Yol geçmiyordu ya vallaha bıktım aynı yerde oturmaktan. Tamam tembel ve hareket etmeyen biride olsam ben sadece yatıyorum oturmak bana göre değil. Ayrıca yanımdaki kişidede hiç hareket yok ölü gibi oturuyordu. Arada bi göz ucuyla görüyorum telefonu çıkarıyor sonra geri koyuyordu. Bende Yaren'i aradım ne yapayım yani sıkılıyorum. Bugün pazar ve bugün nöbeti yoktu yani bana vakit ayırsın bi zahmet.

- Alo, Hansa.

- Yaren ne yapıyon? Ben burda sıkılıyorum ya. Ben bu kadar oturmaya alışık değilim biliyorsun.

- Bilmez miyim hiç canım sen sadece yatıyorsun.

- Tabiki yatmak bir sanattır. Tabi siz hemşireler bilemez.

- Gül sen gül. Adliyeye başkada göreyim seni.

- Ay ben şimdi 2 numaralı hayalimimi gerçekleştirdim Yarennn.

- Evet gerçekleştirdin. Hansa ben sana birşey demeyi unutmuşum. Canım benim.

- Neyi söylemeyi unuttun Yaren. Otobüste bağırtma beni.

- Sadece nişanlandım geçen ay da.

- Ne nasıl, niye, kimle?

Bağırmadan bağırıyordum şuan.

- Ya Hansa biliyorum. O işle öyle olmuyormuş sen haklıymışsın. Sen gelince konuşuruz detaylı.

- Hangi konuda haklıymışım ben?

Kaşlarımı çatmıştım hatırlamak için. Lise dönemimin hepsini zihnimden geçiriyordum ama aklıma gelmiyordu.

- Mmm şey hani 10. Sınıfın sonlarına doğruydu da sen şey demiştin ,sevilmek başka birşey yaralı kalbimde ilk defa sevgi hissettim, diye işte o konu hakkında sen haklıymışsın ben seni anlayamamışım o zamanlar. Taki Mert'i görene kadar.

Gözlerim dolmuştu hatırlattığı şey ile hayır onun için değil annemin öğrendikten sonraki tepkisi gelmişti aklıma. Sesimi neşeli çıkatmaya çalışarak

- He hatırladım Yaren. Şimdi tünele giriyorum sonra ararım yine tamam mı?

- Tamam tamam hadi görüşürüz.

Telefonu kapatmıştım. Sol gözümden bir damla yaş düştü. Hızlıca silmiştim çünkü ağlamamam lazımdı benim. Ben mutlu biriyim. Kafamı cama koymuş ve sonrasında uyumuştum.

....

Ne kadar uyuduğumu bilemem ama düşüncelerim uyurken bile rahat bırakmıyordu beni. Uyandığımda omzumda bir ağırlık vardı. Başımı camdan kaldırıp soluma bakmamla yanımda oturan adamın başı omzumda uyuyordu. Uyandırma gereksinimi duymadım. Yorgun olabilirdi, uykusuz olabilirdi insan hâli ya. Telefonumun titrediğini hissettim. Bu seferde Yaren arıyordu.

- Alo, Yaren?

- Aşk olsun Hansa ya arayacağım dedin 3 saattir aramanı bekliyorum.

- Uyuya kalmışım ya kusura bakma.

- Sen niye fısıltı gibi konuşuyorsun?

- Yanımdaki beyefendi uyuyor o yüzden.

- Ha tamam o zaman.

- Bir dakika bekle Yaren.

Sol ön çaprazında oturanlardan fısıltı halinde ses geliyordu. Ama daha çok tartışıyor gibilerdi. Koltuk arasındn gördüğüm kadarıyla kız ağlıyordu.

- Yaren bekle olay var ben bir bakayım.

Diyip kapattım. Omuzumdaki adamın başını yavaşça kaldırıp koltuğa koydum ve yavaşça önünden geçtim uyanmasın diye. Kızın yanına gittiğimde söze girdim.

- Bir sorun mu var kardeşim.

Kız belliki 18 19 yaşlarındaydı. Yüksek bi ihtimalde ilk defa tek başına yolculuk yapıyordu.

- Sanane bayan.

- Beyefendi bakın size sormuyorum. Ben kıza soruyorum.

- Sanane dedik bayan git başımdan.

