Aradan çok vakit geçmeden kapıdan gelen sesi duymuştum.
Tugay dediğini yapmış hemen gelmişti, annemle ayaküstü gerçekleştirdikleri kısa konuşmanın ardından salona doğru ilerleyen ayak seslerini duydum.

Göz göze geldiğimizde uzakta durmaya tahammül edemez gibi yanıma yaklaştı. Kollarını boynuma sarıp başını boynuma yasladığında derin bir soluk çekti içine, yaşadığımız bu an aslında onu ne kadar özlediğimi bir kez daha anlamama yardımcı oldu.

Her ne kadar özlesem de içimdeki kırgın taraf aramıza mesafeler koyuyordu.

"Güzelim nasılsın?"

"İyiyim Tugay sen nasılsın?"

"sen bana öyle bir haber verdin ki bu saatten sonra kötü olmam imkansız."

"Tugay benim de seninle bu konuyu konuşmam gerekiyor. Ama senden bir ricam var, lütfen sözümü kesmeden beni dinle. Daha sonra ben de seni dinleyeceğim ve bu konuyu kapatacağız."

"Tamam güzelim, konuşalım ne istiyorsan."

"Tugay ilk olarak şunu söylemek istiyorum, bu zamana kadar sana hep dürüst oldum. Sadece tek bir şey hariç, ben hafızamı kaybetmedim Tugay, yaşadığım şeylerin ağırlığından bir süre seni görmek istemedim belki de bilmiyorum, yaşadıklarım kolay şeyler değil. O kadını kapımızda gördüğüm andan itibaren kendimde değilim ben.
Üstüne senin tepkisiz kalman, bana bir açıklamayı bile çok görmen beni çok kırdı. Evimizden çıkıp giderken kanadı kırılmış bir kuş gibi çaresizdim, yıllardır hayalini kurduğum uçma isteğini seninle gerçekleştirdim sanki, ama o akşam sen evimi başıma yıktın, yuvamı darma duman ettin benim. O akşam da abartıyorsun izem demiştin bana, şimdi de abartı geliyor belki söylediklerim. Ama ben seni gerçekten çok sevdim Tugay. Ailem saydım seni, sevgilim, arkadaşım, olmayan abim, eşim.."

cümleler kurumuş boğazımdan zorlukla çıkarken bir yandan da o günü tekrar yaşarmışcasına gözlerimden yaşlar akıyordu, sakindim ama sinirlerim alınmış gibiydi. Bu olaya son bir kez yaşlarımı döküp unutmak istiyordum.

"Ben seni çok devdim tugay belki ondan bu kadar kırılıp incinmem. Belki ondan bu kadar tepkim. Ama o gün beni üzdüğün kadar üzül istedim. O gün sesini duymak istemediğim gibi uyandığımda da duymak istemedim, çünkü sana olan aşkımın seni affetmemi sağlayacağını biliyordum.
çok uzatıp ne seni ne de kendimi yormak istemiyorum."

Nefeslenmek için cümlelerimi yarıda kestiğimde tugay ile göz gözeydik. Ağzımdan çıkacak her cümleyi özenle dinliyordu. Hiçbir şeyi kaçırmak istemez gibiydi, ne hissettiğini anlayamıyordum, bana kızmış mıydı onu kandırdım diye, ya da mutlu muydu hatırladığım için?

"Seni seviyorum, ilişkimizi bir anda silip atamam. Ama yaşananları da bir anda unutabilir miyim bilmiyorum. Biraz zamana bırakmak en doğrusu olacak gibi, ama senin ne düşündüğünü de bilmek istiyorum. "

"Zamana falan bırakamayız izem, çünkü zamana bırakmak zamanla bırakmaktır.. Ben bu saatten sonra sensiz yapamam, ne uyuduğum uykunun anlamı var sensiz ne de içtiğim suyun, bir andan hayatım oldun. Şimdi sensiz geçireceğim bir dakika bile ne kadar korkunç biliyor musun. Sana söyledim o kadınla bir ilişkim yok, geçmişte kalmış biri. Ki geçmişte bile bir ilişki yaşamıyordum onunla. Benim sevdiğim tek kadın sensin İzem. Ben seninle gelecek hayalleri kurdum, arkadaşlarımın aşk adına yaptığı her şeyle dalga geçerken şimdi onlardan fazlasını hayal ediyorum ben. Bu saatten sonra ne sensiz nefes alabilirim, ne de senden bir adım öteye gidebilirim."

söyledikleri bittiğinde onun da gözlerinden yaşlar gelmişti, benim kadar çok ağlamasa da bu olayın onda bıraktığı izler açıkça ortadaydı, yanıma yaklaşıp kollarını belime sardığında kulağıma fısıldadığı sözcükler kalbimin ısınmasını sağlamıştı.

"Sana çok önceden söz verdim İzem, ben senden vazgeçmem. O lanet kazanın olduğu gün çok korktum, dünyam karardı sandım ama sonra sen uyandın ve ben gücümü topladım, verdiğim söz tekrar aklıma geldi; Işıkları söndürseler bile korkuma yenilmem. O gün korkuma yenilip bir kez sustum. Olayı büyütmek istemedim, üzül kalbin kırılsın istemedim. Ama en çok ben üzdüm seni, ben cezalandır bağır çağır razıyım. Ama senden bir adım ötede yaşayamam bundan sonra. Hep yanında yamacında olacağım artık. Seni ölsem de bırakmam."

söylediğison sözleri gözlerimin içine bakarken yemin eder gibi söylemişti. Şarkıdan yaptığı alıntı bizim en başta bir olmamızı sağlarken, şu anda da inceldiğimiz yerleri sağlamlaştırıyordu, asla kopmamıza izin vermeyecek gibiydi gözleri, ona inanıyordum ya da inanmak istiyordum bilmiyorum. Ama onsuzluk zordu bundan çok emindim, uyandığım günden beri geçirdiğim her saniyede bunu anlamıştım. Ona uzak kalmaya çalıştığım her an cam kırıkları gibi batmıştı kalbime.

yaşadığımız bu olay ikimizi de yaralamıştı, ama artık yaralarımızı sarma zamanıydı. Bunun için ilk adımı Tugay atıp dudaklarımızı birleştirdiğinde günlerdir hasretini çektiğimiz şey sonunda gerçekleşmişti, günler sonra can suyumu vermişler gibi bir rahatlama çökmüştü üzerime, kesin olarak anlamıştım artık.

Ben onu çok seviyordum..

Selam sevgili okurlarım, sizi çok beklettiğimi biliyorum ama telefon değişikliği yapmak zorunda kaldım ve eski telefonuma yedeklediğim tüm bölümler silindi.
aşırı sinir oldum ama yapacak bir şey yok maalesef. Bugün yeni bölümle karşınızdayım. Aşırı uzun bir bölüm değil ama sonunda ayrılık bitti tamamen, bundan sonra mutlu bölümlerimiz olacak.

oy ve yorumlarınızı benimle paylaşırsanız çok sevinirim.

bir de şunu söylemek istiyorum, artık okulum açıldığı için haftada bir bölüm yaparız, bölümleri de elimden geldiğince uzun tutmaya çalışırım. Zaten tahmini 6-7 bölüm sonra da finali yapmış oluruz. Ondan sonra aklımda yeni fikirler var ama kısmet artık.

neyse çok konuştum sizi öpüyorum.
iyi geceler, kendinize dikkat edin 🩷