Kurşun timi'ne bir emir verilmişti ve kurşun timi o emri yerine getirecekti.

"Selçuk kardeşim biliyorum şuan savaşmak için en kötü zaman, ama sen timin keskin nişancısı'sın ve sana ihtiyacımız olacak bırak şimdi içinde yaşadığın savaşı görevine odaklan."

Gökalp'in sözleri selçuğun içindeki savaşı bırakmasını sağlayacak sözlerdi, yada bir süreliğine o savaşı yok edecek sözlerdi.

O bir askerdi görevde böyle şeyler düşünmezdi, o bir askerdi ve vatanı için canını verirdi şimdi düşüncelerini bırakması gerekiyordu.

Öyle de yaptı.

𓃬

Uzun süre yürümüştü, kurşun timi bu sefer onlar ölüm'ün oyununa düşmeyecekti. Ölüm onların oyununa düşecekti.

Hepsi yerlerini almıştı, ölüm bu gece ele geçirilecekti.

17 yıl önce

"Ben asker olacağım." Demişti dokuz yaşındaki Selçuk. Gülmüştü Koray "sen oluyorsan bende olurum benim neyim eksik lan senden." Birlikte büyümüşlerdi ayrılmaları mümkün değildi kardeşti onlar.

Bahar, Selçuk ve Koray aynı yurtta büyümüşlerdi. Bahar, Selçuğun çocukluk aşkıydı, Koray'ın ise olmayan kız kardeşi.

Koşarak yanlarına gelmişti Bahar "Bende kadın asker olacağım sizinle birlikte olurum demi!" Baharın heyecanla kurduğu cümle Selçuk ve Korayı güldürmüştü. "Olursun abicim sen bizden daha iyi olursun hatta." Koray Bahar ve Selçuğu canı pahasına korumayı öğrenmişti o yaşta.

Gülmüştü Bahar ama aklına gelen küçük bir anıyla gözleri dolunca Koray ve Selçuk hemen yanında bitmişti.

"Ne oldu abicim neden doldu gözlerin." Bahar sekiz yaşında öğrenmişti ölümü. "Ya Selçuk ve sende annem, babam gibi ölürseniz?"

Küçük kızın sorusu ikisinin de içini acıttı. "Abicim eğer vatan uğruna öleceksek ölürüz annen ve babanda vatan uğruna öldü onlar bunu ne olursa olsun yaparlardı zaten." Bahar 6 yaşındayken annesi ve babası gittiği görevde esir düşüp ölmüştü, o günden sonra korkmuştu ölümden Bahar.

"Selçuk sende isteyerek mi ölürsün peki?" "Evet Bahar bende isteyerek ölürüm." Bahar'ın gözleri yine dolmuştu. "Ama sen ölme..." Koray gülmüştü Baharın bu haline, Bahar ise kızarak ona dönmüştü. "Ne gülüyorsun asker!" Selçuk, Baharın Koray'a dediğine gülerken Bahar selçuğun gülüşüne gülmüştü. İkisi de Korayla uğraşınca gülüyorlardı.

Bi Selçuk uğraşmıştı Korayla Bahar gülsün diye bir Bahar olan Koray'a olmuştu.

şimdiki zaman

Gece geç saatler olmuştu. Ölüm son kozunu oynayacaktı ama buna engel olacak bir tim vardı önünde.

"Geliyorlar komutanım." Demişti yolu gözetleyen Eymen. "Tahmini kaç kişi var Eymen?" Diye sormuştu Gökalp. "Üç araba komutanım."

"Kurşun Timi benim ateşim ile birlikte ateş serbest." "Emredersiniz komutanım!" Kulaklıklara duyulan sesle gülümsedi Gökalp kimse görmedi bu gülümsemeyi.

İlk ateşi yapmıştı ardından gelen silah sesleri doldurmuştu geceyi.

"Keskin nişancıyı yok edin!" Ölüm emrini vermişti tüm silahlar Selçuk'a ateş edıyordu.

"Selçuğu koruyun kimse ona yaklaşmayacak!" Selçuk açık hedefti ölümü an meselesiydi.

𓃬

Geri çekiliyordu ölüm ve teröristler. Bir şey almış gibi geri çekiliyorlardı. Selçuğun bulunduğu evden ise ses gelmiyordu.

"Selçuk iyi misin kardeşim!" Gökalp'in sorusuna cevap verilmemişti.

"Selçuk!" Selçuk'tan ses yoktu. "Selçuk ses ver!" Yine ses yoktu.

"Eymen, Ali Selçuk'dan son ses aldığımız yere gidin!" Eymen ve Ali selçuğun bulunduğu yere giderken tüm kurşun timi'nin içinde endişe vardı.

"Komutanım Selçuğun çantası burda ama kendisi yok ve buraya gelmeniz lazım." Ali'nin sesi kulaklıklarda yankılanmıştı. Tüm kurşun timi Selçuğun son bulunduğu yere gitmişti.

