2010 yıllar önce.

Alya, yine yatağından kalkmış. Annesi babasını bulamamıştı. Babasını zaten çok az evde görüyordu. Doğum günlerinde, hastalıklarında, karne günlerinde bile olmazdı. Babasına bazen kızardı, "Benimle ilgilenmiyorsun," diye. "Babası da görevdeyim kızım, vatanımızın bana ihtiyacı var," derdi. 10 yaşındaki minik bedeni anlamazdı. Yine bakıcısı Beyza'ya belli etmeden sesizce evden çıkmıştı ve onları görmüştü arkadaşlarını. Ama onu bulamayınca telaşla etrafa baktı ve ateş gibi parlayan kızılla karışık kahve rengi saçların sahibini gördü. Yine kurtun yanındaydı. Aşkı ateş, gece gibi karanlık saçlarını savurarak koşarak ateşin yanına gitti nefessiz kalarak,"a ateş abi kurtun yanına gelmemiz yasak baban yine kızar, Kurtu yollar uyuturlar," dedi. Ateş uzun boyuyla "sana daha kaç defa koşma diyeceğim, Alya" diyip dik dik gözleriyle baktı. Minik kız korku dolu nefeslerle başında dikilmeye devam etti. Kendinden kat kat büyük aşkının başında durmak hoşuna gidiyordu. Mahallesinde ona başka tahammül edebilen yoktu. Bir şey olduğunda herkesten önce Ateş koşardı, her yeri ateşe verip onu koruyacak gibi gelirdi onun için aşkı ateş keşke o gün alya'yı kurtarabilseydi. Ateş liseye gidiyordu, askeri lisede okuyordu. Sık gelmiyordu artık, iki gün sonra yine gidecekti. Hep kurtun yanında olurdu. Kurt, ateşin babası Çağrı Yüzbaşının köpeğiydi. O büyük operasyondan sonra köpek aklını kaybetmişti, ama Çağrı Yüzbaşı ve Alya'nın babası Cengiz Yüzbaşı çocuklarına kıyamamış, uyutmamışlardı kurdu. Kurt, herkese saldırmasına rağmen Alya'ya hiçbir şey yapmazdı, sadece hırlardı. Alya hiçbir zaman korkmamıştı. Kurttan Ateş asker olunca kurtu tekrardan görev köpeği olarak kendisiyle görevlere sokmak istiyordu. Herkes imkansız desede alya sevdiği çocuğa ve kurta inanıyordu ve hep onlar için dua ediyordu. Alya bilmiyordu ki kendinden uzakta güçlenip gölge kartal timiyle dualarını gerçekleştireceklerini ....

Yazardan açıklama: bu benim ilk yazı deneyimim iyi okumalar dilerim eleştirilerinize açığım 💓💗🕯️