Sevgili günlük; 16.10.1980

Bugün oradaydık ikimizde. Yüzündeki gülümsemeyi aklıma kim çiviledi bilmiyorum ama aklımda çivili olduğunu biliyorum. Gördüğüm andan beri aklımda ve kendime söz veriyorum sonsuza kadar unutmayacağım, sonsuza kadar. Bazı aşklar sonsuzdur bizimki de öyle olacak tabii aşk denirse. Oradaydı gülümsemiyordu etrafına bakıp saatine bakıyordu birini bekliyormuş gibiydi ve o biri bendim buna inanabiliyor musun sevgili günlük? Tamam, yine fazla abartıyorum kabul. Neyse evet o kendi döngüsünü tekrarlıyordu bende onu izliyordum geç kalmıştım beş dakika ama ondan önce oradaydım aslında sadece izlemek istemiştim onu. Öylece izledim onu ne kadar izledim bilmiyorum ama saatine sürekli bakması biraz fazla bekletmemin işaretiydi bence. Elimdeki kitabi daha sıkı tuttum diğer elimle saçımı düzelttim. Hangi mimiği kullansam bilemedim evde yaptığım provayı unutmuştum resmen. Ne yaparsam komik geliyordu asla güzel ve uygun bir yüz ifadesi seçemiyordum. Onun yüzünde heyecan olmaması kalbimi kırsa da umursamamaya çalıştım. Yıllardır kendi kabuğunda yaşamış biri olarak kendimi fazla tuhaf hissediyordum sonuçta benim Vedat'tan başka arkadaşım yoktu. Attığım ilk adımı hatırlıyorum ama devamını biri beynimden silmiş gibi hissediyorum. Hatırlayamıyorum o kadar gergindim ki oraya gidene kadar sadece gerginliğimi ve heyecanımı hatırlıyordum. Beni kendime getiren de muhtemelen o mükemmel gülümsemesi olmuştu. Aynı anda kıvrılan dudağının iki kenarı yine hafızamdaydı ve her zaman olacaktı. Kısılan gözlerini de unutmamak lazım tabii. Peki ya o turuncu saçlarının tamamladığı o yüz. Bunlar benim için unutulmaz olacaklar ama sadece benim için onun için değil gibiydi asla da olmayacaktı. Adı Kenan Ertekin'miş. Ertekin ailesinin iki oğlu vardı. Vedat'ın ailesi ve Ertekin ailesi çok yakınlardı ben de oradan biliyordum. Bir de birinin nişanlandığını duymuştum kardeşiymiş. Gelmemi falan istedi ama kesin o adam da orada olurdu o yüzden reddetmek zorunda kaldım. Oysa onun olduğu her anın içinde olmak en büyük dileğimdi benim. Çok mu abartıyordum? Evet, çok abartıyordum. İki gün görmekle âşık olunmazdı. Olunmazdı değil mi? Hayatımda hiç kızıl insan görmemiştim o yüzden olmuştu böyle. Öyledir değil mi? Öyledir öyle. Neyse haftaya yine sözleştik kitap hakkında konuşacağız. Çok heyecanlıyım çok kelimeler yetmez.