Sinirleniyorum ama ben. Tekrar kıza dönüp sordum.

- Bir sorun mu var kardeşim ha söyle yardımcı olayım? Korkma tamam mı?

- Abla, beni taciz ediyor.

Adama döndüm

- Bırak kız benim yerime otursun ben buraya oturayım.

Dedim kız bana korkuyla bakıyordu. Adam memnun olmuş olacakki kabul etti. Kıza koltuğumu gösterdim.

- Bak şuradaki beyefendinin yanı hadi git oraya otur o beyefendinin zararlı olabileceğini düşünmüyorum. Hadi güzel kardeşim. Dedim.

Kız yerime oturduğunda bende kızın yerine oturmak için adamın önünden geçerken bir anda dönüp adamın yüzüne yumruğumu geçirmiştim. Sonrası kendiliğinden geldi zaten. Kaptana doğru bağırdım.

- Kaptan sağa çek bakalım şu otobüsü bir çöp atmam gerekiyor.

Dedim. Kaptanda sağ olsun çekti sağa. Adamın yakasından tuttuğum gibi dışarıya doğru fırlattım. Bende aşağa indiğimde kaçmaya çalışıyordu.

- Şimdi seni kim elimden alacak lan oruspu çocuğu söylesene?

Bir tekme daha indirdim karnına.

- Abla nolur yapma çoluğum çocuğum var nolur yapma.

- Şimdimi geldi aklına lan kansız.

Diyip dövmeye devam ediyordum ki birinin beni tutmasıyla son tekmeyi atamamıştım. Sakin bir ses tonuyla konuştum arkadan tutan kişiyle.

- Beni bırakırmısınız lütfen. Hadi bırakmıyorsunuz bari son tekmem havada kaldı onu atayım.

- Tamam son tekmeni at ama sadece bir tane.

- Bir tane tamam.

Bırakmasıyla son gücümle adamın karnına tekme atmıştım.

Yakamı düzeltirken konuştum.

- Oh be rahatladım. Allah'tan başka birşey dileseymişim keşke.

Sonra arkamı dönüp az önceki kızın yanına gittim.

- Nasılsın?

- İyiyim abla teşekkür ederim.

- Rica ederim.

Çevreme bakındım. Sadece üç gün dayanabilmiştim bela çekmeden bıravo yani banada. Yanımda oturan adam bana doğru gelmeye başladığında asıl şimdi naneyi yemiştim. Normalde korkmam ama bu adam normal değilki. Tahminen 1,94 cm boyu vardı. Benim üç katım filandı cüssesi. Tam karşımda durduğunda başımı kaldırmak zorunda kalmıştım uzun olmama rağmen. Ayıptır söylemesi 1,72 boyum vardı.

- İfaden alınacak bir yere gitme.

- Kaçacak değilim zaten.

Deli mi ne? Bizden akıllısı bizi bulmaz ki. Sabır yarabbim sabır. Tekrar otobüse binip oturdum. Sırt çantamdan ıslak mendil çıkarım elimi silmeye başladım. Elimi temizleme işi bittiğinde telefonumun sesini duydum. Arayana baktığımda annemdi. Hissetmişti kesin annem. Off neyse boş verip açtım telefonu.

- Alo annem ne yapıyon?

- Alo kızım vardın mı diye aradıydım.

- Yok annem daha varamadım. 2 veya 3 saat var daha.

Allah'ım sen affet.

- Tamam kızım ben şimdi kapatayım ocakta yemek var.

- Tamam anne hadi görüşürüz.

Tam telefonu kapatacakken bir jandarma seslendi.

- Hanım efendi ifadeniz alınması gerekiyor. Aşağıya inermisiniz?

- Tabi geliyorum.

O sırada annemin sesi telefonun hoparlörde olmamasına rağmen duyulacak şekilde bağırmasıyla kapatmadığını anlamıştım.

- Hansa ne ifadesi kızım? Ne oluyor?

- Anne birşey yok sadece silahımı gördüler onun için sorun yok hadi ben kapatayım bekletmek olmaz.

- Tamam ama haber et bak.

- Tamam annem hadi görüşürüz.

Diyip kapattım. Bu sefer emin olmuştum. İfade vermek için aşağıya indim.

Biraz kısa gibi oldu. Kusura bakmayın. Ayrıca düşüncelerinizi ve eleştirinizi söylerseniz benim için daha iyi olur.