Selamm günaydınlar efenim güzel eğlenceli bir bölümle geldim umarım beğenirsiniz iyi okumalar benden çok kitaplarımı seven okurlarımm

Gözlerimi yavaş yavaş açtığımda başıma keskin bir ağrı sağlanması ile geri gözlerimi kapadım.

"Lara uyanmışsın daha iyi misin?" gözlerimi tamamen araladığımda başımda duran Aren'i gördüm.

"Ya benim sana bakmam lazım benim yaptığıma bak saat kaç?"

"4 e geliyor." yuh ne ara saat 4 oldu istersen daha da uyusaydın Lara

"Hay maşallah o kadar uyudum mu?" Ben niye bu kadar utanamazım diyen tarafımı bastırarak sordum.

"Normal, baş ağrısı insanı uyutuyor." yok ya ben anormalim ya da bu adam falza düşünceli.

"Ya sen nasılsın?" diye sordum yatakta dikleşirken.

"Turp gibiyim." dedi ellerini kaldırarak bu haline güldüm.

"Çocuk gibisin." dedim hala gülerken.

"Senin çocuğun." Yoo.

"Annenin çocuğusun Aren'cim." dedim sanki ne demek istediğini bilmiyor gibi.

"Ne demek istediğimi biliyorsun küçük hanım."

"Bilmiyorum aaa müneccim miyim ben nerden bileyim?" Ben niye bu kadar utanmazım.

"Senle çok işimiz var Lara." üff ben küçük değilim niye anlamıyor bu adam.

"İlk önce benim başımın ağrısı geçsin de başka bir şey istemiyorum." Allah yanlışıkla pot kırdık.

"Geçmedi mi daha?" diye sordu endişeyle.

"Yok yok iyiyim." dedim inandırmaya çalışarak.

"Emin misin Lara?"

"Evet sevgilim." İlk defa sevgilim demiştim haliyle hafif şaşırmıştı.

"Sevgilinim değil mi?"

"Yok amcaoğluyuz Aren." diyerek yataktan kalktım ve banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım.

"Akşama yemek sipariş edeyim mi?" Ne ara geldiğini bilmediğim Aren'in sesiyle sıçradım.

"Korktun mu özür dilerim." diyip yanıma geldi ve arkamdan sarıldı.

"Aren sabit dur dövdürme kendini." sanki dövebilecekmişim gibi.

"Ya sen niye bu kadar asisin." Ben ve asi ne

"Değilim!" dedim ve hızlıca arkama döndüm. Arkama dönmem ile Aren bu sefer de önden sıkıca sarılmıştı.

"Aren sen sıkıntılı mısın?"

"Sevgiliye sıkıntılı cık cık cık hiç hoş değil Lara hanım."

"Ben anormalim Aren anlamadın mı hala?"

"Ben de bu anormele aşığım." yavaş gel be adam bizde de kalp var.

"Ben de bu anormale aşık olan adama aşığım." diyerek karşılık verdim.

"İyi ki bana yazmışsın iyi ki numaraları karıştırmışsın."

"İyi ki sevgilim. Ama biz böyle romantikliğe devam edersek aç kalacağız."

"Ya bu ilişkinin odunu kesinlikle sensin." yaaa

"Ya ne alaka sadece acıktım." karnım gurulduyor kardeşim alla allaa.

"Tamam tamam bir şey demedim." üff bu çocuk deli valla deli ve ben bir deliyle sevgiliyim Allahım bana akıl ver.

"Ne sipariş edelim?" diye sordu çok akıllı sevgilim.

"Bilmem ne istersen." salata falan sipariş etmese bile hiç canım sağlıklı bir şeyler istemiyor şu an.

"Sağlıklı bir şey istemiyorsun gibi hamburger mi sipariş edelim yine pizza mı?" pizzzaaaa diyen iç sesimi umursamayıp

"Ne istersen bana göre her gün pizza."

"O zaman pizza ve sufle olur mu?" pizza varsa olur-bu kızın pizza aşkı bende de var pizza tost pizza ekmek pizza hepsine bayılıyorum Allah başımızdan pizzayı eksik etmesin djshdhhd-

"Olur olur." dedim ve salona geçip telefonumu açtım.

Yine o kişiden mesaj vardı. Bitmiyordu dertlerim.

050**: Küçük hanım ne zaman evine geçmeyi düşünüyorsun?

Aren'e bağırdım "Aren yine mesaj atmış şu şahıs."

"Ne yazmış***" Ya bu adam niye küfür ediyor boş yere.

"Sakin olur musun?" dedim.

"Tamam ne yazmış sevgilim mesajı gösterir misin?" al işte tatlı dil yılanı bile deliğinden çıkarır.

"Al." diyerek telefonu uzatım.

Siz: 1) sevgilime sadece ben küçük hanım derim.

