Selam biraz kötüyüm o yüzden kısa bir bölüm oldu kusura bakmayın iyi okumalar benden çok kitaplarımı seven okurlarımm

Abim odadan çıktıktan sonra ikimizde sessizliğe gömüldük sanki konuşmamaya yemin etmiş gibi. Sessizliği bozan hiç bir zaman ben olmadığım gibi bu sefer de ben olmamıştım

"Lara sen iyi misin durgun gibisin?"

"Her şey üst üste geldi ya kafamı toparlayamıyorum."

"Bilmediğim bir şeyler olmuş belliki anlatmak istersen dinlerim."

"Beni daha bebekken yetimhaneye bırakan babammış biliyor musun? Ve annemgile beni öldür göstermiş."

"Ne neden?"

"Kız çocuk istemiyormuş."

"Hala bitmedi mi bu anlayış ya Ee ailende senle öğrendi sanırım ne dediler?"

"Zaten babam anneme boşanma davası açmış boşanacaklar. Abilerim ve kardeşlerim de görüşmeyecekler sanırım yani öyle konuşuyorlardı."

"Anladım yine de senin adına sevindim aileni bulmuşsun."

"Evet. Bu arada hep benim hakkımda konuştuk senin ailen ?"

"Babam emekli üsteğmen annem de emekli doktor."

"Asker doktor aşkı çok güzel."

"Öyle mi sence?"

"Bence güzel."

"Bence de." neyi kastettiği yeni kafama düşmüştü.

"Ya Aren!"

"Ne ya ilk sen dedin ama mon ange?"

"Mon ange ne demek?"

"Bilmem kendin bul." telefonu açıp baktım.

"Meleğim?"

"Hıhı."

"Çok tatili"

"Sen daha tatlısın."

"Yüzbaşım yürümüyor uçuyorsunuz?"

"Sevgilime uçuyorum başka birine mi uçuyorum Allah Allah."

"Başka birine uç da görelim Yüzbaşım."

"Yok size özel o küçük hanım."

"Küçük hanımı aştığımızı sanıyordum."

"Yoo."

"Ayıp."

"Ya ne yaptım?"

"Bilmem." o sırada içeriye abim girdi.

"Hallettim çıkabiliriz. İnsan bir yardıma gelir tek gönderdiniz beni."

"İstedin mi ki?"

"Yoo ama gelebilirdiniz."

"Abi ne diyon Allah aşkına?"

"Sus kız sen."

"Niye ya?"

"Bu dangalakla sevgili oldun ondan."

"Abi nazarın değdi zaten trip atıyor hanımefendi."

"Lan siz daha 10 dakika önce sevgili olmadınız mı?"

"Evet onu hanımefendiye söyle."

"Ya abi küçük deyip duruyor bana!"

"Ee küçüksün abicim."

"Ben gidiyorum ya." dedim ve kapıya doğru gittim.

"Küçük hanım otur yerine yanımızdan ayrılmak yok."

"Of abi of."

"Oflanmaz abiye."

"Oflanır."

"Oflanmaz."

"Oflanmaz." lan aklım karıştı. İkisi de gülmeye başladı

"Ya komik değil."

"Yoo."

"Ben uyucam hıh."

"Uyuyamazsın ki." dedi Aren.

"Neden ya?"

"Sanki seni tanımıyorum günde 3 saatten fazla ne zaman uyudun?" kısa bir süre düşündüm.

"1 ay önce."

"Bak."

"Üff tamam kazandınız kabul ediyorum." dedim ve ellerimi teslim olur gibi yaptım.

"Ya siz nasıl sevgilisiniz?"

"Abi orda mı kaldın Allah aşkına?"

"Evet Lara hanım."

"Peki."

"Hadi çıkalım artık toplanın sıkıldım hastane havasından."

"Tamam."

"Lara sen kaç günlük izin aldın?" dedi abim.

"5 gün."

"Ben yarın gitmek zorundayım benle dönecek misin?"

