Yoruldum ciddi anlamda çok yoruldum ev okul dershane özel ders vs.ama artık bitti artık bitti onca yıllık emeğimin karşılığını almak için Yozgat'a gidiyordum bunun için çok heyecanlıydım ama annem öyle değildi çok kez beni yolumdan döndürmeye çalıßmıştı ama ben kararlıydım o atama için 6 senedir üniversite okuyordum ve en sonunda atanmıştım ama yaşadığım ile çok uzak olan bir yere Yozgat'a...

Bu benim için sorun değildi ama annem için önemli bı sorundu hem yeni boşanmıştı hemde kardeşi Yozgat'ta şehit olmuştu annem çok zor bı dönemden geçmişti ve o dönemde olabildiğince yanında olmaya çalışmıştım ama onun yanında olucam derken kendime zaman ayırmışmıydım?Kendime asla zaman tanımamıştim tamam annem kardeşini kaybetmiş olabilirdi ama bende dayımı kaybetmiştim babam gitmişti babamı okadar takmıyordum çünkü çocukluğumdan beri bana el uzatmayan birini nasıl sevebilirdim ki nasıl isinabilirdim ki ama dayımı çok seviyordum askerdi boş vakitlerinde yanıma gelirdi beraber birsürü şey yapardık eğlenirdik ama artık gitmişti beni izliyordu biliyorum ama onun gidişinde annemden sonra en çok ben yıkılmıştım fakat bizden başka üzülen olmamıştı asker olduğu için annesi ve babası ona hakkını helal etmemişti ama annem her zaman bu seni alakadar etmez dediği için çok üstelememiştim

Şimdi oturmuş valiz hazırlıyordum uçağım yarın saat 5teydi biri neden uçaği bu saate koyardı ki ne gerekvardı hem belki pilot uykusuz kaldiği için uçak kaza yapıcakti.Anlamıyolardı ve ben asıl nasıl o saatte kalkıp o uçağa bineceğimi düşünüyordum planım uyumamak ve uçakta uyumakti ama hayır uyumamazlik yapamazdım orda bayılıp kalabilirsin zaten her halükarda uçakta uyuyacaktım o yüzden kendimi zorlamaya gerek yoktu

Ben valiz hazırlarken annem odaya girdi yine ağlamıştı gözleri şişmişti ama belli etmemeye çalışıyordu benim yanıma oturup "kızım sana sonkez soruyorum orda sana anlattıklarıma inat gidicekmisin yanımdan beni yanlız bırakıcakmısın eğer evet dersen birdaha üstelemiyeceğim"dedi bende" annem sultanım yapma böyle bak sende gördün nekadar zor atandığımı bı daha beni bu yollara tabii tutma artık bende yaşamak istiyorum bu hayatı"dediğim an bana "teröristlerin içindemi"dedi"anne dayımı şehit ettiler diye benide vurucak kaçırıcak değiller ya hem söz seni her gün okuldan eve geldiğimde arayacağım" dedim bende"peki kızım daha üstelemiyorum umarım mutlu olursun orda"dedi ben konuşurken sulanmış olan gözleri şimdi tamamenkızarmışto ağlamamak için kendini zor tutuyor gibiydi bunu görünce bende ağlamaya başladım orda sarıldık

Yaklaşık 1 saate yakın ağlama molasından sonra annem " gel valizini beraber hazırlayalım" dedi ve valizimi hazırlayıp uyuduk sabah nasıl olduğunu bilmediğim bir şekilde alarmadan 30 dk erken kalkmıştım bunun heycanımdan olduğunu düşünüyorum çünkü aşırı heyecanlıyım hiç olmadığım kadar neden bu kadar heyecanlıyım ki ne gerek var. Üstümü giyip hafif bı makyaj yaptıktan sonra sonkez odamdaki aynadan kendime baktım üstümde beyaz bı kısakollu ve altımda siyah kargo pantolon vardı çanta olarak siyah küçük bir kol çantası seçmıştim siyah saçlarimı ensemde toplamıştım çok garipti neden ağlamak istiyordum duygularım çok karışıktı.

Havaalanına 20dk erken geldiğim için oturdum ve kahve içtim ama içimdeki duyguları bir türlü bastıramıyordum ilk defa annemden ayrılmiyordum veya ilk defa uçağa binmiyordum ozaman içimdeki duyguların nedeni neydi?Orda bir ev almıştım içi düzenlenmiş bir ev umarım tahmin ettiğim gibidir yeni evim

Uçağa bindiğim zaman gözlerim fal taşı gibi açılmıştı hava neden bu kadar güzeldi bilmiyordum ben neden hiç birşey bilmiyordum yolculuğum beredeyse 1 gün sürmüştü ve aşırı yorucuydu ve Yozgat'a gittiğim an bir taksi bulmam ise Allah'ın bir lütfuydu