2) sevgilime yazmanı engellemek için illa seni bulup öldüresiye dövmem mi gerekiyor

3) hadi gel benim yanımda dokunmayı dene yemiyor demi

050**: 1) küçük olan herkese herkes küçük der

2) öldüresiye dövsen bile öldürmediğin için sevgiline yazmaya devam ederim

3) yanında ölmesini görmeni kaldırabileceğini sanmıyorum Dumanlı

Siz: annenden içtiğin sütü pişman edeceğim sana

050**: annesinden süt içmeyen birisine bu sözleri söylemek fazla iddialı

Siz: o zaman ölürken ağzına gelecek kanın yanında ağzından çıkacak beni öldürme seslerini sabırla bekliyorum

050**: fazla iddialısın Dumanlı

Siz: senin gibi karşısına çıkmadan klavye delikanlığı yapmıyoruz tabi iidamız var

050**: öyle olsun Dumanlı bana yalvaracağım günleri iple çekiyorum

Siz: şöyle düzelteyim "karşımda sen varken korkuyorum bu yüzden senin yalvarıp korkumu dindirmeni istiyorum"

050**: tabii öyledir

Siz: yazma sevgilime

050**: 4 gün sonra ailesinin yanına döneceği ve son günü o gün olacağı için konuşmaya pek vaktimiz olmayacak zaten.

Mesajların giç birini okuyamıyordum çünkü Aren telefonu uzak tutuyordu ama son gelen mesaj sesi ile elini yumruk yapmış yüzü sinirli bir hal almıştı.

"Aren?"

"Ne?" bana niye çatıyor ki şimdi alla alla

"Burak şunu Allah aşkına boş boş konuşuyor."

"Ya aklım ermiyor nasıl senin hakkında bu kadar bilgi sahibi."

"Aren sakin ol bir şey olmayacak bana."

"Lara bana söz ver 4 gün sonra ailenin yanına döndüğünde hepsi ile bir arada bulunmayıp parça parça görüşeceksin."

"Aren inanıyor musun şu şahsa gerçekten." sorduğum soru ile ayağa kalktı volta atmaya başladı

"Kahretmesin ki söylediği senin hakkında dediği her halt doğru benden iyi tanıyacak seni resmen koduğumun salağı." Ya ben bile bu kadar korkmuyordum evet içimde bir tedirginlik vardı ama onla alakası olduğunu sanmıyordum - keşke sansaydın be Lara kuşum-

"Aren gerçekten iyiyim iyi olacağım senin için bizim için." yanıma geldi ve sarıldı.

"Bugün sarılmalara doymuyorsunuz beyfendi."

"Sevgilime sarılıyorum başkasına mı sarılıyorum."

"Sarıl da göreyim. Ayrıca günah uzaklaş bakayım." verdiğim tepki ile benden ayrılıp

"Ne?" diye sordu. O sırada çalan zil kurtarıcım olmuştu hızlıca kapıya koştum ve siparişlerimizi kargocudan alıp mutfağa koydum.

"Hadi gel pizzalar soğumasın." diye salona doğru seslendim.

"Tamam." dedi ve mutfağa geldi.

"Pansumanını yapayım mı yemekten sonra?" diye sordum bir yandan pizzamı yerken.

"Olur sen bilirsin ben de yapabilirim."

"Sen beceriksizsin ben yaparım." dedim.

"Ne beceriksiziğimi gördün Allah aşkına?" bence dün gayet iyi gördük Aren Bey.

"Dün?"

"O istisna o abin yüzünden onu sayma." haklıydı aslında.

"Peki peki." dedim ve sessizce pizzalarımızı yiyip mutfağı birlikte topladık ve salona geçip tarlılarımızı yedik.

"Film açalım mı?" diye sordum. Onayladığında ben film seçtim Aren de mısır patlattı.

Seçtiğim film korku filmiydi gençliğimden beri korku filmlerinden asla korkmazdım ve zevkle izlerdim belki Aren korkardı ona gülerdim biraz.

O sırada Aren salona girdi

"Kokru filmi?" dedi koltuğa otururken.

"Evett."

"Kokrmuyor musun?"

"Hayır sen?"

"Yok be ne korkacağım." böyle dediğine göre kesin korkuyor hadi bakalım.

Filmi başlattım ve battaniyeyi üstüme çektim. Daha film başlayalı 40 dakika olmuştu ekrana çıkan şeyle Aren çığlık attı.

"Hani korkmuyordun?"

"Çok odaklanmışım bir anda korkutun yoksa korkmam kızım ben asker adamım bundan-" tam o esnada ekrana çıkan korku karakteriyle sıçradı ve üzerindeki mısırı döktü.

"Ya Aren her yeri batırdın off."

"Ya ne yapayım kzıım senin yüzünden."

"Ya ne alaka bana söyleseydin korktuğunu açmazdım."

"Korkmuyorum bir kere."

"Tamam tamam inandım." dedim ve ayağa kalktım.

"Ben yatıyorum saat geç olmuş ." bunu dediğime bakmayın saat daha 9.

"Tamam ben buraları toplarım iyi geceler güzelim." Ya yaralı adama ne yapıyoruz. İç sesime onay verip toplanmasına yardım ettim ilk itiraz etse de sonra tek başına toparlayamaycağını anlamış ısrar etmemişti.

Tamamen toplamayı bitirdiğimde ikimizde odalarımıza geçtik daha doğrusu o salona ben onun odasına.

Evetttt bölüm sonu uzun bir bölüm oldu ve bence güzel bir bölümdü siz ne düşünüyorsunuz yorumlarda buluşalım görüşmek üzere seviliyorsunuz!!