​​​Firuze'den

Ankara' ya geleli 4 sene olmuştu. Üniversite için gelmiştim. Zaman ne kadar da hızlı geçti. Okul bitmişti ve artık atama bekleyen bir hemşireydim.

Ankara' yı seviyordum. Bu mahalleyi de seviyordum, komşularım iyi insanlardı. Özellikle Suna abla bu mahalleye taşındığım andan itibaren bana çok yardımcı olmuştu. Tabiri caizse annelik yapmıştı.

Bugün ise boş ve atanma beklediğim günlerden biriydi. Yapacak bir işim olmadığından evde oturuyordum. Sonra Emre beni mahallenin alt sokağındaki park'a çağırmıştı. Ben de hazırlanıp evden çıktım.

Park' a geldiğimde Emre' yi gördüm ve yanına oturdum."Naber canikom" dedim.

"İyidir sarı kız. Sana sormalı malum gerginsin bu aralar."

"Emre sarı kız ne ya inek miyim ben?"

"Takılıyorum sana, bu aralar atanma olayları yüzünden gerginsin diye."

"Ben gerginim ama sen fazla rahatsın Emre Bey!"

Emre "Ben her zaman rahatım tatlım."dedi ve gözümün önüne gelen saç tutamını kulağımın arkasına koydu.

Emre' nin bunu yapmasıyla bir adamın bağırması ve benim yerden havalanmam bir anda oluverdi.

"Çek ulan elini!"

Cihangir'den

Bugün izin günlerimden biriydi.Görevden yeni dönmüştüm.Annemleri ziyaret etmek için mahalleye gittim.

Tabi bir de Firuze' yi görmek için gidiyordum.

Firuze, benim yüreğimde aşkını taşıdığım ve artık kalbimden sevgisi taşan minik kadınım.

4 Sene boyunca herkesten gizlemiştim, bazen kendimden bile...

Firuze' yi ilk kez gördüğümde 18 yaşındaydı. Ben ise 21 yaşındaydım. Üniversite için ailemin yaşadığı mahalleye taşınmıştı. Benim görev dönüşü mahalleye gittiğim bir gün taşınma telaşı ile uğraşan yeşil elbiseli Firuze' yi görmemle başlamıştı her şey.

Çok güzeldi. Hatta fazla güzeldi. Onu hep uzaktan izlerdim izin günlerimde.

Annemleri ziyaret ettikten sonra evden yorgun olduğumu söyleyerek çıktım. Fakat Firuze' yi görmemiştim.

Mahallenin alt sokağındaki park' ın önünden geçerken onun sesini duydum.

Parktaydı ama yanında o Emre olacak kıl herif vardı. Uzaktan izlemeye başladım. Yine çok güzel olmuştu minik kadınım.

Dakikalar sonra o herifin Firuze' nin saçını kulağının arkasına koyduğunu gördüm. Kan beynime sıçramıştı. Bedenimde öfke kol geziyordu. Bir hışımla kalktım ve hiçbir şey düşünmeden bağırdım.

"Çek ulan elini!" dedim ve Firuze' yi bir elimle belinden tutarak kendime çektim ve omzuma attım.

​​​Firuze'den

Bir anda terminatör gibi bir adam beni omzuna atmıştı.

"Ayyy imdat! Kimsin sen be adam? Sapık mısın? İNDİR BENİ YERE HEMEN!" diyerek tiz bir sesle bağırarak konuştum.

Emre şoktan çıkarak konuştu.

"İndirsene kızı! Polis çağıracağım haberin olsun."

Adam kalın ve tok sesiyle konuşmaya başladı." Çağır hatta selamımı da söylersin ne de olsa meslektaş sayılırız."

Nasıl yani bu adam polis miydi?

"Sen polis misin?" dedi Emre aklımı okuyarak.

"Değilim birader askerim ve eğer daha fazla boş konuşmaya devam edersen hiç iyi şeyler olmayacak!"

Ben ise adamın omzunda tepiniyordum.

Sırtını yumruk atıyordum ama nafile adamın sırtı benim boyum kadardı.

"Ya bıraksana beni be!"

Adam sanki beni duymuyorsun gibi Emre' yi arkada bırakarak bir ara sokağa yürüdü.

Sanırım iyice uzaklaştığımızdan emin oldu ki beni yere indirdi.

Adam beni yere indirdikten sonra yüzüme bakmaya başladı. Ben ise ona aşağıdan bakıyordum hatta bayağı aşağıdan bakıyordum.

Engin bilgilerime dayanarak söylüyorum ki bu adam yaklaşık 1.95 cm var. Hoayyyy maşallah dediğinizi duyar gibiyim.

"Ne istiyorsun benden dağ ayısı seni?! "

Adam ise bana bakarken dudağının kenarında ufak bir gülüş belirdi.

"Sapık mısın,bir de pis pis sırıtıyorsun? "

"Sapık değilim Firuze."dedi adam.

"Adımı nerden biliyorsun sen?"

"Zorla bakayım güzel hafızanı biraz." dedi.

"Yüzün tanıdık geliyor aynı mahallede mi oturuyoruz?"

"Hayır. Annemle aynı mahallede oturuyorsun."

"Bir dakika bir dakika. Sen Suna abla'nın oğlu musun?"

Adam bana elini uzattı ve "Evet. Ben Cihangir" dedi.

Uzattığı eline muhtemelen onu etkilemeyecek bir sille atıp "Suna abla gibi tatlı bir kadının nasıl senin gibi dağ ayısı oğlu olur aklım almıyor." dedim.

"Biraz önce yaptığın şey neydi?"

"Yavşak herif benim bile daha dokunmadigim saçlarına dokundu."

"Sanane sen kimsin ki ki!" dedim.

Sonrasında Cihangir' den uzaklaşarak arkamı döndüm ve yürümeye başladım.

Cihangir arkamdan seslendi."Sonunda tanıştık Firuze. Görüşürüz, kendine iyi bak." dedi.

"Mümkünse bir daha görüşmeyelim Cihangir." dedim.

Ben ne yaşadım biraz önce?

Cihangir...

Çok yakışıklıydı terminatör gibiydi adam velhasıl kelam.

Ama bu beni dağ ayısı gibi omzuna attığı gerçeğini değiştirmez.

Bir de annesi Suna abla gibi tatlı bir kadın. Annesine hiç çekmemiş.

***

Asker kurgusu yazmak her zaman gönlümde vardı.

Kitaba başladığınız tarihleri yorumlara yazmayı unutmayın!

Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın lütfen.

Bölümü nasıl buldunuz?

Diğer bölümleri daha uzun tutmaya çalışacağım :)

UMARIM HİKAYEYİ BEĞENİRSİNİZ FINDIKLARIM :)