyeceğini bilmek...