Yerde selçuğun kanları varken selçuğun çantası ise Eymen'in elindeydi Selçuk'tan son kalan çantası ve Selçuğun kanlarıydı.

𓃬

Ölüm'ün eline timin keskin nişancısı geçmişti bu fırsatı iyi değerlendirmeliydi.

"Yürü!" Ölüm dondurucu sesiyle konuşmuştu. Ölüm yenilmezdi, Ölüm askerleri iyi tanırdı. Her haraketlerini ezbere bilirdi.

"Gideceğiz asker ve yaşamak istiyorsan vatanına ihanet ettiğini söyleyeceksin." Gülmüştü Selçuk bunu yapmayacaktı.

"Yapmayacağını bile bile istemek saçmaydı zaten öldürün!" Tüm teröristler silahlarını Selçuğun kafasına dayamıştı.

"Bir oyun oynayacağız asker silahlardan biri dolu üç silah seçeceksin dolu olan gelirse öleceksin." Selçuk seçmeyeceğini belli etmişti "O zaman ben seçeceğim asker." Ölüm ard ardına iki kişi seçmişti son kişiyi seçerken gözleri parlamıştı.

Üç silah ard ardına selçuğun kafasına götürülmüş ve ateş edilmişti ilk ikisi boştu sıra son silaha gelmişti.

Ateş edilmişti. Beklemek sanki bir ömür gibiydi ama herkesi şok eden bir şey oldu silâh boştu.

Sonrası Selçuk için acı verici olmuştu ölüm ona vatanına ihanet etmesi için işkence yapıyordu ama Selçuk ne kadar canı yanarsa yansın vatanına ihanet etmeyecekti.

𓃬

"Üç gün geçti komutanım hala mı bi iz yok selçuktan." Kurşun timi buradaki karargaha gelmişti ve selçuğu arıyordu en çaresiz bahardı. Üç gün içinde olduğu gibi yine Gökalp'in yanındaydı yine Selçuk'tan bi haber alma ümidiyle gitmişti ve eli boş çıkmıştı odadan.

Karargah'ın başka köşesinde ise kurşun timi vardı. Hepsi uykusuzdu Selçuk kaybolduğundan beri hiç biri uyumamıştı.

"Abi ne zaman bulunacak ya!" İçlerinde en çaresiz olan bir diğer kişi ise Koray'dı Selçuk onun kardeşiydi. Koray onun ölüsünü değil dirisini bulmak istiyordu.

"Sakın olmamız lazım koray." Ali daha sözünü bitiremeden Koray söze atladı. "Ne sakini abi ne sakini üç gün oldu koskaca üç gün bi haber var mı yok bi bu adamıda mı şehit olarak bulacağız. Berke'ye yetişemedik Selçuğa yetişebilecek miyiz abi." Susmuştu kurşun timi kimse bilmiyordu bunun cevabını.

"Yetişeceğiz kardeşim kurşun hazırlan gidiyoruz!" Gökalp emrini vermişti selçuğu bulmaya gidiyorlardı.

𓃬

Selçuk'un olduğu evi gözetliyordu kurşun timi. Onu alacaklardı. "Selçuğu bu gün öldürecekler onlar öldürmeden hızlı davranıp onu almamız lazım kurşun!"

Demişti Gökalp ama evin içinden silah sesleri gelmeye başlamıştı.

Eymen eve sızmıştı "Eymen ne oluyor?" Diye sormuştu Gökalp kulaklıklara ses gelmiyordu oyunu anlamıştı ölüm.

"Kurşun ateş serbest." Evin içinde dışında kim varsa ölmüştü içeridekileri Eymen hallederken dışarıdakileri kurşun timi.

Selçuk'tan ise ses yoktu.

Ölüm ise Selçuğun kafasına silah dayamıştı.

"Ölüm geldi Selçuk benim içinde senin içinde ama sen ölmeden ben ölmeyeceğim ben ölmeden sen birlikte öleceğiz Selçuk ilk seni öldüreceğim sonra kendimi beni bir Türk askeri öldüremez Selçuk, Ölümü sadece kendisi öldürür." Kahkaha atmıştı ölüm.

Ama uzun sürmemişti gülüşü tetiği çekmişti ve namlu Selçuğun kafasına dayanmıştı. Bir silah sesi gelmişti ve birinin tam kafasının ortasına gelmişti.

Hellooo bu bölümde yine olan Selçuğa oldu yazık. (Ben yazdım ama olsun yazık) Selçuğa acı çektirmeyi seviyorum eğer ölmediysen Selçuk benden çok çekeceksin.

Sizce kurşun kimi öldürdü?

Ölüm nasıl biri?

En sevdiğiniz karakter hangisi?

Selçuk, Bahar, Gece, Gökalp, Ali, Eymen, Koray,Caner,Alparslan ve en çokta benim sevgilerimle.