Reva'nın anlatımından ;

Bugün yine sıradan bir okul günümden biriydi. hızlıca rutin işlerimi halledip kahvaltımı yapıp çıktım evden . Bugün okulumuza yeni öğrenciler gelecek . 9.sınıfların bugün kaynaşma ve alışma günü olduğu için velilere küçük bir konferans verilecek.Benim de ilk dersim 9/A sınıfına olduğu için kısa bir tanışma faslından sonra dersimize başladık yaklaşık 40 dk. sonra teneffüs zili çaldı ve bende bahçeye çıktım. Çünkü bu aralar nefes almam gerektiğini düşünüyorum. Yanıma Beyza geldi o da ingilizce öğretmenidir. Bize kahve almış canım arkadaşım ya nasılda içimi okuyor ama. Beyza ben bu okula tayinim çıktığından beri bana çok yardımcı oldu sağolsun. Benim en yakınlarımdan belki de sırdaşlarımdan biridir.Beyzayla koyu bir sohbetten sonra ikimizde sınıflarımıza dağıldık.Şimdi konferans salonuna geçeceğiz çünkü veliler gelecek. Ben kendi sınıfımla beraber konferans salonuna geldim. Bugün sınıf öğretmenleri konuşma yapacaklardı tam ben rahatım bu konuda diyecektim ki Beyza benden rica etti onun yerine konuşmam için annesi rahatsızlanmış mecbur bende kabul ettim. Aniden başım döndü nedensizce 2 gündür başım dönüyor. Konuşmadan önce kendimi toplamak adına lavaboya gittim. Elimi ve yüzümü yıkadıktan sonra lavabodan çıkıp konferans salonuna doğru yol aldım biraz ilerledikten sonra birine çarptım, sert bir gövdeydi.

BEN: Beyefendi özür dilerim pardon istemsizce oldu kusura bakmayın.

O: Önemli değil ama bir daha olmazsa sevinirim öğretmen hanım.

BEN: Beyefendi abartılacak bir şey yok daha öncede söyledim özür dilerim diye.

O: Zaten sinirliyim birde kalbinizi kırmayayım öğretmen hanım kırarsam kötü olur.

BEN: Siz kendinizi imparator falan mı zannediyorsunuz ha?. Ben öyle gel dediğinde gelecek , git dediğinde gidecek bir kadın değilim beyefendi. Ben insanca gelip özrümü diledim ama eğer sizin o kibirli egonuz bunu kabul etmiyorsa bu benim sorunum değil üzgünüm.

Beni kolumdan tutup duvarla kendi arasına aldı ve devam etti:

O: Bana bak sakın daha fazla ileri gitme yoksa olacaklardan ben sorumlu olmayacağım anladın mı güzelim?

BEN: Bırak beni alçak adam sen kalpsizin birisin insanları anlayamazsın zaten demi hadi cevap ver buna da.

Kolumdaki baskısı daha da arttı hatta kolumun morardığından bile emindim.

O: Küçük hanıma bak sen nasılda bilmiş bilmiş konuşuyor ama bunlar bana sökmüyor güzelim. Eğer yaşamak istiyorsan gözüme gözükme anladınmı beni ?

Hızlıca kolumu kurtarıp oradan uzaklaştım böylelerini okula almamaları lazım ya. Konuşma sırası bana gelmiş ve yaklaşık 3-3.5 saatir ayaktaydım. Evime gidip mis gibi bir uyku çekmek istiyordum. Ayaklarım topuklulardan şişmişti birde o adamın sıktığı kolum morarmış ve kızarmıştı. Otoparka doğru ilerliyordum. Arkamdan ayak sesleri geliyordu ama tam çözemedim. Kolumdan çekildim yine. Bu oydu evet benim kolumu sıkan ve tehditler savuran adamdı.

BEN: Ne işin var senin burada?, sen sen beni mi takip ediyorsun?

O: Benimle geliceksin dediklerimi yapki pişman olmayasın.

BEN: Bana bak aşağılık adam eğer peşimi bırakmazsan beni kaçırıyorlar diye bağırırım .

O: Bin şu arabaya beni deli etme konuşacaklarım var .

BEN: Benim senin gibi bir adamla konuşacak hiç birşeyim yok anladınmı beni defol git hayatımdan

O beni zorla kucağına alıp arabasına bindirdi allah bilir kafasında neler kuruyor ya .

O: Seninle alakalı çok güzel planlarım var bugün ki olanlardan sonra ama dua et seninle işim var.

BEN: Ya benden ne istiyorsun aç şu kapıları ineceğim ben,indir beni ya.

O: Rahat dur yerinde beni deli etme...