Selaaam dostlarım

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfenn💕

Medya:Poyraz

(ू•ᴗ•ू❁)

Uyanmak istemiyordum ama biri ısrarla adımı söyleyip duruyordu.

Biraz daha konuşursa sinirden yatakta tepineceğimi bildiğim için kalkmaya karar verdim.

Gözümü açtığımda karşımda Mete vardı.

"Sonunda uyanabildin, iki saattir sana sesleniyorum. " diye sitemli bir şekilde konuşmuştu.

"Kusura bakma ne için gelmiştin? " demiştim.

"Annem kahvaltı edeceğimizi, herkesi uyandırmamı söyledi. "

"Tamam, bir kaç dakikaya iniyorum. " demiştim gözümü ovuşturarak.

Odadan çıktığında yalnız kalmıştım. Bir an da çok yabancı gelmişti her şey. Alışmam uzun sürecekti.

Ayağa kalkıp odanın içindeki banyoya yöneldim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra saçlarımı tarayıp sıkı bir at kuyruğu yapmıştım. Sonrasında yeni kalktığım için orangutana benzeyen suratımı güzelleşsin diye çantamdaki rimeli ve kirazlı nemlendiricimi sürmüştüm.

Odaya geçtiğim de dün Esra hanımın verdiği Siyah tişörtü ve siyah pantolonu üzerime geçirdim.

İşim bittiğinde telefonumu alıp aşağıya indim.

Gergindim açıkçası. Kalabalık ortamlara alışık bir yapım yoktu. Yalnızlığımı seviyordum.

Merdiven'den inmeyi tercih etmiştim. Salona girdiğimde masada iki yer boştu sadece ben ve Poyraz gecikmiş olmalıydık. Boş olan yerlerden biri Mete ile Ayaz'ın arasıydı birde Aras ve Boran'ın olduğu yerdi.

Mete ile Ayaz'ın olduğu yere geçmiştim. Esra hanım, "Günaydın kızım. " diyerek gülümsemişti. Ona aynı şekil karşılık verdiğimde Poyraz hazretleri salona teşrif etmişti.

Vural bey, "Uyanmasaydın oğlum, asla kahvaltıya gelmek için kendini yormana gerek yoktu. " diye ona takıldığında "Haklısın baba ama bilirsin sizin için çok önemliyim tamamen saygımdan geliyorum yani. " deyip sırıttığında Ilgaz ve Koray da ona gülümsemişti.

Kahvaltı yapmayı bitirdiğimizde Vural bey, Ilgaz ve Koray şirkete gitmişti. Diğerleri de işlerine gittiğinde Poyraz ve Boran dışarı çıkmıştı. Mete de ortalıktan kaybolmuştu.

Şu an için her şey normal ilerliyordu. Bugün eşyalarım gelecekti. O yüzden Esra hanımla odamı düzenleycektik.

Sonunda eşyalarım geldiğinde hepsi odama taşınmıştı. Odam 2.kattaydı.

Esra hanımla odama çıktığımızda "Günizcim odanı tamamen kendi isteğiyne dekore etmeni istediğim için oldukça sade bıraktım." dediği gibi sade bırakmıştı bir yatak ve cırtlak olmayan güzel bir pembeyle düzenlemişti.

"Beğendim benim tarzıma göre zaten. Şimdi kitaplığımı düzenlesek sonrasında kıyafetlerimi yerleştirelim geriye kalan ufak tefek şeyleri ben hallederim. "

Odayı düzenlemeye başladığımızda sohbet ediyorduk. "Bu katta sen, Aras ve Ayaz abin, ikizin ve kardeşin var. Yukarı katta babanla ben Ilgaz, Koray ve Poyraz abin kalıyor. "

Yabancılık çekmemek için neyin nerde olduğunu ve daha bir çok şey anlatmıştı bana. Annemle oturup böyle konuşmadığımız için garip geliyordu ama aynı zamanda hoşuma gidiyordu.

Neredeyse her yeri düzenlemiştik. "Seni tanımak istiyorum Güniz bana kendinden sevdiğin şeylerden bahseder misin? " dediğinde konuşmaya başladım.

" Yani ilgilendiğim bir spor veya müzik aleti yok. Kitap okumayı çok seviyorum. Özellikle müzik dinlemeye bayılırım. Kulaklığım olmadan yaşayamam diyebilirim.

Onun dışında sıradan bir insanım. Böyle sorunca açıkçası ne anlatmalıyım bilmiyorum. "diyerek elimle saçımı kulağımın arkasına koymuştum.

Akşamüstü'ne doğru işlerimiz bitmişti. Odam bence gayet güzel olmuştu. Hatta odamın küçük bir balkonu da vardı. Sanırım en çok bu özelliğini sevmiştim.

Şu an okul için ne ihtiyacım var diye liste yapıyordum. Okulun açılmasına bir haftadan az kalmıştı.

Okul alışverişi yapacağım için çok heyecanlıydım. Kırtasiye malzemelerini çok severdim.

Akşam yemeğini yemiştik. Açıkçası abi tayfasıyla 2 gündür yüz göz olmamıştım.

Pekala bu çok normaldi çünkü sürekli herkesten kaçıyordum.

Şimdi Vural bey ve Esra hanımla dışarı çıkacaktık. Beraber vakit geçirip konuşmamız için.

Onlar çok ilgili ebeveynlerdi gerçekten. Aile sıcaklığı nedir bilmeyen bana aile oldukarını hissediyordum.

Beraber bir kafede oturmuş konuşuyorduk.

"Güzel Kızım, abilerinin tavırlarını lütfen takma sana karşı önyargılılar. O yüzden seninle konuşmuyorlar. Sana karşı herhangi bir yanlışları olursa müdahele de bulunuruz. Umuyoruz ki zaman geçtikçe birbirinize alışacaksınız. " dedi Vural bey.

Kızım dediği zaman kalbimi bırakmıştım sanki. Çok mu çabuk bağlanıyordum bilmiyorum ama onları sevmeye başlıyordum.

"Anlıyorum. Daha öncesinde tek çocuktum ve bu kadar abim, ikizim ve kardeşim olması halâ garip geliyor. Onlara karşı anlayışlı olacağım. Fakat bu önyargılarının nedeni nedir? " diye sorduğumda Esra hanım konuşmaya başlamıştı.

"Günizcim, Melis yani karıştırıldığın kızla pek anlaşamazlardı. Onlara travmalar bırakarak gitti maalesef. Senin de aynı şeyi yapacağından korkuyorlar. Özellikle ikizin o çok zor bir dönemden geçti. Şu an her şeyi bir anne ve baba olarak düzeltmeye çalışıyoruz. Önyargılarının bir yerden sonra biteceğini ve seni seveceklerine eminim. "

Ne yaşadıklarını bilmiyordum ama söylediklerine göre zor bir dönemden geçmişlerdi.

Bir süre daha sohbet ettikten sonra eve geçmiştik. Saat geç olmuştu. Yarın sabah geç kalkıcağımı o yüzden beni uyandırmamalarını istemiştim Esra hanımdan.

(ू•ᴗ•ू❁)

Bölüm bittiiii

Bölümlerin uzunluğundan memnun musunuz??

Yavaş yavaş alışma dönemine geçiyoruz başta anne ve babayı ön plana çıkarttım. Çünkü Güniz anne baba yönünden eksik biri.

Diğer bölümde görüşürüz👋