"Aren'in yanında durayım biraz abi."

"Hiç güven vermiyor bu dangalak bana ama hadi hayırlısı. Lan bir dakika aynı evde mi kalacaksınız?"

"Alt katımda timden bir kız arkadaşım oturuyor onla kalabilir."

"He tamam"

"Artık çıkabilir miyiz?" dedim.

"Tabi toparlandınız mı?"

"Evet." dedik ve hastaneden çıkıp taksiye bindik.

Aren'in evine geldiğimizde hepimiz taksiden indik. Aşırı yorgundum hem fiziksel hem psikolojik.

"Lara dünayay döner misin?"

"Ne?"

"İki saattir sana sesleniyoruz."

"Duymamışım ne diyordunuz?"

"Yemek yemeye mi gidelim diyorduk evde mi hazırlarız?"

"Siz hazırlayacaksanız olur ben elimi bile sürmem."

"Aren o zaman dışarıdan sipariş edelim kardeşim."

"Tamam abi."

"Ben sizin hazırlamanızı istiyorum."

"Abicim aç kalırız etme eyleme."

"Peki peki."

"He saol."

"Eve geçelim hadi." dedi Aren.

"Eve mi atıyorsun bizi kardeşim."

"Ben atmıyorum siz kendi isteğimizle geliyorsunuz." dediği üzerine güldüm.

"Senin abine laf atıyorlar sen gülüyorsun öyle olsun Lara."

"Ama ama... "

"Aması maması yok."

"Var."

"Yok."

"Var."

"Var. Hay..." yine güldüm.

"Kızım gülmesene sinirimi bozdun."

"Senin de sinirin bozulmaya çok müsait maşallah."

"Maşallah."

"Artık girsek içeri?"

"Aa sen de vardın demi?" dedim.

"Ya hala mı trip atıyorsun?"

"Evet."

"Üff."

"Hakketmişsindir Lara haklı."

"Ağla." dedim ve dil çıkardım.

"Sana küçük deyince kızıyorsun hareketlere bak."

"Ya abiii şuna bir şey de."

"Bir şey." o sırada onlara küsüp uzaklaştım ve önümden geçen mermi ile hızlı bir şekilde yere eğildim.

"Laraaa eğil yere." dedi Aren.

"Ne yapıyorum salak." o sırada telefonuma bir mesaj geldi hızlıca açtım.

05**: bu sadece küçük bir uyarıydı küçük hanım

Abim o sırada telefonu hızlıca aldı.

Siz: sen kimsin lan p*ç

05**: woww Karan Samantha sinirlendi

sakin ol Samantha sana bir şey yapmayacağım istediğim kardeşin.

Siz: onun kılına zarar verirsen...

"Abi telefonun kimliği tespit edildi."

"Kimmiş?"

050**: telefonun kendi üzerime oldupunu düşünecek kadar kafanı sıyırdın mı Samantha

"Hay..."

050**: korkma Samantha sana bir şey olmayacak sadece Lara

Siz: hele bir şey yap bakalım

050*": yapamam mı sanıyorsun?

Siz: senin amacın göz korkutmak sadece.

050**: hayır benim amacım dağılmak üzere olan aileye bir hamle de benim yapmam

Siz: n*h dağılırız senin demenle mi dağılacağız salak

050** bilemiyorum Samantha

Siz: *******

050**: sakin ol ya bir şey yok.

"Abi tamam yeter." dedim ve telefonu aldım.

"Bir daha yazarsa söyle Lara."

"Tamam abi." dedik ve çok şükür eve girdik.

"Ne sipariş edelim?" dedi Aren.

"Pizza" dedik abimle aynı anda.

"Benim kardeşim olduğu ne kadar belli."

"O zaman pizza sipariş ediyorum neyli olsun?"

"Farketmez." dedik yine ikimizde.

"Tamamdır."

Evet bölüm sonu umarım beğenmişsinizdir görüşmek üzere seviliyorsunuz!